Η λανθάνουσα κοινότητα της Java στην Ελλάδα

23 Ιουνίου, 2014

Προχτές, το Σάββατο 21 Ιουνίου, 2014 βρέθηκα στο καλοκαιρινό meetup του JHUG στο TheCube. (Είναι η ελληνική κοινότητα μηχανικών λογισμικού που γράφουν σε Java.) Το meetup ήταν αρκετά ζωηρό, κρίνοντας από το ενδιαφέρον του κόσμου που συμμετείχε. Οι συζητήσεις που έγιναν ήταν πολύ ζωντανές και ενδιαφέρουσες. Ήταν όμως γενική η παραδοχή ότι η επίσημη κοινότητα της Java στην Ελλάδα δεν είναι ιδιαίτερα δραστήρια και ότι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι τα λίγα ενεργά της μέλη είναι τα ίδια εδώ και σχεδόν 10 χρόνια.

(Παρένθεση: μπράβο τους που επιμένουν και κρατούν την κοινότητα ζωντανή.)

Γιατί άραγε όμως να συμβαίνει αυτό; Το πλήθος των προγραμματιστών Java στην Ελλάδα έχω την αίσθηση ότι δεν είναι καθόλου μικρό. Αντιθέτως, είμαι βέβαιος ότι είναι πάρα πολύ μεγάλο. Η Java είναι από τις βασικές γλώσσες προγραμματισμού που – στατιστικά – είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συναντήσει κανείς στην καριέρα του τη σημερινή εποχή. Αυτό δείχνει η προσωπική μου εμπειρία, αυτό βλέπω στους χώρους αναζήτησης εργασίας, αυτό μου επιβεβαιώνουν και όσοι γνωρίζω στην αγορά εργασίας. Το ίδιο επιβεβαιώνουν και τα νούμερα παγκοσμίως. Επιπλέον, η  Java είναι η de facto γλώσσα προγραμματισμού στα πανεπιστήμια σήμερα. Και δε μπορώ να μην συνυπολογίσω και το Android, με την τεράστια εξάπλωσή του, οι εφαρμογές του οποίου γράφονται σε Java.

Μια εξήγηση που δίνω είναι ότι οι προγραμματιστές της Java, όχι όλοι προφανώς, αλλά στην πλειοψηφία τους, δεν είναι και πολύ “social”. Εργάζονται κυρίως στον enterprise χώρο, σε μεγάλες, δυσκίνητες εταιρείες, οι οποίες δεν καλλιεργούν την κουλτούρα της αλληλεπίδρασης, της εξωστρέφειας και της επικοινωνίας. Χρησιμοποιούν την τεχνολογία με κάπως παραδοσιακό τρόπο. Έχουν συγκεκριμένα εργαλεία, πολύ συχνά proprietary και μεθοδολογίες που δεν αλλάζουν εύκολα με τα χρόνια.

(Άλλη παρένθεση: να -ξανά- κάνω και λίγη πικρόχολη κριτική στην Oracle.)

Ταυτόχρονα, πρόκειται συχνά για εταιρείες που “μεγάλωσαν” την εποχή των παχιών αγελάδων και βασικός τους σκοπός δεν ήταν η παραγωγή ποιοτικών προϊόντων λογισμικού με καλά και αξιόπιστα processes αλλά η ανάληψη και διεκπεραίωση μεγάλων έργων. Περισσότερο καλλιέργησαν τη νοοτροπία της “φάρμας” προγραμματιστών, οι οποίοι πρέπει να παράγουν κώδικα με το κιλό, χωρίς ο καθένας τους να έχει σημαντική αξία και χωρίς καν η τεχνολογία η ίδια να έχει σημαντική αξία.

Ακόμη, όπως σημειώθηκε και στο meetup, σημαντική έλλειψη για πολλά χρόνια ήταν και η απουσία χώρων όπου η κοινότητα να μπορεί να συγκεντρώνεται για τις δράσεις της, όπως – καλή ώρα – το TheCube, μα και άλλοι συνεργατικοί χώροι ή χώροι που στηρίζουν την καινοτομία, την τεχνολογία και την επιχειρηματικότητα. (Αν και παραδόξως πιο πολλά JHUG meetups έγιναν μέχρι το 2010 παρά μετά.) Εν πάση περιπτώσει, αυτό δεν ισχύει πια!

