18 Ιουνίου, 2009

Η monika είναι μια νέα ελληνίδα τραγουδοποιός, μόλις 21 χρόνων (διόρθωση: πλέον είναι παραπάνω, βλ. πιο κάτω για λεπτομέρειες), που πέρυσι κυκλοφόρησε το πρώτο της album, το "Avatar", και άφησε άφωνους κοινό και κριτικούς. Ήταν κατά κάποιο τρόπο η μουσική αποκάλυψη της χρονιάς – ίσως και της δεκαετίας – στην Ελλάδα. Γράφει η ίδια τη μουσική της και τραγουδά σχεδόν αποκλειστικά στα αγγλικά. Παίζει, δε, ένας-θεός-ξέρει-πόσα όργανα.

Χτες βράδυ, 17-06-2009, στο Θέατρο Βράχων του Βύρωνα παρακολουθήσαμε τη συναυλία της, με την οποία κλείνει – γιορτάζει, όπως εξομολογήθηκε – τη φετινή σαιζόν. Οι εντυπώσεις εξαιρετικές! Ένα γεμάτο (!) Θέατρο Βράχων για μια κοπέλα με ένα (!) προσωπικό δίσκο και ελάχιστη ιστορία στο τραγούδι. Ένα κοινό που σα να τη γνώριζει χρόνια. Μουσικές που σα να τις περίμενες χρόνια. Μια υπέροχη βραδιά.

Χίλιους δύο λόγους βρήκα για να εξηγήσω πόσο μου άρεσε. Φρέσκια μουσική, ωραίες ενορχηστρώσεις με μίξεις ηλεκτρικών και μη ήχων, όμορφες εκτελέσεις αγαπημένων τραγουδιών, ένα γλυκύτατο, αμήχανο κορίτσι, μια φωνή οικεία, καθαρή και κρυστάλλινη… Γνώριζα τα τραγούδια που έγιναν επιτυχίες και έπαθα μερικά μικρά σοκ από τραγούδια που δεν γνώριζα και απόρησα πραγματικά πώς είναι δυνατόν να έχουν συλληφθεί και υλοποιηθεί από έναν τοσο μικρό σε ηλικία άνθρωπο. Η πρόγευση που πήραμε από μελλοντικές συνθέσεις πολλά υποσχόμενη, επίσης!

Δες πώς ήταν χτες βράδυ:

Κάποιοι πρόλαβαν και φόρτωσαν τραγούδια από τη συναυλία ήδη στο youtube!

Αξίζει να την παρακολουθήσεις, στο λέω, κοίτα τι τραγούδια γράφει:

Μπορείς να βρεις ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για το ποια είναι η monika εδώ.

Να και η αφίσσα από τη συναυλία:

Προσθήκη:
Η Μόνικα, όπως μας ενημερώνει ο αναγνώστης "Φαουστ" στα σχόλια (παρακάτω) δεν είναι πλέον 21 χρονών. Λίγο άχαρο να ασχολούμαστε έτσι με την ηλικία της αλλά εφόσον έγινε το λάθος ας διορθωθεί! Τίποτε δεν αλλάζει τις εντυπώσεις παρολαυτά…

εκτύπωση Κατηγορίες: ήμουν εκεί, μουσική | rss 2.0 | trackback | 5 σχόλια
10 Μαΐου, 2009

Ten Years After, χτες βράδυ στον "Ελληνικό Κόσμο". Ήμουν εκεί! Πέρασα καλά, άκουσα καλό παλιό – κλασσικό – ροκ, από αυτούς που το πρώτο-έπαιξαν, πολλά χρόνια πριν. Μπάντα με όρεξη, διάθεση και χιούμορ ("I woke up in the morning", τους φώναξε κάποιος από το πλήθος, εννοώντας ένα από τα τραγούδια τους, για να πάρει την απάντηση "That was a good idea, I did so, too, today!"). Το κοινό δεν ήταν τεράστιο και η ατμόσφαιρα θύμιζε περισσότερο συναυλία ελληνικού συγκροτήματος με ιδιαίτερο κοινό. Αλλά, προς τιμήν τους, το συγκρότημα έπαιξε εξαιρετικα. Ο ήχος στον "Ελληνικό Κόσμο" μετριότατος. Κι άλλωστε το κοινό που έχουν στην Ελλάδα είναι μάλλον "ιδιαίτερο". Από τα highlights της βραδιάς το (giga)drum solo του Ric Lee, και οι μακρόσυρτες συνθέσεις με τις ροκ αναδρομές σε σταθμούς παλιότερους και από τους ίδιους τους Ten Years After.


