Δεύτερη ημέρα του WordCamp, 3η ημέρα στη Σόφια. Αρχίζουμε και συνηθίζουμε την πόλη. Ξέρουμε πού θα βορύμε ταξί και πού όχι. Ξέρουμε που οι ταξιτζήδες σταματούν και πού διστάζουν να σταματήσουν. Ξέρουμε πού είναι διατεθειμένοι να κάνουν αναστροφή ή όπισθεν (hint: παντού!). Ξέρουμε ότι δεν μας έχουν αυτοί ανάγκη, εμείς τους έχουμε ανάγκη. Το ταξί στη Σόφια είναι οικονομικό. Η μέγιστη απόσταση μας κόστισε 8 λέβα. Δηλαδή 4 περίπου ευρώ. Διά τρία άτομα ίσον όσο ένα εισιτήριο του μετρό στην Αθήνα και λιγότερο. Τίποτα. Παίρνουμε ταξί για ψύλλου πήδημα.
Τα πάντα στη Σόφια είναι οικονομικά για τον Έλληνα του ευρώ (φιλοευρωπαϊκό υποννοούμενο, αν το πιάσατε). Οι τιμές είναι κοντά στη μισή αξία. Ίδιο νούμερο αλλά σε λέβα, που έχει τη μισή αξία του ευρώ (1 ευρώ ~= 2 lev). Αυτό σε κάνει να υποτιμάς τα πράγματα. Να νομίζεις ότι μπορείς να αγοράσεις τα πάντα. Δε μπορείς να αγοράσεις τα πάντα. Δε μπορείς να αγοράσεις την αξιοπρέπεια.
Το WordCamp σήμερα ολοκληρώνεται. Δύο μέρες παρουσιάσεων με διπλά sessions. Πολύ περιεχόμενο. Πολύς κόσμος να γνωρίσεις. Ανάμεσά τους και πολλοί Έλληνες. Ανάμεσα στους Έλληνες και 2 ελληνικές startups να φιγουράρουν στους σπόνσορες. Δε μπορώ να το κρύψω, μου αρέσει αυτό. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν το φετινό WordCamp δε γινόταν τόσο κοντά στην Ελλάδα, όμως αυτό μας έδωσε μια παραπάνω αφορμή για να μαζευτούμε. Πρόκειται για τη CSSIgniter και την Pressidium. Οι δεύτεροι κάνουν την πρώτοι τους εμφάνιση ever σε αυτό το event. Και τα πάνε πολύ καλά! (Μήπως ξέχασα να σας πω ότι εμείς φτιάξαμε την ιστοσελίδα τους;)
Το tweet του Matt λίγο πριν το πολυαναμενόμενο Q&A. Κάπου εκεί στη θάλασσα των ανθρώπων είμαστε κι εμείς: Ο Matt είναι κάτι σα ροκ σταρ ανάμεσά μας. Όλοι θέλουν να του μιλήσουν, να φωτογραφηθούν μαζί του. Να ακούσουν τι έχει να πει. Και γιατί όχι, μιας και μοιάζει για τόσο προσγειωμένο και ευγενή τύπο. “We love women”, φωνάζει κάποιος από το πλήθος, με αφορμή την ερώτηση μιας κοπέλας σχετικά με την παρουσία των γυναικών στην τεχνολογία. Χαμογελαστός ο Matt του υπενθυμίζει ότι ακόμη και με αυτό τον τρόπο συντηρεί το στερεότυπο της γυναίκας ως αντικείμενο και ότι αυτό δεν είναι και πολύ σωστό.
Μιλάει για το 5% κι αυτό συζητιέται στο internet εκτενώς τις επόμενες ημέρες. Κάθε εταιρεία, ισχυρίζεται, θα μπορούσε εύκολα να αφιερώσει το 5% των ανθρώπινων πόρων της στη συνεισφορά προς την κοινότητα. Τότε τα πράγματα θα ήταν ακόμη καλύτερα (για την κοινότητα). Λίγο ρηξικέλευθο, λίγο ρομαντικό, λίγο τόσο απλό όμως, που είναι δύσκολο να το απορρίψεις. Τι είναι 5%; Τίποτα.
Στέκεται λίγο παραπάνω στη μετεξέλιξη του WordPress ως πλατφόρμα για εφαρμογές. Είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημα. Να χρησιμοποιηθεί, δηλαδή, το WordPress ως βάση για web applications. Θα μπορούσε κανείς μέσω του API του πλέον να φτιάχνει ακόμη και δικά του καινούρια backends. Είναι αλήθεια, σας το λέω από πρώτο χέρι.
Το WordCamp Europe 2014 της Σόφιας ολοκληρώνεται με απόλυτη οργανωτική επιτυχία. Θα το ήθελα λίγο πιο “περιεκτικό”. Λίγο πιο τεχνικό. Λιγάκι πιο προκλητικό για έναν developer. Όμως καταλαβαίνω ότι αυτή είναι και μια επιτυχία του WordPress. Ξεπέρασε τα όρια των developers. Είναι σύστημα επιλογής για εταιρείες, για designers για απλούς χρήστες, bloggers, παραγωγούς περιεχομένου, οι οποίοι το επιλέγουν συνειδητά για την ευχρηστία και τη φιλικότητά του.
Το κλίμα ήταν φανταστικό. Τεχνολογία και νέοι χαμογελαστοί άνθρωποι από όλο τον κόσμο να μαζεύονται και να είναι ήδη φίλοι εξαρχής. η τεχνολογία καταργεί τα σύνορα και τις διαφορές με αυτό τον τρόπο. Στα κομμάτια που δεν είχε πολύ κώδικα. Στα κομμάτια που μέσα στην ομορφιά πάντα θα διακρίνεις και τις υπόγειες κινήσεις, τους καχύποπτους ανταγωνιστές, τους haters. Φεύγεις με ένα αίσθημα ανάτασης ότι συμμετείχες σε κάτι ωραίο και χρήσιμο. Ξέφυγες για μια στιγμή από τα όρια της μίζερης χώρας σου και θα φέρεις μαζί πίσω λίγη αισιοδοξία.
(φωτογραφίες: Κώστας, Αριστείδης, Γιώργος)