Τέλος, μια παρατήρηση σε άλλο τόνο για κάτι που με στενοχωρεί. Όντας ο ίδιος Java developer αλλά και Javascript developer διαπιστώνω ότι πρέπει να είμαι κάτι λιγάκι σπάνιο. (Ή λίγο ανώμαλο που μου αρέσει!) Δε θα το περίμενα για να είμαι ειλικρινής. Μου κάνει εντύπωση, γιατί, πχ από την άλλη μεριά, θεωρείται απόλυτα φυσικό να γράφεις PHP και Javascript (όχι ότι ξέρεις να γράφεις  Javascript, αλλά λέμε τώρα). Βλέπω μια εμφανή αντιπάθεια εκατέρωθεν. Έχω ακούσει ουκ ολίγα υποτιμητικά σχόλια από Java developers για τη Javascript αλλά και πολλά απορριπτικά σχόλια για τη Java από – PHP και – Javascript developers. Γιατί, βρε παιδιά; Θα έπρεπε να αναγνωρίσουμε ο ένας την αξία του άλλου και να προωθήσουμε τη συνεργασία ανάμεσά μας. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα από μόνο του.

εκτύπωση Κατηγορίες: Java, jhug, απόψεις, τεχνολογία | rss 2.0 | trackback

8 σχόλια στο “Η λανθάνουσα κοινότητα της Java στην Ελλάδα”

Ο/η "javapapo" είπε:

Χαιρετώ ξανά.

Για το θέμα της ‘κοινωνικότητας’ νομίζω ότι τελικά είναι θέμα κουλτούρας (και οι άλλες κοινότητες αν δεις, λιγο πολυ στα ίδια επίπεδα παίζουν) αλλά και δυναμικής της αγοράς. Το θέμα της κουλτούρας δεν αλλάζει εύκολα αλλα το θέμα αγοράς είναι παραγνωρισμένος παράγοντας, σε μια μικρή αγορά που παρασιτεί με 5-10 εταιρίες, σταθερά project και λίγες ευκαιρίες ο μέσος Java/JS/PHP whatever developer δεν θεωρεί ότι αξίζει να περάσει την ώρα του για να μάθει κάτι παραπάνω, στο τέλος της ημέρας δεν θα κερδίσει στην δουλειά του κάτι. Στο εξωτερικό αντίθετα η συμμετοχή σε κοινότητες και σχετικές δραστηριότητες θεωρείται asset.

JHUG meetups πριν το 2010, μάλλον εννοείς τα mini tech days που δεν ηταν meetup, ήταν full blow full (or semi day) event με ομιλητές από το εξωτερικό. Αυτά σταμάτησαν γιατί οι εταιρίες πια δεν πληρώνουν κανέναν speaker τους να έρθει στην Ελλάδα να μιλήσει για 40 άτομα. Παλιά είχαν και το συνδύαζαν τώρα πια οι δραστηριότητες αυτές εχουν περιοριστεί στο να κατεβάζουν τις ομάδες τους σε μόνο μεγάλα conferences.Όταν λοιπόν σταμάτησαν αυτά ουσιαστικά έπρεπε εμείς οι ίδιοι μόνοι μας να γίνουμε ομιλητές για να γεμίσουμε events. Προφανέστατα δεν υπάρχει η δυναμική αλλά κρατήθηκαν σταθερά τα monthly mee-tup με μια ομιλία. Βεβαια επιστρέφουμε στο πάνω σημείο, ότι επειδή η δυναμική της κοινότητας δεν ειναι καν 100αδες μέλη, προφανέστατα όταν δεν έχεις ομιλητές να πεις κάτι δεν έχει και μεγάλο νόημα να κάνει και meetup. Νέο αίμα δεν έρχεται στις δραστηριότητες, και νομίζω ποτέ δεν ερχόταν, θέμα κουλτούρας θα πω. Τα τελευταία χρόνια με την βοήθεια του Cobal τώρα του TheCube παλιότερα της Abiss, μπορέσαμε να βρούμε ένα σπιτι για μερικές ώρες το μήνα. Τουλάχιστον δεν έχουμε αυτό το άγχος.