Η ομάδα επί σκηνής (με νεαρό τραγουδιστή/κιθαρίστα πια)

Και πάλι…

Ορεξάτος ο κυριούλης (Chick Churchill) στα πλήκτρα

Καλός ο νέος, αλλά ο ασπρομάλλης μπασίστας (Leo Lyons) στο βάθος έδωσε ρέστα…

"I’d love to change the world, but I don’t know what to do,
So, I leave it up to you…"

ΥΓ: Αναγκαστικά τους ξέρεις, διότι η Cosmote στην τελαυταία της διαφήμιση
χρησιμοποίησε αυτό το τραγούδι τους κι άξαφνα όλος ο κόσμος το έμαθε "ξανά"¨…

εκτύπωση Κατηγορίες: είδα, ήμουν εκεί, μουσική | rss 2.0 | trackback | 2 σχόλια
6 Μαΐου, 2009

Ποιος μπορεί να αντέξει τόση εταιρική υπευθυνότητα; Χο-χο-χο…

06.05.09 (e-tipos.com)
Νέο «τσουχτερό» πρόστιμο της ΕΕΤΤ στον ΟΤΕ…  ύψους δύο εκατ. ευρώ, επέβαλε στον ΟΤΕ η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ), για παραβίαση της νομοθεσίας περί ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συγκεκριμένα, της υποχρέωσης της εταιρείας ΟΤΕ ΑΕ, ως εταιρείας με σημαντική ισχύ στην αγορά, να τηρεί ανώτατο όριο τιμής στο τέλος παρακράτησης για κλήσεις από συνδρομητές του δικτύου της προς συνδρομητές παρόχων δικτύων κινητής τηλεφωνίας… Ειδικότερα, σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, ο ΟΤΕ, για χρονικό διάστημα 18 μηνών, αποκόμισε από τις κλήσεις από το σταθερό δίκτυό του προς κινητά δίκτυα, «λογιστικό» όφελος, δηλαδή μεγαλύτερα έσοδα από τα νομίμως προβλεπόμενα, ύψους 3.115.000 ευρώ.

Τα έγραψα κι εδώ, φυσικά, να έχουμε όλο το ιστορικό σιγά-σιγά (κι ό,τι υποπέσει στην αντίληψή σας να μου το λέτε)!

Στο site της ΕΕΤΤ, μπορείς να διαβάσεις τι παίζει σχετικά με αυτά τα – ωραία – πρόστιμα. Αλλά, όχι διάβασε τα, για τα 3 τελευταία χρόνια και δε θα πιστεύεις στα μάτια σου (τα κατέβασα, για να τα "έχουμε"):

Παρατήρησε όλους τους "καλούς πελάτες", τις προσφυγές, το εισπρακτέο ποσό, το εισπραχθέν ποσό. Διάβασέ το, δε θα στο μασήσω, σήμερα δεν προλαβαίνω!

εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, διαδίκτυο, μουσική | rss 2.0 | trackback | 2 σχόλια
4 Μαΐου, 2009

Πρωτομαγιά που πέρασε, ας ακούσουμε και κάτι λιγότερο ευδαιμονιστικό:

Ίσωςτο έχεις ακούσει κι από αυτούς.

εκτύπωση Κατηγορίες: μουσική, προσωπικά | rss 2.0 | trackback | 4 σχόλια
6 Μαρτίου, 2009

Άργησα να το μάθω… πολύ! Αλλά όχι πιο πολύ από ότι πέρυσι, όπου διάφορα γινόντουσαν μέσα στο κεφάλι μου, και δεν το πρόλαβα καν! Το δισκοπωλείο βινυλίου Rock & Roll Circus στη Σίνα 21 στα Εξάρχεια (πάνω από το Πνευματικό Κέντρο ουσιαστικά, τηλ. 210-3620144) κάνει κάθε χρόνο ένα δικό του παζάρι δίσκων προσφέροντας όλα τα παλιά βινύλιά του με 50% έκτπωση και τα καινούρια με 30% έκπτωση! Φέτος γίνεται στις 6-7 Μαρτίου (ναι, το ξέρω, σήμερα και αύριο δηλαδή)… Με λεπτομέρειες από το blog του:

Το Rock & Roll Circus αψηφά την οικονομική κρίση και δεν επαναπαύεται απ’ τις σειρήνες που διαλαλούν δισκοπωλική άνθηση. Επιμένει να γιορτάζει τα γενέθλιά του με πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα τρόπο, πιστό στην παράδοση που έχει ξεκινήσει. Και φέτος, με αφορμή τα 9 κεράκια που σβήνει, διοργανώνει το ετήσιο διήμερο Super Dynamic Sale. Την Παρασκευή 6 και το Σάββατο 7 Μαρτίου προσφέρει όλα ανεξαιρέτως τα βινύλια και cd’s με έκπτωση 50% στα μεταχειρισμένα και 30% στα καινούργια! Λαχταρούσατε αυθεντικές κόπιες ή νέα καλούδια και μετρούσατε τα κουκιά; Ιδού η ευκαιρία!

