Η Ευρώπη περνά μεγάλη κρίση, αυτό είναι ολοφάνερο. Κι η Ελλάδα δεν είναι το μεγαλύτερό της πρόβλημα. Περνά μια μεγάλη πολιτικοοικονομική κρίση με υπαρξιακά στοιχεία. Τουτέστιν, το ερώτημα είναι "θέλουμε ενωμένη Ευρώπη ή όχι;". Όλοι οι Ευρωπαίοι πρέπει να το απαντήσουν αυτό, όχι μόνο οι Έλληνες. Θα πρέπει να θέλουμε, θα έλεγα εγώ, Δηλαδή, κι αν δε θέλουμε θα πρέπει να ψάξουμε να βρούμε τους τρόπους με τους οποίους αυτό θα γίνει χρήσιμο και συμφέρον για τους Ευρωπαίους πολίτες. Εσύ πχ ΚΚΕ, θα έπρεπε να μας λες πώς πρέπει να αλλάξει η Ευρωπαϊκή Ένωση για να στηρίζει το καλό των λαών και όχι πώς θα επιτύχουμε το κατά την άποψή σου εθνικό καλό μας εκτός Ευρώπης.
Έχουμε ζήσει ήδη πολλές απανωτές φορές το δίλημμα "χρεωκοπία ή δόση" και υποχρεωνόμαστε συνεχώς να δεχθούμε το δεύτερο. Να παίρνουμε κάθε φορά άνευ όρων και πάση θυσία την επόμενη δόση. Φτάνει με αυτό! Έχουμε μια νόμιμη μεν (συνταγματικά) αλλά μη εκλεγμένη κυβέρνηση (δεν ακούσαμε ποτέ τις προγραμματικές της δηλώσεις για να την κρίνουμε και υπάρχουν πολύ βάσιμες υποψίες ότι δεν εκφράζει τη λαϊκή επιθυμία, όποια κι αν είναι αυτή). Κι αυτή η κυβέρνηση ετοιμάζεται να πάρει για τη χώρα μερικές από τις σημαντικότερες αποφάσεις των τελευταίων χρόνων.
1. Δε θα μας "χρεωκοπήσουν"
Πρέπει να έρθουμε όλοι σε θέση ευθύνης και ο μόνος τρόπος είναι το συντομότερο δυνατόν να γίνουν εκλογές. Δε θα μας "χρεωκοπήσουν" αν πάμε σε εκλογές. Όχι περισσότερο από όσο έχουμε ήδη χρεωκοπήσει και όχι με μεγαλύτερη βεβαιότητα από όση θα μας χρεωκοπήσουν αν δεν πάμε σε εκλογές. Με δυο λόγια το αν θα χρεωκοπήσουμε (οριστικά) ελάχιστα θα επηρεαστεί από τις πιθανές άμεσες εκλογές. Μήπως στην Ισπανία δεν έγιναν μόλις εκλογές, τώρα, στα πρόθυρα της δική τους χρεωοκοπίας;
2. Τα μεγάλα κόμματα δεν πρέπει να αφήσουν άλλον να "βγάλει το φίδι από την τρύπα"
Έχουν διορίσει την κυβέρνηση Παπαδήμου (χοχοχο, κατά λάθος την πρώτη φορά πληκτρολόγησα "Παπαδήμιου") να βγάλει ουσιαστικά εκείνη το φίδι από την τρύπα. Να πάρει εκείνη τις επώδυνες μεγάλες αποφάσεις, να κάνει τη δουλειά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αγορών και μετά να επανέλθουν αυτά (τα μεγάλα κόμματα) ως ανανεωμένοι σωτήρες για να μας βγάλουν από το τέλμα. Μέγιστη υποκρισία! Όχι, δεν έχουν αυτό το δικαίωμα. Πρέπει να μας πουν σε κανονικές προγραμματικές δηλώσεις σε κανονική προεκλογική περίοδο τι σχέδιο έχει το καθένα για τη χώρα και ο λαός να αποφασίσει ποιος και πώς προτιμά να τον "σώσει".
3. Ο λαός πρέπει να αποφασίσει υπεύθυνα
"Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους". Επιτέλους πρέπει μετά από τόσες δεκαετίες κατηφόρας κι αυτός ο λαός να ακούσει σοβαρές προγραμματικές δηλώσεις κομμάτων, να ζυγίσει τις επιλογές του και να πάρει ψύχραιμα την απόφασή του. Να έρθει σε θέσει ευθύνης! Αν θέλει μνημόνιο να πάρει μνημόνιο και μετά να το υπομείνει αγόγγυστα αλλά συνειδητοποιημένα. Αν δε θέλει μνημόνιο να το πει και να δεχθεί τις συνέπειες ή να αρπάξει τις νέες ευκαιρίες. Αλλά δεν υπάρχει κανένα όφελος στο να επιρρίπτει σε άλλους πάντα τις ευθύνες. Έχει και αυτός το μερίδιό του στην ευθύνη κι έχει, φυσικά, κάθε δικαίωμα να αποφασίζει για τη μοίρα του.
εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, πολιτικά, προσωπικά | rss 2.0 | trackback