3. H διαφορά κουλτούρας μεταξύ εργαλείων και τρόπου δουλειάς είναι που έχει δημιουργήσει αυτό το διαχωρισμό μέχρι τώρα. Συνήθως στην μικρή αγορά της Ελλάδα μέχρι και πριν μερικά χρόνια το λεγόμενο web development με λίγο αχταρμά html/ js / php γινόταν άρπα κόλα. Όσο οι 2 κόσμοι δεν χρειαζόταν να ενωθούν όλοι είμαστε ευχαριστημένοι, ούτε ειχα την διάθεση να διαβάσω ποτέ την άρπα κόλα σεντόνι js/php τσαπατσουλιά του καθένα αλλά και από την άλλη μεριά κανένας δεν είχε την διάθεση να δει το boring και ίσως over engineering γεμάτο layer κώδικα μου. Τον τελευταίο καιρό developer απο την boring statically type μεριά περνάνε στον άλλο κόσμο και θεωρώ ότι θα θέσουν νέα standard σε θέματα ποιότητας και οργάνωσης που δεν υπάρχουν στην πλειοψηφία των μέχρι τώρα ‘web developer’. Νομίζω ότι και τα πρόσφατα JS framework είναι μια ένδειξη ότι πάμε προς αυτή την κατεύθυνση, με δομή patterns kαι ένα μπούσουλα.

23 Ιουνίου, 2014 στις 10:44 πμ

Ο/η "Τάκης Μπουγιούρης" είπε:

Συμφωνώ ότι η κοινωνικότητα είναι θέμα κουλτούρας. (Αλλά αυτό που λες δεν ισχύει ακριβώς ίδιο για όλες τις κοινότητες.) Εντωμεταξύ ο πληθυσμός της Java είναι γιγαντιαίος πχ σε σχέση με αυτό της Mongo. Αλλά πάλι θα μου πεις αυτοί είναι λίγοι, έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλο. Αλλά μετά θα σου πω ότι δεν υπάρχουν projects για Mongo στην Ελλάδα, κι ετούτοι τι θέλουν και μαζεύονται και τα λένε; Άρα γυρνάμε πάλι στο θέμα της κουλτούρας. Γιατί ο whatever developer δεν πρέπει να θεωρεί ότι θα κερδίσει κάτι στη δουλειά του σπαταλώντας ώρες σε meetups. Πρέπει να το κάνει επειδή αγαπάει την τεχνολογία του. Μήπως αυτό είναι το πρόβλημα τελικά; Θέλω να πω ο μέσος Java developer αγαπάει τη Java; Αγαπάει τη δουλειά του;

Δεν την ανοίγω κι άλλο την κουβέντα τώρα, για να την κάνουμε από κοντά στα meetups! 😉

23 Ιουνίου, 2014 στις 11:11 πμ

Ο/η "javapapo" είπε:

Θα τολμήσω να σου πω ότι ο μέσος Έλληνας developer, για πολλούς λόγους (και ένας από αυτούς είναι η αγορα) δεν πολύ αγαπάει την δουλειά του, ούτε και έχει κίνητρα να γίνει καλύτερος. Επίσης υπάρχει θέμα επαγγελματισμού, γενικότερο πρόβλημά μας μας σαν χώρα όχι μόνο των developer.

23 Ιουνίου, 2014 στις 11:18 πμ

Ο/η "Τάκης Μπουγιούρης" είπε:

Να, λοιπόν, κάτι παθολογικό, που είναι έξω από τις ίδιες τις τεχνολογίες αλλά τις επηρεάζει. Από την άλλη, παρατηρώ ότι ο εργαζόμενος στο χώρο του frontend είναι λίιιγο πιο χαρούμενος με τη δουλειά του και αγαπάει λίιιγο περισσότερο τις τεχνολογίες του. Μήπως πρέπει να κάνουμε τη Java λίγο πιο διασκεδαστική; Μήπως το frontend είναι ένας τρόπος. Λέω, εν μέρει, ναι.

