Τάκης Μπουγιούρης

Τα ήξερες, Τάκη, δε σου έφταιγε κανένας. Τι πας και ψάχνεις web hosting στην Ελλάδα; Για να φας πάλι τα μούτρα σου με τις αμέτρητες ηλιθιότητες των ανίκανων! Ποιο είναι το τελευταίο φρούτο που μου ξεφούρνισαν; To mod_rewrite λέει του Apache:

δεν επιτρέπεται σύμφωνα με την πολιτική ασφαλείας της υπηρεσίας web hosting…

Άι συχτίρ! Ποιο; Το mod_rewrite! Πολιτική ασφάλειας, λέει. Ουστ! Ναι, ρε το θέλω το mod_rewrite, σε όλο τον κόσμο οι ISPs το παρέχουν εκ των προτέρων. Και είναι πολύ χρήσιμο για ένα blog, και – τι σας νοιάζει – εγώ εν πάση περιπτώσει το χρειάζομαι!

Με συγχωρείτε και που βλαστημώ και που σας μπλέκω με τεχνικά ζητήματα αλλά θέλουν ξύλο οι άνθρωποι. Και τι φταίει ο δυστυχής πελάτης μου που θέλει μια ελληνική εταιρεία που να του κόψει ένα ωραίο ελληνικό τιμολόγιο να το βάζει όμορφα στα έξοδά του και όχι μια άγνωστη – αλλά αξιόπιστη – εταιρεία στο Τέξας ή την Οκλαχόμα με servers 2000 πόδια κάτω από το έδαφος; Καλά να πάθει κι αυτός κι εγώ.

Και θυμάμαι και τότε που – η άλλη ανεκδιήγητη – η Forthnet μου έλεγε ότι:

μέσω του Tomcat δεν επιτρέπονται τα file uploads…

Και πιο παλιά που – πάλι η ΟΤΕnet – ισχυριζόταν πως:

στον Tomcat της δεν υποστηρίζει Servlets. Και αυτό για λόγους ασφάλειας…

Κύριοι, είστε άθλιοι και παρέχετε άθλιες και πανάκριβες υπηρεσίες. Αντίο από εμένα, τα site μου θα μεταναστεύσουν ένα-ένα.

Φίλοι της τεχνολογίας και της πληροφορικής, κρατηθείτε! Μια μεγάλη μέρα ξημέρωσε στις 19 Αυγούστου 2008. Το πανάρχαιο πρόβλημα της ανάγνωσης ηλεκτρονικών κειμένων που ξεπερνούν σε μέγεθος αυτό της οθόνης ενός υπολογιστή έχει πλέον λυθεί. Οι δαιμόνιοι ερευνητές της Microsoft Teleshopping, έπειτα από χρόνια κοπιώδους εργασίας ανακάλυψαν στα πληκτρολόγιά μας δύο καλά κρυμμένα κουμπάκια, το "PageUp" και το "PageDown" (φυσικά έχει κατοχυρωθεί και η απαραίτητη σχετική πατέντα). Τα κουμπάκια αυτά αποκαλύφθηκε ότι μπορούν να μετακινήσουν ένα ηλεκτρονικό κείμενο ολόκληρες οθόνες προς τα πάνω και προς τα κάτω αντίστοιχα. Η ανακάλυψη έχει αναστατώσει τον κόσμο της Πληροφορικής και όχι μόνο. Πιο συγκεκριμένα, το μεγάλο πείραμα στο CERN, το οποίο μόλις ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες, συζητείται να ανασταλλεί, ώστε οι επιστήμονες του να μπορέσουν να διαβάσουν τις υπολειπόμενες σελίδες των εργασιών πάνω στις οποίες βασίστηκαν, χρησιμοποιώντας τα νέα κουμπιά και να το ξεκινήσουν εκ νέου! Χιλιάδες άλλοι συνάδελφοί τους ανά την υφήλιο ξεσκονίζουν τα πληκτρολόγιά τους για να ξεσκεπάσουν και αυτοί την μέχρι πρότινος καλά κρυμμένη νέα δυνατότητα. Η Microsoft Teleshopping κρατά τη μεθοδολογία που την οδήγησε σε αυτή την συγκλονιστική ανακάλυψη ως επτασφράγιστο μυστικό και ήδη διαρρέουν πληροφορίες για νέες, πιο πρωτόγνορες και δραματικές. Θα παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις και θα σας τις μεταδίδουμε τη στιγμή που συμβαίνουν…

Disclaimer: Tο κείμενο αυτό δεν ξεπερνά σε μέγεθος αυτό της μιας οθόνης 15” σε ανάλυση 800×600!

Όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν για τις άδειες ανοικτού λογισμικού σε μια και μόνο – ΟΚ, λίγο μεγάλη – σελίδα ας διαβάσουν το A Legal Issues Primer for Open Source and Free Software Projects του Software Freedom Law Center. Όοολα όμορφα μαζεμένα και συμπυκνωμένα.

Και μην ξεχνάτε δεν είναι δωρεάν λογισμικό, είναι ανοικτό λογισμικό! Η διαφορά είναι τεράστια…

Στα γρήγορα: Αυτό μάλιστα! Διαβάζουμε ότι η Ευρώπη δεν καταδικάζει γενικόλογα τεχνολογίες, όπως αυτή των δικτύων P2P (στις οποίες βασίζονται τα γνωστά προγράμματα διαμοιρασμού αρχείων Emule, LimeWire, torrents, κλπ). Αντίθετα τις τεχνολογίες P2P τις επιζητά και τις επιβραβεύει ακόμη και επιχορηγώντας ειδικά projects με 22 εκ. δολλάρια (P2P-Next). Αντίθετα, διαβάζουμε, στην Αμερική αγώνας γίνεται για να καταδειχθεί αυτό το απλό πράγμα, ότι δηλαδή η τεχνολογία είναι ένα εργαλείο και η ευθύνη για τη χρήση του είναι ανθρώπινη.

Συγκεκριμένα το P2P-Next είναι ένα project που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις P2P τεχνολογίες σε streaming μεταδόσεις video (πχ. συμμετέχει το BBC), αναγνωρίζοντας ότι οι τεχνικές multicasting δε θα υποστηριχθούν πρακτικά ποτέ από τους Internet Providers (ΟΤΕδες & ΣΙΑ). Πράγμα πάρα πολύ λογικό!

Εγώ παίρνω spam, εσύ παίρνεις spam, όλοι παίρνουμε spam. Μα πόσο spam, όμως;

Ω, ήξερα ότι είναι πολύ, αλλά τα στατιστικά της Barracuda Νetworks λένε ότι το 90 με 95% των emails που στάλθηκαν μέσα στο 2007 ήταν spam. Ένα νούμερο ιλιγγιώδες όσο συνηθισμένοι και αν είμαστε στα δεκάδες ενοχλητικά μηνύματα που γρήγορα-γρήγορα στέλνουμε στον απόπατο του λογαριασμού email μας καθημερινά!

Και όμως η λύση έχει βρεθεί και δεν είναι μόνο το φιλτράρισμα των εισερχόμενων emails για "ενοχλητικό" περιεχόμενο ή ο αποκλεισμός των IPs που φαίνεται ότι στελνουν spam. Κάτι που αποτελεί καλή λύση αλλά έχει το μειονέκτημα ότι κάθε φορά που ένα νέο είδος spam email επινοείται το φίλτρο χρειάζεται να "μάθει" εκ νέου να το αναγνωρίζει, ή να διατηρεί συνεχώς ανανεωνόμενες λίστες από "κακές" IPs. Επίσης, είναι λύσεις που έχουν και ένα υπολογιστικό κόστος μιας κάποια μηχανή πρέπει να κάνει αυτό το φιλτράρισμα.

Όχι, χρειάζεται μια λύση άμεση και καίρια. Μια λύση τόσο στιβαρή όσο και η λειτουργία του ίδιου του internet! Και το όνομα αυτής: Sender Policy Framework. Μα είναι τόσο απλό, είναι μεγαλειώδες.

Πρώτα δύο τρία πράγματα ως προς το γιατί "τρώμε" χωρίς αντίσταση τόσο spam – εννοώ από τεχνικής άποψης γιατί τα τρώμε και όχι για ποιο λόγο μας τα ταΐζουν:

1. Ένας mail server (ναι, αυτός από τον οποίο παίρνει το Outlook  –  – τα mail σας και σας τα εμφανίζει) είναι ρυθμισμένος να δέχεται και να σας πασάρει ό,τι του έρθει κα μοιάζει με email. Και είναι πάααρα πολύ εύκολο να του στείλεις κάτι που μοιάζει με έγκυρο email. Αυτό που προσπαθεί για το καλό σας να κάνει είναι, όπως είπα παραπάνω, να φιλτράρει αυτά που του έρχονται όσον αφορά το περιεχόμενό τους και αν ο αποστολέας (η IP διεύθυνσή του) είναι καταγεγραμμένη σε γνωστές λίστες διεθύνσεων που έχουν εντοπιστεί ότι στέλνουν spam.
2. Έτσι είναι πάααρα πολύ απλό κάποιος να σας στείλει όοο,τι θέλει και να λέει ότι είναι όποιος θέλει και ή διεύθυνσή του να είναι όοο,τι θέλει. Αλήθεια! Απόδειξη ότι παίρνετε τόσα email από απίθανους αποστολείς με απίθανα domains κλπ κλπ κλπ.
3. Γιατί επιτρέπεται αυτό και δε βγάζουν νόμο να το απαγορεύει?
4. Γιατί αν το κάνουν αυτό πολύς κοσμάκης που στέλνει emails μέσα από τους servers του ISP του (παροχέας internet) θα έχει πρόβλημα διότι ενώ τα mail του θα είναι πχ από τη διεύθυνση mitos@kakomoiris.gr θα φαίνεται ότι έχουν σταλεί από το server του ISP του!
5. Δεν καταλάβατε; Δεν πειράζει…

