Φεστιβάλ Κασσάνδρας 2008 – Χάρις Αλεξίου

5 Αυγούστου, 2008

Βρέθηκα εκεί και είπα να σας το αναφέρω! Σε ένα απίθανο σημείο, κατάφυτο από πελώρια πεύκα, όπως είναι άλλωστε το μεγαλύτερο κομμάτι της Κασσάνδρας, στη Χαλκιδική, βρίσκεται το αμφιθέατρο της Σίβηρης. Εκεί κάθε χρόνο γίνεται ένα πολύ όμορφο φεστιβάλ με συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις. Φέτος, στις 2 Αυγούστου ήταν εκεί η Χαρούλα Αλεξίου παρέα με το Μπάμπη Στόκα και την Ανδριάνα Μπάμπαλη. Δε μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό και βρέθηκα εκεί για να απολαύσω τελικά ένα υπέροχο πρόγραμμα γεμάτο από τραγούδια το ένα πιο κλασσικό από το άλλο.

Χαίρομαι, ακόμη, πολύ να βλέπω παρόμοιες εκδηλώσεις να πραγματοποιούνται στις "επαρχίες". Βέβαια η Κασσάνδρα δεν είναι αυτό που παραδοσιακά λέμε επαρχία. Το ξέρω, γιατί μεγάλωσα σε μια τέτοια. Όμως δίνονται με αυτό τον τρόπο ευκαιρίες για μια προσωρινή – έστω – πολιτιστική αποκέντρωση. Και του χρόνου, λοιπόν…

εκτύπωση Κατηγορίες: είδα, ήμουν εκεί, μουσική | rss 2.0 | trackback

6 σχόλια στο “Φεστιβάλ Κασσάνδρας 2008 – Χάρις Αλεξίου”

Ο/η "newton" είπε:

Ξεκίνησα ψάχνοντας τους φίλιους αριθμούς από το θεώρημα του παπαγάλου και κατέληξα εδώ.Έχω δει την συναυλία στη θεσ/νίκη πριν λίγο καιρό και σίγουρα η Χαρούλα έχει τέλεια φωνή και τραγούδια(τα παλιά κυρίως).Παρόλα αυτά δεν με γεμίζει και συνέχεια σκέφτομαι κάποιους στίχους ενός τραγουδιού που λένε “όχι άλλο νταλάρα,πάριο κι αλεξίου”.Σα να μην έχει άλλα να προσφέρει, ούτε σαν χαρούλα ούτε σαν χάρις!

6 Αυγούστου, 2008 στις 7:19 μμ

Ο/η "Τάκης" είπε:

Για τον Πάριο θα συμφωνήσω απόλυτα! Ποτέ δεν το κατάλαβα έτσι κι αλλιώς το λόγο για τον οποίο αρέσει τόσο. Για το Νταλάρα συμφωνώ εν μέρει. Είναι κουραστικός με τόσα που προσπαθεί να καταπιάνεται – αλλά δε μπορείς και να του απαγορέψεις τις “καλλιτεχνικές” προθέσεις. Όσο για τη Χαρούλα – ή Χάρις – διαφωνώ. Και ποτέ να μην ξαναπεί τίποτε καινούριο, είναι τόσο μεγάλο το ίχνος που έχει αφήσει στο τραγούδι που μου προκαλεί δέος έτσι κι αλλιώς.

Πάντως, το “Θεώρημα του παπαγάλου” ήταν φοβερό ανάγνωσμα, έτσι;

7 Αυγούστου, 2008 στις 9:21 μμ

Ο/η "karabian" είπε:

Tha symfvnisw mazi sou Takouli h Xaroula einai aksia diaxroniki me xroia fwnhs pou prokalei monadika synaisthimata.
Eksallou opws synithizw na lew “opoios den agapaei thn Xaroula einai kakos anthrwpos”
( oxi den eimai apolytos 🙂 ) kai an skefteitai oti kai thn kopela mou thn lene Xara tote h frash ayth apokta ypostash diplh.

21 Αυγούστου, 2008 στις 8:50 πμ

Ο/η "kwstas" είπε:

Αφήστε ήσυχη τη Χαρούλα! Είναι από τις λίγες παρουσίες και φωνές που γεμίζουν μια σκηνή, ένα θέατρο μόνο επειδή υπάρχουν. Χωρίς άλλα “κόλπα”.

Βέβαια στις φωτογραφίες παραπάνω βλέπω διάφορα εφφέ, αλλά είμαι σίγουρος οτι η στιγμή που άρχισε να τραγουδά ήταν μαγική και θα παρέμενε έτσι ακόμα και με σβηστά τα φώτα…

Ο Στόκας έχει βγάλει κάνα νέο cd ή περιπλανάται σαν φάντασμα των Πύξ-Λάξ;

23 Αυγούστου, 2008 στις 12:55 πμ

Ο/η "popitsi" είπε:

magikh stigmh h eisodos ths sthn skhnh (bl. foto No1) tragoudontas thn “sunaulia”. Mou shkwnetai h trixa kai twra pou to lew…pou to grafw mallon. 🙂

24 Αυγούστου, 2008 στις 7:36 μμ

Ο/η "Τάκης" είπε:

Ναι ο Στόκας έχει πρόσφατα βγάλει και ένα CD αλλά είναι ζωντανό και κυρίως με περιεχόμενο των Πυξ Λαξ. Όμως αφότου διαλύθηκαν έχει βγάλει τουλάχιστον άλλο ένα. Όπως και να έχει ο Μπάμπης είναι πάντα “Μπάμπης”!

Και, ναι, αυτό τραγούδι (η “συναυλία”) είναι η απόλυτη έκφραση του συναισθήματος μιας όμορφης – καλοκαιρινής, κυρίως, για κάποιο λόγο – συναυλίας. Και θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη, το υπόσχομαι…

24 Αυγούστου, 2008 στις 8:26 μμ

Ό,τι προαιρείσθε:

Επιτρεπτά (X)HTML tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong> . Εάν προσθέσετε εξωτερικά links στο σχόλιό σας τότε αυτό δε θα εμφανιστεί στη λίστα με τα υπόλοιπα σχόλια έως ότου εγκριθεί από τον υποφαινόμενο, οπότε το νου σου!