23 Ιουνίου, 2014 στις 11:32 πμ

Ο/η "javapapo" είπε:

Μπα, είναι θέμα γούστου, ο καθένας διαλέγει τον τομέα του. Εγώ προσωπικά μια χαρά διασκεδαστική βρίσκω την Java εξάλλου το θέμα μου δεν είναι να διασκεδάζω μόνο αλλά να κάνω μακροχρόνια σωστά και καλά την δουλειά μου. Το αν δεν βρίσκεις διασκεδαστική την Java είναι θέμα προτίμησης, όπως και κι εγώ αντίστοιχα δεν βρίσκω τίποτα διασκεδαστικό στην ελαφρότητα της JS :). Κανείς δεν εχει δίκιο και άδικο λοιπόν

23 Ιουνίου, 2014 στις 11:35 πμ

Ο/η "Τάκης Μπουγιούρης" είπε:

Μα μόλις προ ολίγου δεν είπες ότι “ο μέσος Έλληνας developer δεν πολυ-αγαπάει τη δουλειά του”. Και τι αγαπάει τελικά; Πού είναι η προτίμησή του; Κρίνεις λίγο εξ ιδίων τώρα, που αγαπάς τη δουλειά σου και το βρίσκεις εκ φύσεως διασκεδαστικό να την κάνεις “μακροχρόνια σωστά και καλά”. Και, φυσικά, δεν είναι θέμα δίκαιου/άδικου. Αρκεί να υπάρχει κάποια συνειδητή επιλογή και προτίμηση. Ο μέσος developer της φάρμας τι έχει επιλέξει συνειδητά;

23 Ιουνίου, 2014 στις 11:46 πμ

Ο/η "javapapo" είπε:

Κάνουμε ψυχανάλυση στον μέσο Έλ.Developer. Με το ρίσκο να παρεξηγηθώ αλλά οκ (that boat has sailed χαχα) θα σου πω την προσωπική μου άποψη για αυτό ακριβώς που λές. Ο μέσος developer της φάρμας θέλει να κάτσει 8 ώρες χαλαρά, να μην ανγχωθεί, να μην τον πρήξουν, να πολεμήσει όσο μπορεί και τα στρεβλά του management (άλλο μεγάλο μας πρόβλημα) και στο τέλος της ημέρας να τελειώσει και να πάει σπίτι του.

Πως τον ξυπνάς; πως του λες ότι υπάρχει και κάτι παραπάνω; Δεν ξέρω γιατί το επάγγελμα μας..δηλαδή να γράφεις κώδικα και να προσπαθείς να λύσεις προβλήματα (ανεξάρτητα απο τα εργαλεία έτσι), θέλει πάθος. Το πάθος είτε το έχεις ή το αναπτύσσεις απο νωρίς είτε δεν το αποκτάς ποτέ, οπότε γίνεται yet another farm coder.

Οι κοινότητες, τα συνέδρια τα blog οι συζητήσεις, είναι απλά προσπάθειες ανθρώπων με πάθος (εσυ, εγώ, αυτοί που ήρθαν προχθές) να το μεταδώσουν και σε αυτούς που είτε το είχα και το έχασαν είτε δεν το απέκτησαν ποτέ.

23 Ιουνίου, 2014 στις 11:51 πμ

Ο/η "Τάκης Μπουγιούρης" είπε:

Κινδύνεψες να παρεξηγηθείς αλλά μίλησες πολύ σωστά. Πάθος. Αυτό λείπει από τη χώρα όλη. Το βολικό 8ωρο, που λες, που όταν θα τελειώσει ο άλλος θα πάει ήσυχος σπίτι του, έγινε στην Ελλάδα αυτοσκοπός. Και οι ευθύνες υπάρχουν και προς τις δύο κατευθύνσεις. Δηλαδή και στο management και στον εργαζόμενο τον ίδιο. (Για να μην αναφέρω το δημόσιο κλπ – κοίτα που η τεχνολογία έχει άμεσα πολιτικές προεκτάσεις!)

Αυτός πάντως πιστεύω πράγματι ότι είναι ένας από τους σκοπούς της κοινότητας. Να ξυπνήσει κάτι μέσα στους υπολοίπους.

23 Ιουνίου, 2014 στις 12:02 μμ

Ό,τι προαιρείσθε:

Επιτρεπτά (X)HTML tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong> . Εάν προσθέσετε εξωτερικά links στο σχόλιό σας τότε αυτό δε θα εμφανιστεί στη λίστα με τα υπόλοιπα σχόλια έως ότου εγκριθεί από τον υποφαινόμενο, οπότε το νου σου!