Το Sender Policy Framework, λοιπόν προσπαθεί να αντιμετωπίσει αυτήν ακριβώς την εκκρεμότητα. Λέει:

Όταν θα λαμβάνω ένα email από το domain kakomoiris.gr θα πηγαίνω και θα ρωτάω το DNS server που είναι υπεύθυνος για αυτο το domain από που έχει δηλωμένο να στέλνονται τα emails του. Αν το mail που μου ήρθε έχει έρθει από διεύθυνση που δεν είναι δηλωμένη τότε είναι spam, ή έστω άκυρο, ή το λιγότερο λανθασμένο αν όχι κακόβουλο email.

Βέβαια όταν ο ιδιοκτήτης του domain kakomoiris.gr βάλει τις απαραίτητες εγγραφές στο DNS του τότε αυτό που θα έχει καταφέρει είναι να μη μπορεί κανείς να στείλει spam που να ισχυρίζεται ότι ήρθε από διεύθυνση μέσα στο kakomoiris.gr. Έτσι έχει κάνει ένα μικρό καλό σε όλους τους υπόλοιπους χρήστες του internet, ποτέ δε θα λάβουν spam emails από το kakomoiris.gr. Και έτσι όταν όοολοι οι κακομοίρηδες κάνουν το ίδιο τότε κανένας κακομοίρης δε θα ξαναλάβει ποτέ spam, spam, spam.., beautiful spaaam! Αυτό βάζει μια επιπλέον ευθύνη στους διαχειριστές των mail servers των ISPs κυρίως! Που θα πρέπει να έχουν δηλωμένες στους servers αυτούς τις αναγκαίες εγγραφές αλλά και να τους έχουν ρυθμίσει να ελέγχουν και τους υπόλοιπους servers που τους στέλνουν emails για αντίστοιχες εγγραφές. Με δυο λόγια, μπελάδες!

Το πρόβλημα, επομένως, είναι περίπου όμοιο με αυτό των σκουπιδιών, για παράδειγμα στην πόλη! Αν ο καθένας ήταν λίγο πιο ευσυνείδητος και αρνιόταν να πετάξει ένα σκουπιδάκι τότε όλοι μας θα ανεχόμασταν πολύ λιγότερα σκουπιδάκια. Και βέβαια, ο δήμος μαζεύει τα πολλά σκουπιδάκια κάθε τόσο, αλλά αντί να κάνει αυτό θα μπορούσε να αναλώνεται σε κάτι πιο εποικοδομητικό.

Καταλήγω, ότι το spam είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, το ίδιο απλό με όποια άλλη παθογένεια που αφορά το άτομο σε σχέση με το σύνολο.

Αν υπάρχει ένας σοβαρός λόγος που λαμβάνουμε spam δεν είναι επειδή πολλοί παλαβοί εκεί έξω θέλουν να μας πουλήσουν ύποπτα χαπάκια και μεγενθυντές ανδρισμού ή πιστά αντίγραφα ρολογιών Rolex αλλά επειδή δεν αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα με καθολικό τρόπο.

ΥΓ: Επίτηδες δεν κάθησα να σου εξηγήσω τι είναι ο DNS. Άντε! Είναι οι servers εκείνοι που είναι υπεύθυνοι να βοηθούν τους browsers, τους mail clients και γενικότερα όλα τα προγράμματα που χρησιμοποιούμε στο internet ώστε να βρίσκουν ουσιαστικά αυτό που τους ζητάμε, να μας δίνουν, δηλαδή τις IPs, τις διευθύνσεις διαδικτύου. Το πρωτόκολλο που αναφέρω πιο πάνω στηρίζεται πάνω σε αυτούς. Και γι’ αυτό το θεωρώ μια αξιόπιστη λύση. Είναι τόσο δυνατό όσο και οι DNS servers.