Θα σας δω εκεί αύριο το πρωί!

εκτύπωση Κατηγορίες: μουσική, προσωπικά | rss 2.0 | trackback | 2 σχόλια
11 Οκτωβρίου, 2008

Επεράσαμε και μια βόλτα από εκεί, για ένα βράδυ. Ο Λάκης Παπαδόπουλος κεφάτος όπως πάντα τραγουδάει και σπάει πλάκα με το κοινό σε μια παράσταση με όλα τα γνωστά του τραγούδια. Όσοι δεν τον γνωρίζουν καλά θα εκπλαγούν με το πόσα τραγούδια του έχουν σιγομουρμουρίσει χωρίς να το ξέρουν! Κι αν τον δεις από κοντά δε μπορείς να μην τον συμπαθήσεις τον τύπο. Μαζί του πλήθος νέων μουσικών. Δε μου άρεσε: η τιμή της εισόδου! 25€ σε ένα παραδοσιακά φοιτητικό στέκι; Να και δυο "φτωχές" φωτό (ναι, στην πρώτη ο Λάκης είναι στα ντραμς):

εκτύπωση Κατηγορίες: είδα, μουσική | rss 2.0 | trackback | καθόλου σχόλια
8 Οκτωβρίου, 2008

Το MTV δεν είναι και η μεγαλύτερη συμπάθειά μου, όχι λόγω αρχών αλλά γιατί, φυσικά, προμοτάρει ένα σωρό ηλίθιες μουσικές, όπως και το MAD εδώ πέρα, άλλωστε. Δεν παύει όμως να είναι ικανό να αναγνωρίσει ποια είναι τα πραγματικά "μεγάλα" συγκροτήματα ανά την υφήλιο και, να, που προχτές μας έφερε ένα από αυτά στην Αθήνα σε μια δωρεάν συναυλία στο Καλλιμάρμαρο στάδιο, με αφορμή την έναρξη του προγράμματος του ελληνικού του παραρτήματος. Θα προσπεράσω την αποχαύνωση των παρουσιαστών του – τους ξένους τους είχαμε ξαναδεί, αλλά τους Έλληνες τώρα τους γνωρίσαμε και η χαρά μας δεν περιγράφεται! Θα προσπεράσω ακόμη το live παρωδία/τραγωδία των C:REAL που δε θέλω να θυμάμαι.

Και φτάνω στο ψωμί της υπόθεσης! Καταρχή, η – νέα – Gabriella Cilmi γλυκύτατη και τσαχπινότατη τραγούδησε μέσα σε μισή ώρα από soul/jazz μέχρι hard rock και επιβεβαίωσε την – αδικαιολόγητη – συμπάθεια που της είχα εκ των προτέρων. "Everything ‘s sweet about her" – μέχρι τώρα, τουλάχιστο. Έπειτα, ακολούθησαν οι – πώς αλλιώς να τους αποκαλέσεις – εκρηκτικοί Kaiser Chiefs που ρόκαραν το στάδιο κανονικά αλλά για – από ότι φάνηκε – λίγο χρονικό διάστημα. Αλλά μας άρεσαν! Και, τέλος, τί τέλος! REM εν πλήρη απαρτία και διαύγεια, με έναν κατά κοινή ομολογία ακόυραστο Michael Stipe να τα δίνει όλα για πάνω από μιάμιση ώρα. Τα περισσότερα "βασικά" κομμάτια ακούστηκαν (και πολύ καλά μάλιστα) αλλά μας έμεινε ένα απωθημένο για το "Everybody hurts" που παραλείφθηκε. Εν τέλει, άξιζε τον κόπο η αναπόφευκτη ταλαιπωρία ανάμεσα στις 50 περίπου χιλιάδες κόσμου που μαζεύτηκαν, καθώς βλέπεις:

 

 

 

