Ένα από τα σημαντικά trends στον τομέα της κατασκευής περιεχομένου στο διαδίκτυο είναι – εδώ και κάποια χρόνια – το λεγόμενο accessibility, η προσιτότητα δηλαδή του περιεχομένου σε ανθρώπους με ειδικές ανάγκες (πρόβλήματα όρασης, ακοής κλπ). Καλό είναι αυτό και δίκαιο. Πώς θα "δει" ένας τυφλός το site σου; Δεν έχει γίνει ακόμη σταθερή αξία αλλά θα γίνει καθώς θα του δίνουμε θέλοντας και μη μεγαλύτερη σημασία. Για παράδειγμα, στην Αγγλία ένα eshop που δεν παρέχει τρόπους "προσιτότητας" σε άτομα με ειδικές ανάγκες είναι σαν ένα μαγαζί που δεν έχει μια ράμπα για αναπηρικά καροτσάκια, είναι σα να απαγορεύει, δηλαδή, σε αυτούς τους ανθρώπους να μπουν σε αυτό, απλά και μόνο επειδή δεν τους δίνει τον τρόπο. Και αυτό απαγορεύεται. Και πάλι καλώς!
Και πώς έτυχε τώρα εγώ και μπήκα σήμερα στο site του ΕΟΜΜΕΧ; Φρικτό site αλλά αν είχε αυτό που έψαχνα δε θα με πείραζε. Άντε και ξεπερνώ το αρχικό – φρικτό – intro flash. Βλέπω πάνω πάνω το κουμπάκι "Δυνατότητα πλοήγησης στον κόμβο μας από τυφλούς χρήστες" (μέσα στο flash κι αυτό). Ε, ρε γλέντια, λέω από μέσα μου, μπράβο ευαισθησία ο ΕΟΜΜΕΧ! Δεν κρατήθηκα, το πάτησα. Ιδού τι βλέπουν, λοιπόν, οι τυφλοί χρήστες του ΕΟΜΜΕΧ! Κι επειδή κάποτε αυτό θα αλλάξει, το φωτογράφισα για να το θυμόμαστε όλοι:
Κάποιος νομίζει ότι οι τυφλοί δε μπορούν να δουν φωτογρφίες αλλά μπορούν να διαβάσουν κείμενο Arial 10px. Κάποιος κάνει ένα κακόγουστο αστείο και κάποιος άλλος κομπάζει ότι παρέχει και accessibility. Κάποιος άλλος γελάει ειρωνικά. Κάποιοι χαμογελούν με πίκρα και οι υπόλοιποι πάνε παρακάτω…
εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, δε βαριέσαι | rss 2.0 | trackback