Αν δεν ξέρεις Java ή PHP ή κάτι τέτοιο, σε παρακαλώ αγνόησε αυτό το άρθρο. Αν πάλι πιστεύεις πάλι ότι οι Έλληνες ISPs και οι υπηρεσίες που προσφέρουν είναι ένας από τους λόγους που το internet στην Ελλάδα έχει μείνει τόσο πίσω, τότε διάβασε, ακόμη κι αν δεν ξέρεις, ίσως να σε ενδιαφέρει.

Νιώθω υποχρεωμένος να το πω – πρώτα γιατι δεν κρατιέμαι άλλο – κι ύστερα γιατί ίσως κάποιος άλλος γλιτώσει κόπο και χρόνο από τα παθήματά μου. Θα μιλήσω για συγκεκριμένα προβλήματα που δημιουργούν δύο από τους μεγαλύτερους ISPs στην Ελλάδα η ΟΤΕnet και η Forthnet.

Ασχολούμαι με την ανάπτυξη εφαρμογών διαδικτύου και κυρίως με τεχνολογίες Java. Πιστεύω ότι είναι από τις πιο καίριες και αξιόλογες τεχνολογίες ανάπτυξης εφαρμογών – όχι μόνο διαδικτύου – στις μέρες μας. Όχι μόνη της φυσικά, αλλά μία από τις κυρίαρχες. Ο τεχνολογικά ενήμερος αναγνώστης σίγουρα θα συμφωνήσει μαζί μου, σε ένα βαθμό τουλάχιστο. Δεν είναι καθόλου στους σκοπούς μου αυτή τη στιγμή να υποστηρίξω τη μια τεχνολογία έναντι κάποιας άλλης. Άλλωστε η ποικιλία μου αρέσει! Οι τεχνολογίες Java στο διαδίκτυο μεταφράζονται σε JSPs, Servlets, J2EE κλπ "ακατανόητα". Οι ελληνικοί ISPs ισχυρίζονται ότι τις υποστηρίζουν! Έστω ότι μιλούμε μόνο για την ΟΤΕnet και τη Forthnet, γιατί άνθρωπος είμαι και επαγγελματίας και δε μπορώ να κάνω διεξοδική στατιστική.

Καλώς κάνουν και την υποστηρίζουν! Για να το επιτύχουν αυτό, μιας και δεν είναι διατεθειμένοι να αναπτύξουν δικές τους αξιόπιστες λύσεις χρησιμοποιούν έτοιμα, μεγάλα αλλά και σε πολλά σημεία δοκιμασμένα – το παραδέχομαι – πακέτα λογισμικού. Αυτά τα πακέτα προσπαθούν να συγκεντρώσουν τα πάντα σε ένα. Κάτι αδύνατον, φυσικά, τουλάχιστο όχι χωρίς να συμβούν οι μοιραίοι συμβιβασμοί από εδώ και από εκεί. Στην προσπάθειά τους να υποστηρίξουν τις τεχνολογίες διαδικτύου Java επέλεξαν να "πετσοκόψουν" τις δυνατότητές της για να εξυπηρετηθούν οι δυνατότητες άλλων τεχνολογιών επειδή υπάρχουν "συγκρούσεις" και γιατί, απλά, αυτό υποστηρίζουν τα πακέτα που έχουν υιοθετήσει.

Τι εννοώ; (Καλέ αναγνώστη που άντεξες ως εδώ παρόλο που έχεις ήδη 6 άγνωστες λέξεις, κρατήσου λίγο ακόμα!) Πολύ απλά βάζουν διαφορετικούς servers να εξυπηρετούν το ίδιο πακέτο web hosting. Έτσι ο Apache και ο Tomcat (δύο εξαίρετοι servers στο χώρο του ο καθένας – 8 οι άγνωστες λέξεις) μπλέκουν τα μπούτια τους στα ίδια directories του πακέτου φιλοξενίας. Το αποτέλεσμα είναι να ψαλιδίζονται δυνατότητες του δεύτερου γιατί ο πρώτος είναι πιο δημοφιλής κι επομένως προκρίνεται. Έτσι για όλους εκείνους που έχουν επιλέξει να αναπτύσσουν εφαρμογές σε τεχνολογίες Java – κι εξυπηρετούνται από τον Tomcat – οι δυνατότητες είναι περιορισμένες.

Διάβασε παρακάτω για τα παθήματά μου και έχε γνώση προτού βρεθείς σε ανάλογη θέση.