Απορία: Στη συναυλία του ΣΚΑΙγια το πράσινο (πάλι στο Καλλιμάρμαρο) η μαγνητοσκόπηση
απαγορεύτηκε!  Γιατί η συναυλία του MTV στάθηκε δυνατό να μεταδοθεί σε Γαλλία,
Ισπανία και Πορτογαλία, όπως περήφανα μας ανακοινώθηκε;

εκτύπωση Κατηγορίες: ήμουν εκεί, μουσική | rss 2.0 | trackback | 1 σχόλιο
5 Αυγούστου, 2008

Βρέθηκα εκεί και είπα να σας το αναφέρω! Σε ένα απίθανο σημείο, κατάφυτο από πελώρια πεύκα, όπως είναι άλλωστε το μεγαλύτερο κομμάτι της Κασσάνδρας, στη Χαλκιδική, βρίσκεται το αμφιθέατρο της Σίβηρης. Εκεί κάθε χρόνο γίνεται ένα πολύ όμορφο φεστιβάλ με συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις. Φέτος, στις 2 Αυγούστου ήταν εκεί η Χαρούλα Αλεξίου παρέα με το Μπάμπη Στόκα και την Ανδριάνα Μπάμπαλη. Δε μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό και βρέθηκα εκεί για να απολαύσω τελικά ένα υπέροχο πρόγραμμα γεμάτο από τραγούδια το ένα πιο κλασσικό από το άλλο.

Χαίρομαι, ακόμη, πολύ να βλέπω παρόμοιες εκδηλώσεις να πραγματοποιούνται στις "επαρχίες". Βέβαια η Κασσάνδρα δεν είναι αυτό που παραδοσιακά λέμε επαρχία. Το ξέρω, γιατί μεγάλωσα σε μια τέτοια. Όμως δίνονται με αυτό τον τρόπο ευκαιρίες για μια προσωρινή – έστω – πολιτιστική αποκέντρωση. Και του χρόνου, λοιπόν…

εκτύπωση Κατηγορίες: είδα, ήμουν εκεί, μουσική | rss 2.0 | trackback | 6 σχόλια
8 Ιουλίου, 2008

Ευχόμαστε καλή αρχή σε ένα νέο και υποσχόμενο  blog από έναν τύπο με πολύπλευρο και ενδιαφέρον γούστο στη μουσική! Το όνομά αυτού soundscoop.wordpress.com.

scoop: αδειάζω, κουτάλα/σέσουλα, πετυχαίνω καλή δουλειά, φτυαρίζω
scoop in: βάζω στο κόλπο
scoop out: σκάβω
scoop the pool: τα κερδίζω όλα
soundscoop: ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ!

εκτύπωση Κατηγορίες: μουσική, προσωπικά | rss 2.0 | trackback | 1 σχόλιο
30 Μαρτίου, 2008

Μουσική παράσταση με διαθέσεις music hall. Πολλή ροκ μουσική και όχι μόνο, κυρίως ξένη (από Elvis και Kinks μέχρι PJ Harvey και Pulp, μια ποικιλία ήχων που δεν έχω δει αλλού στην Αθήνα) διανθισμένη με κωμικά ενθέματα. Αυτουργοί οι: Γιώργος Μυλωνάς (νέος, ελπιδοφόρος τραγουδοποιός – δεν ξέρω πολλούς τέτοιους στην ηλικία μας), Πάνος Μουζουράκης (εκρηκτικός επί σκηνής, performer και τραγουδοποιός επίσης) και Λεωνίδας Μπαλάφας (μακράν η καλύτερη φωνή που έχουμε ακούσει εδώ και καιρό σε νέο τραγουδιστή – αλήθεια, έχει κάτι από Στόκα μέχρι Cobain! – ο οποίος μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο του single – μην ξεχάσεις το όνομά του). Αποκάλυψη της βραδιάς ο Γιώργος Χρυσοστόμου (ηθοποιός, γνωστός περισσότερο από τη σειρά Singles) σε ρόλο "θλιμμένου γελωτοποιού", ανέκφραστος επιδίδεται σε μια σειρά από ξεκαρδιστικά βουβά σκετς με κορυφαίο το ξεκαρδιστικό  "Evolution of Dance", το οποίο έχει διανθίσει και με νέα στοιχεία (εκ-πλη-κτι-κή εκτέλεση, ένα μέρος της οποίας κάποιος το έβαλε στο youtube). Να πας στο Οξυγόνο live, λέει.

Σας αφήνω με αυτό το τελευταίο σκετς από τον original δημιουργό του:

εκτύπωση Κατηγορίες: είδα, μουσική | rss 2.0 | trackback | 6 σχόλια