Καλή η αγανάκτηση αλλά τι ζητά;

26 Μαΐου, 2011

Χθες, το απόγευμα στο Σύνταγμα αρκετές χιλιάδες πολιτών μαζεύτηκαν ειρηνικά και όμορφα και διαμαρτυρήθηκαν για την τρέχουσα κατάσταση της χώρας (μάλιστα σημαντικό ρόλο στη διοργάνωση έπαιξε το Facebook). Η συγκέντρωση ήταν ανεξάρτητη από κόμματα και πολιτικές οργανώσεις. Εξελίχθηκε πράγματι ειρηνικά και όμορφα και απέδειξε ότι μια μαζική διαδήλωση δεν είναι υποχρεωτικό να συνοδεύεται από καταστροφές και οδομαχίες. Η κύρια θεματική της συγκέντρωσης ήταν η αγανάκτηση των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα και τη φθίνουσα οικονομική πορεία της χώρας μας.

Αυτό που κυριάρχησε ήταν το περιοδικό φασκέλωμα της βουλής (και των βουλευτών, φυσικά) από το συγκεντρωμένο πλήθος συνοδευόμενο από έντονες αποδοκιμασίες (κοινώς γιουχαΐσματα). Έχει την πλάκα του το φάσκελο και τη σημειολογία του, οφείλω να το παραδεχτώ. Ήμουν εκεί για κάποια ώρα αλλά δε μπορώ έτσι απλά να σηκώσω το χέρι και να ρίξω το φάσκελο! Ίσως φταίει η ανατροφή μου (μπααα) ίσως πάλι όχι αλλά δε μπορώ να το κάνω. Είναι σαν να λέω “να, πάρτε τα, άχρηστοι, τα κάνατε όλα σαν τα μούτρα σας, άει συχτίρ…” κοκ. Και, λοιπόν; Μετά τι; Άιντε κι αγανάκτησα και το έδειξα κι εγώ και χιλιάδες άλλοι. Τι να το κάνουμε το φάσκελό μας αφού το ρίξαμε; Να κοκκινήσουν οι πολιτικοί μας από ντροπή; Ούτε καν!

Μια μάζα που φασκέλωνε είχαμε μαζευτεί όλοι εκεί πέρα χωρίς γνώση και χωρίς πρόταση. Απλά αγανακτισμένοι. Έχει κι αυτό την αξία του αλλά δεν αρκεί. Δεν αρκεί καθόλου. Τι ζητούσαμε οι αγανακτισμένοι; Δικαίως αγανακτισμένοι, αλλά τι ζητούσαμε; Να πάνε τα πράγματα καλύτερα; Κάτι πιο σαφές δεν υπήρχε. Είναι μια αυθόρμητη και ανοργάνωτη αγανάκτηση που ζορίζεται άσχημα τελευταία και δεν ξέρει προς τα πού να εκτονωθεί. Κι αυτό είναι το χειρότερο. Χρειαζόμαστε, όμως, πρώτα από όλα να συντονίσουμε αυτή την αγανάκτηση και να τη συμπυκνώσουμε και σε δράσεις αλλά και σε συγκεκριμένα αιτήματα. Πρέπει να μπορούμε να διατυπώσουμε τι είναι αυτό που θέλουμε. Δεν αρκεί να κατηγορούμε αυτούς που έχουν στα χέρια τους την εξουσία που εμείς τους δώσαμε.

Ωραία τα λέω. Έχω όμως αιτήματα; Έχω και είναι – ταπεινά τα εξής:

1. Το πολιτικό σύστημα είναι διεφθαρμένο και κάθε πολιτικό κόμμα έχει μερίδιο ευθύνης στην τρέχουσα κατάσταση της χώρας. Κάθε κόμμα πρέπει να βγει δημοσίως και να παραδεχθεί το μερίδιο της ευθύνης του. Αλλιώς κανείς μας δεν το ξαναψηφίζει στις επόμενες εκλογές. Να το υποσχεθούμε αυτό.

2. Ποινικοποίηση της πολιτικής; Κουραφέξαλα! Πρώτα απ’ όλα να δεσμευτούν τα κόμματα ότι θα αλλάξει ο γελοίος νόμος περί ευθύνης υπουργών και να συσταθεί επιτροπή “σοφών” που να διερευνήσει την οικονομική πορεία της χώρας από το 1981 και μετά (όπου το δημόσιο χρέος άρχισε να διογκώνεται).

3. Να αρθούν όλα τα μέτρα που πλήττουν χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους και ανέργους. Μείωση ΦΠΑ, φορολογικές ελαφρύνσεις, επιστροφή 13ου και 14ου μισθού κοκ.

4. Η φοροδιαφυγή είναι τεράστια. Είναι τόση όσο το δάνειο που πήραμε από ΔΝΤ και Ευρώπη. Πρέπει πάση θυσία αυτοί που χρωστάνε να πληρώσουν. Ας κατασχεθούν οι περιουσίες τους. Κάπως πρέπει να αρχίσουν αυτοί να πληρώνουν και όχι οι αδύναμοι οικονομικά.

5. Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται μια οικουμενική κυβέρνηση κοινής αποδοχής που να εμπνέει τον κόσμο και να της δείχνει εμπιστοσύνη.

6. Όχι κουρέματα στο χρέος μας! Δεν ήταν δικτατορίες οι κυβερνήσεις μας που το δημιούργησαν. Θα το πληρώσουμε σιγά-σιγά και με λογικές μεθόδους (επιμηκύνσεις, οικονομική ανάπτυξη κοκ). Για να μη ντρεπόμαστε στο μέλλον, δε χρειάζεται να μας χαριστεί τίποτε!

Ρομαντικά, λέτε, όλα αυτά; Μπορεί, αλλά είναι συγκεκριμένα και ως πολίτης τα απαιτώ…

εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, ήμουν εκεί, πολιτικά, φοροδιαφυγή | rss 2.0 | trackback

4 σχόλια στο “Καλή η αγανάκτηση αλλά τι ζητά;”

Ο/η "Panagis" είπε:

Το μόνο που θέλουν είναι κάποιον ώστε να τον ακολουθήσουν, δηλαδή κάποιον που να μπορεί να απαιτήσει και να προτείνει αντί για αυτούς.

26 Μαΐου, 2011 στις 1:14 μμ

Ο/η "e-stixourgein" είπε:

Τάκη νομίζω και αυτό: Των αγανακτισμένων
το κίνημα χρειάζεται ηγέτη φωτισμένον!
Καλά είναι τα φάσκελα, καλές οι συγκεντρώσεις
Μα πρέπει αφού τα ‘ριξες, και λύσεις πια να δώσεις…

Όμως ο φαύλος ο λαός, ηγέτες δεν παράγει
και την εξήγηση γι’ αυτό, σε ρίμες τη συνάγει
κάποιος γνωστός απ’ τα παλιά, σε στιχουργίας τάξη.
Σε προσκαλεί λοιπόν κι εκεί, το mood λίγο να φτιάξει!

http://e-stixourgein.blogspot.com/2011/05/blog-post_27.html

28 Μαΐου, 2011 στις 11:40 πμ

Ό,τι προαιρείσθε:

Επιτρεπτά (X)HTML tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong> . Εάν προσθέσετε εξωτερικά links στο σχόλιό σας τότε αυτό δε θα εμφανιστεί στη λίστα με τα υπόλοιπα σχόλια έως ότου εγκριθεί από τον υποφαινόμενο, οπότε το νου σου!