1. Η ΟΤΕnet μετά από μαραθώνιες τηλεφωνικές συνομιλίες με ενημέρωσε πως στον Tomcat της δεν υποστηρίζει Servlets. Και αυτό για λόγους ασφάλειας. Ω, πιστέψτε με αυτό είναι σα να απαγορεύεις σε ένα αυτοκίνητο τις δεξιές στροφές γιατί είναι πιο επικίνδυνες από τις αριστερές. Προκαλώ όποιον έδωσε την οδηγία για αυτή την πολιτική να υποστηρίξει έμπρακτα αυτή τη φαιδρή δικαιολογία. Είναι απαράδεκτο! Και είναι ακόμη πιο εξοργιστικό να το μαθαίνεις αφότου έχεις πληρώσει για το πακέτο web hosting και αφότου έχεις σπαταλήσει ανθρωπομήνες (φρικτή λέξη)  για να αναπτύξεις την εφαρμογή σου.

2. Η Forthnet μόλις σήμερα με ενημέρωσε ότι μέσω του Tomcat δεν επιτρέπονται τα file uploads. Παρά μόνο μέσω του Apache. Όποιος έχει γράψει έστω και μία γραμμή κώδικα στο web και δεν του σηκώνεται η τρίχα να μην ξαναγράψει ούτε άλλη μία στο μέλλον! Αυτά οφείλονται σε συγκρούσεις δικαιωμάτων στους servers, φυσικά και δεν είναι ουρανοκατέβατα προβλήματα. Όμως, ένας ISP που πληρώνεται για να μου προσφέρει την υπηρεσία είναι υποχρεωμένος να μου την παρέχει πλήρη και συμπαγή και όχι πετσοκομμένη. Και μάλιστα χωρίς να με έχει ενημερώσει για αυτό την ώρα που τον πλήρωνα! Για την ιστορία, αν ο χρήστης του Apache και ο χρήστης του Tomcat ανήκουν στην ίδια ομάδα χρηστών στο Linux, τότε είναι δυνατόν η ομάδα αυτή να έχει τα δικαιώματα στα ίδια directories, κάτι το στοιχειώδες. (Να σημειώσω ότι εδώ και μέρες εκκρεμμεί επικοινωνία με τη Forthnet για το θέμα αυτό για το οποίο δεν έχω πάρει τελεσίδικη απάντηση – στην περίπτωση που αυτό αλλάξει, φυσικά αυτό το άρθρο θα διορθωθεί με τα δεοντα).

3. Τέλος πρέπει να αναφέρω το ότι όσον αφορά τον Tomcat ο οποίος έχει φτάσει αισίως στην έκδοση 6 η ΟΤΕnet διαθέτει ακόμη την έκδοση 5 και η Forthnet την έκδοση 4 (και μάλιστα, η τελευταία, στο τηλέφωνο προσπαθεί να σε πείσει ότι αυτό είναι και για το καλό σου). Ναι! Και αυτό δεν προβλέπω ότι πρόκειται να αλλάξει σύντομα.

Ιδού και τα πακέτα της ΟΤΕnet και της Forthnet (στις 29-11-2007). Πουθενά δε λέει η πρώτη ότι έχει απενεργοποιήσει τα Servlets στον Tomcat της, ούτε και η δεύτερη ότι δεν επιτρέπει file uploads στο δικό της.

Θεέ των προγραμματιστών, πες μου, σε παρακαλώ, τι χρειάζεται να θυσιάσω και πού ώστε να μου φανερωθεί ένα αξιόπιστο πακέτο φιλοξενίας, που να αποδίδει τα του Tomcati τω Tomcat και τα του Apache τω Apachei, ίνα έχω το κεφάλι μου ήσυχο;

Τα ‘πα, αλλά όχι, δεν ξαλάφρωσα καθόλου.

Προσθήκη1:
Ωιμέ, δεν είμαι, φυσικά, μόνος μου σε αυτό τον κόσμο.

Προσθήκη2:
Η Forthnet, έπειτα από διαπραγματεύσεις τριών (!) εβδομάδων, στις οποίες προσπάθησαν να με πείσουν ότι αυτό που ζητώ δεν είναι εφικτό, έκανε δεκτό το αίτημά μου και άνοιξε τα δικαιώματα στα directories που χρειαζόμουν ώστε να μπορώ να κάνω file uploads και μέσω του Tomcat. Τι φοβερό πράγμα, για κάτι τόσο αυτονόητο! Με την OTEnet ακόμη εκκρεμεί το θέμα μετά από το ίδιο χρονικό διάστημα.

Προσθήκη3:
Ναι, μπορώ πλέον να ανακοινώσω πως έπειτα από περισσότερες από τρεις εβδομάδες (που πήρε στη Forthnet για το ίδιο πρόβλημα) και η ΟΤΕnet ικανοποίησε το αίτημά μου. Τώρα που έχω και άλλο site φορτωμένο εκεί άρχισα "καμπάνια" για να επιτραπούν τα file uploads του Tomcat και σε αυτό.

