Να ψηφίζουν οι 17χρονοι; Αδιάφορο. Το ίδιο άμπαλοι νουμπάδες είναι με τους 18χρονους και τους 20χρονους, αλλά τελοσπάντων κάπου πρέπει να βάλουμε ένα λογικό όριο και να τελειώνουμε. Προσωπικά δε θα με ενοχλούσε και αν ανέβαινε λιγάκι αυτό το όριο ηλικίας, προς τα 21 χρόνια. Είναι ώρα όμως αυτή να ασχολούμαστε με τέτοια θέματα; Ε, όχι! Το μόνο σίγουρο είναι ότι η συζήτηση για τους 17χρονους γίνεται με καθαρά ψηφοθηρικούς όρους.
Να ψηφίζουν οι ξένοι που μένουν στην Ελλάδα; Ναι, και κακώς τους είπα ξένους. Να βάλουμε μερικά χαλαρά κριτήρια (πχ έτη παραμονής στη χώρα, καθαρό ποινικό μητρώο, καθαρό φορολογικό μητρώο) και να ψηφίζουν κι αυτοί. Όποιος έχει μακροπρόθεσμα τα συμφέροντά του και τις υποχρεώσεις του και το μέλλον του σε αυτό τον τόπο δικαιούται και πρέπει να ψηφίζει. Τους επί μέρους όρους τους συζητάμε. Προσοχή στο “μακροπρόθεσμα” και προσοχή, αυτό θα ισχύει και αντίστροφα, ως προς την άρση του δικαιώματος.
Να ψηφίζουν οι Έλληνες του εξωτερικού. Ε, από ένα σημείο και πέρα όχι. Δεν είναι κακό. Οι άνθρωποι έχουν κάνει τις επιλογές τους. Ισχύει ό,τι και στο προηγούμενο αντιστρόφως. Αν κάποιος δεν έχει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά του, τις υποχρεώσεις του, τη ζωή του και το μέλλον του σε αυτό τον τόπο, γιατί να θέλει καν να ψηφίζει εδώ! Άμα ξανάρθει βεβαίως. Και τους επί μέρους όρους να τους συζητήσουμε.
Δε θα πρέπει να βλέπουμε αυτά τα επιχειρήματα συναισθηματικά. Δε μιλάμε για τον φοιτητή που λείπει 4 χρόνια για να σπουδάσει κι επιστρέφει ή τον προσωρινό οικονομικό μετανάστη, που έχει μεν τη ζωή του στην Ελλάδα αλλά βγάζει το ψωμί του έξω κι επιθυμεί με κάθε ευκαιρία να επιστρέψει. Και μάλλον θα το κάνει κιόλας. Το ερώτημα είναι ποιος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση ταυτόχρονα να αποφασίζει για το μέλλον ενός τόπου.
[Featured image credit: https://www.pexels.com/@kat-wilcox-329096]
εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, διαδίκτυο, πολιτικά | rss 2.0 | trackback