Α, η Πρωτομαγιά, εργατική μεν, αργία δε. Συγνώμη, απεργία όχι αργία. Μετά το Πάσχα η επόμενη λαμπρή μέρα του χρόνου όπου οι κουρασμένοι εργαζόμενοι ξεχύνονται στις εξοχές (όσοι δεν ξεχύνονται στις πορείες και τις διεκδικήσεις). Οι – πρώην – βασιλικοί κήποι του Τατοΐου προσφέρθηκαν για μια τέτοια εξόρμηση αυτοί την Πρωτομαγιά. Κάποιος πέταξε στο διπλανό του στη δουλειά λίγες μέρες πριν “Πάμε για μια εκδρομούλα την Πρωτομαγιά;”. Εκείνος είπε “Ναι, αμέ!”. Αλλά δεν είπε μόνο αυτό. Το είπε και στην αδερφή του και στον άλλο κολλητό του από το πανεπιστήμιο, κι η αδερφή του στο αγόρι της κι αυτός στον ξάδερφό του, κι ο πρώτος κολλητός σε έναν άλλο κολλητό και την κοπέλα του κι αυτή στις φιλενάδες της… Κι έτσι 15 άτομα βρεθήκαμε να τριγυρνάμε στη φύση και στα πάλαι ποτέ καλοκαιρινά ανάκτορα και τους κήπους τους. Μια χαρά!
Πλησιάζουμε και κανείς δεν ξέρει γιατί η κοπέλα στο βάθος έχει φρικάρει έτσι!
Χαμογελάστε λοξά…
Ο χάρτης στάθηκε απαραίτητος και οι άρτια οργανωμένοι φίλοι από το Βερολίνο έσωσαν τη μέρα.
Όπλο μαζικής μπουρμπουλήθρας που πέρασε από τον έλεγχο…
Όχι, φαντάσου πώς θα ήταν εδώ πέρα κάποτε (στο κάτω μέρος βλέπεις το εσωτερικό μιας εξωτερικής πισίνας).
Πικ-νικ!
Με τα όλα του!
Αχ, η φύση…
Και πάλι…
Υπέροχα…
Μια βασιλική αυλή για το λαό!
Και μια κάπως πιο “περίεργη” φύση παρακάτω…
Όλοι εξοπλισμένοι με κουρελούδες, κουβέρτες, μεζεδάκια κλπ…
“Λίγο ακόμα…”
Άντε και του χρόνου για νέες εξορμήσεις…
εκτύπωση rss 2.0 | trackback