Προσθήκη4:
Με την ΟΤΕnet τα πράγματα πήραν λίγο περισσότερο από όσο περίμενα! Όλον αυτό τον καιρό νομίζαμε ότι πρόβλημα είχε λυθεί, αλλά ήταν μόνο προσωρινό μιας και τα δικαιώματα στον Tomcat είχαν τεθεί σωστά manually και μόλις προέκυψε η πρώτη αλλαγή στο filesystem να ‘σου πάλι τα ίδια. Έπειτα από πολλά emails και πολλές δοκιμές και συνομιλίες με μερικούς – ευγενέστατους, ομολογουμένως – τεχνικούς της ΟΤΕnet το πρόβλημα φαίνεται να λύθηκε οριστικά. Για να είμαι δίκαιος, παρόλη τη μεγάλη καθυστέρηση και το ότι είχα προβλήματα με αυτονόητα πράγματα, πρέπει να παραδεχτώ ότι σε καμία περίπτωση η τεχνικοί της ΟΤΕnet δεν μου παρουσίασαν ανυπέρβλητα εμπόδια και σε κάθε περίπτωση υπήρχε φανερή προθυμότητα να οδηγηθούμε στη λύση. Από τη μια λυπάμαι για τον πολύ χαμένο και απλήρωτο χρόνο που μου παίρνει αυτός ο μπελάς και από την άλλη κατανοώ πως και οι τεχνικοί έχουν να αντιμετωπίσουν "έτοιμα" συστήματα που άλλοι σχεδίασαν και υλοποίησαν. Υποψιάζομαι, ότι και στη Forthnet κάτι ανάλογο θα έχει συμβεί…

Προσθήκη5:
Άει συχτήρ. έχω συνεχώς παράπονα ότι το εν λόγω site πέφτει και ξανασηκώνεται. Το FTP υπολειτουργεί και σε πολλά αρχεία του έχω χάσει τα δικαιώματα και δεν μπορώ ούτε καν να τα ανοίξω, πόσω μάλλον να τα διαγράψω. Η ΟΤΕnet ενημέρωσε τον πελάτη μου ότι – άκουσον άκουσον – τα προβλήματά του δεν προβλέπεται να λυθούν πριν το τέλος της χρονιάς (αυτό έγινε Μάιο μήνα). Έτσι αποφάσισα να του παρατήσω. Είναι ανάξιοι να παράσχουν ένα αξιοπρεπές web hosting και καλά να πάθουν που θα προτιμήσουμε μια εταιρεία του εξωτερικού.

Επομένως:

Δεν ντρέπομαι να κάνω διαφήμιση! Έχω ήδη δοκιμάσει την hostignition.com για Java hosting και είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Έχω ό,τι χρειάζομαι. Ταλαιπωρήθηκα μέχρι να φτάσω εκεί αλλά τώρα έχω τη δυνατότητα μέχρι και restart να κάνω τον Tomcat! Οπότε τη συστήνω ανεπιφύλακτα. Χώρια που κάθε τι που προσφέρει (bandwidth, email accounts, web space κλπ) είναι πολλαπλάσιο από αυτό της ΟΤΕnet αλλά και κάθε άλλου Έλληνα provider έχω δοκιμάσει.

Ακόμη, βλέπω ωραία πραγματάκια κι εδώ (rimuhosting.com/java-hosting) αλλά δεν το έχω ψάξει ακόμη – όποιος το ψάξει πρώτος, μου το λέει…

Ανέκαθεν η τεχνολογία αιχμής χρησιμοποιούσε ευφάνταστους – καμιά φορά και "φανταστικούς" – όρους για να έλξει δυνατότερα το καταναλωτικό κοινό. Αυτό δεν είναι κάτι νέο. Έχετε κρυφακούσει τελευταία καμιά συζήτηση ανάμεσα σε φίλους λάτρεις των Η/Υ. Όλοι θέλουν είτε ένα dual-core είτε έναν core2-duo είτε έναν quad-core επεξεργαστή.

Ουφ, κατάφερα και τα είπε όλα χωρίς να μου δεθεί η γλώσσα! Αλλά ας μην καθυστερώ, δεν τα γράφω αυτά για να δοκιμάσω τη γλώσσα μου ούτε για να υποτιμήσω την καθ’ όλα επιθυμητή πρόοδο της τεχνολογίας. Αλλά ας ξεκαθαριστεί το εξής: Δεν είναι το πρόβλημα μας σήμερα οι επεξεργαστές. Και μιλάω για όλους εκείνους τους ανθρώπους που δε χρησιμοποιούν τον Η/Υ τους για να αναζητήσουν εξωγήινη ζωή ή για να αποκωδικοποιήσουν το DNA και ούτε για για να κάνουν render την επόμενη ταινία της Pixar. Δηλαδή για όλους εμάς, βρε αδερφέ, που κάνουμε τη δουλειά μας στο κομπιούτερ! Που στέλνουμε emails, βλέπουμε ταινίες, γράφουμε κείμενα, προγραμματίζουμε, οργανώνουμε τις φωτογραφίες μας και άλλα πολλά παρόμοια απλά καθημερινά και τετριμμένα πράγματα.

Σας παρακαλώ, κύριοι της αγοράς, μη μας πουλάτε άλλο αυτούς τους coredracuordret… επεξεργαστές! Δεν είναι αυτοί το πρόβλημά μας. Να σας πω ποιο είναι; Είναι οι σκληροί δίσκοι. Σε αυτούς οφείλεται το γεγονός ότι οι Η/Υ μας δεν "τρέχουν" τόσο γρήογορα όσο θα θέλαμε. Και, φυσικά, εν είμαι ο μόνος που το πιστεύει αυτό.

Τη μισή μέρα ο υπολογιστής μου κάνει paging. Μια διαδικασία όπου, όταν η "πρόχειρη" μνήμη του εξαντλείται, χρησιμοποιεί το σκληρό δίσκο για τις τρέχουσες διεργασίες (δεν είναι ορισμός αυτό, ΟΚ, είναι για να καταλάβεις τι διαβάζεις). Αυτή η δουλειά είναι πολύ αργή και, ενώ καθυστερεί αφάνταστα τον Η/Υ είναι ουσιαστικά νεκρός χρόνος, όπου κάποια προγράμματα που χρειάζονται δεδομένα τα περιμένουν από το σκληρό δίσκο. Μαζί με το paging και η οποιαδήποτε άλλη διεργασία ανάκτησης δεδομένων από το δίσκο είναι συνήθως πολύ πιο αργή από την ίδια την επεξεργασία των δεδομένων που ανακτήθηκαν. Ώστε συνολικά ο Η/Υ να ασχολείται πιο πολύ με το τι θα πάρει και θα δώσει στο σκληρό δίσκο και λιγότερο με το τι θα το κάνει!

Και όσο και αν αυξάνει η χωρητικότητά τους (που αυξάνει με θεαματικό ρυθμό) και όσο και αν έχει αυξηθεί και λιγάκι η ταχύτητα περιστροφής τους (γύρω στις 10.000/sec) αν δεν αυξηθεί η ταχύτητα διαμεταγωγής των δεδομένων από και προς την κύρια μνήμη, εγώ δε θα ησυχάσω. Εν τω μεταξύ μάλλον θα αγοράζω cordruoquadract… επεξεργαστές.

ΥΓ: Για να διασκεδάσεις διάβασε για το κλικ του θανάτου!

Συμπαθώ τον ανοικτό κώδικα όχι μόνο γιατί είναι δωρεάν αλλά, κυρίως, γιατί είναι ανοικτός. Είναι, δηλαδή, προσβάσιμος σε όλους. Ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτόν τόσο όσον αφορά το να τον εκμεταλλευτεί όσο και να τον επεκτείνει, να τον αλλάξει ή να τον διορθώσει. Ανοικτός κώδικας, ανοικτά πρότυπα. Πρόσβαση σε όλους, έλεγχος από όλους. Από όλους και για όλους δηλαδή. Αλήθεια λέω!

Επίσης πιστεύω ότι στις μέρες μας οι τηλεπικοινωνίες και το λογισμικό είναι αγαθά στα οποία όλοι μας έχουμε το ίδιο δικαίωμα πρόσβασης. Όπως, δηλαδή, υπάρχουν δεδομένες παροχές νερού, ηλεκτρικού ρεύματος κλπ, έτσι θα έπρεπε να μας παρέχονται και οι τηλεπικοινωνίες και το λογισμικό. Σε κάθε περίπτωση προς τα εκεί οδεύουμε λίγο ή πολύ τελικά, έστω και μέσω της ελεύθερης αγοράς. Αρκεί αυτή η αγόρα να μας αφορά όλους και με ισότιμο τρόπο.

Πιστεύω, ακόμη ότι η Microsoft είναι υπεύθυνη για ένα πολύ μεγάλο καλό και ένα πολύ μεγάλο κακό στο χώρο της πληροφορικής. Αναμφίβολα είναι εκείνη που κατέστησε εμπορικά δυνατό τον προσωπικό υπολογιστή σε σημείο που να θεωρείται σχεδόν δεδομένος πια. Αυτό είναι το καλό, αν και μερικοί θα ισχυριστούν ότι αυτό θα συνέβαινε έτσι κι αλλιώς καθώς η τεχνολογία προοδεύει και οι εφαρμογές των Η/Υ είναι πολλές και σε κάθε πεδίο δράσης του ανθρώπου. Το κακό της Microsoft είναι ότι ευθύνεται για μια σωρεία κακών λογισμικών τα οποία, παρόλαυτά έχουν κυριαρχήσει στην αγορά εδώ και κοντά 2 δεκαετίες. Να τα αναφέρω? Μου αρκούν όλες οι εκδόσεις των Windows μέχρι τα XP. Φρικτά λειτουργικά συστήματα από πλευράς αξιοπιστίας. Αν ήταν αυτοκίνητα τα Windows (διαβάστε το, είναι ξεκαρδιστικό) θα πάθαιναν μια σοβαρή βλάβη 2 φορές τη ημέρα. Αλήθεια λέω!

Εν πάση περιπτώσει δε θα αναλώσω αυτό το post για να ασχολήθώ πολύ-πολύ με τα Windows, για τα οποία όλοι έχετε βλαστημήσει πολλάκις, είμαι βέβαιος, αλλά για να σας δηλώσω πως εδώ και ένα χρόνο είμαι "καθαρός" από Windows! "Με λένε Τάκη και εδώ και ένα χρόνο δεν έχω Windows στον υπολογιστή μου!.

Χρόνια πειραματίζομαι με το Linux και το χρησιμοποιώ περιστασιακά είτε για προσωπικούς είτε για επαγγελματικούς / ακαδημαϊκούς λόγους κι έχω αναπτύξει καλή σχέση μαζί του. Με συμπαθεί και το συμπαθώ! Ένα χρόνο πριν αποφάσισα να το αναγάγω στο μοναδικό λειτουργικό σύστημα που έχω σπίτι μου. Έτσι εγκατέστησα την τελευταία έκδοση του Debian – τότε η 3.1 (sarge). Το Debian είναι μια εξαιρετική διανομή, από αυτές που πραγματικά έδειξαν το δρόμο. Το ότι σήμερα ο καθένας έχει την ευχέρεια να δημιουργήσει τη δική του προσωπική διανόμή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εκπληκτική αρχιτεκτονική του. Συνήθως ο πλουραλισμός δεν είναι κακό πράγμα, αν και πράγματι οι διανομές που κυκλοφορούν σήμερα είναι σίγουρα περισσότερες από τις ανάγκες που εξυπηρετούν. Ας είναι όμως, είπαμε, όλα ανοικτά!

Το Debian, λοιπόν είναι μια εξαιρετική διανομή ιδίως για συστήματα server. Είναι από τις διανομές για τις οποίες λέγεται ότι τις εγκαθιστάς, τις τρέχεις και ύστερα τις ξεχνάς για να τις ξανα-θυμηθείς όταν θα κάνεις τα updates. Είναι ίσως κομματάκι ζόρικη διανομή για desktop όχι τόσο για τεχνικούς λόγους – αν και είναι και για τέτοιους – αλλά πιο πολύ επειδή δίνει έμφαση στη σταθερότητα κι έτσι έχει μεγάλους κύκλους ανανεώσεων. Αυτό οδηγεί στο να μη διαθέτει πάντοτε τις τελευταίες εκδόσεις των λογισμικών που συμπεριλαμβάνει. Αυτή είναι η θέση των συντηρητών του και η φιλοσοφία με την οποία αναπτύσσεται. Έτσι, τα βρήκα μπαστούνια όταν έπρεπε στο λιγοστό ελεύθερό μου χρόνο να καταφέρω να έχω ένα πλήρες desktop σύστημα, έτοιμο για κάθε δουλειά που το χρειάζεται κανείς σπίτι. Κυρίως, η δυσκολία εμφανίστηκε στα θέματα των προγραμμάτων multimedia (DVD κλπ). Εξακολουθώ, όμως, να τη θεωρώ την κορυφαία διανομή server – και μάλιστα αυτά που διαβάζετε αυτήν εδώ τη στιγμή μια τέτοια διανομή σας τα έχει "σερβίρει".

Έτσι κατέληξα στη hot διανομή της εποχής το Ubuntu!. Και, ναι, τελικά χαίρομαι που δεν το έπαιξα σκληροπυρηνικός και διάλεξα το Ubuntu και συγκεκριμένα την εκδοχή του Kubuntu. Μια διανομή ειδικά για desktop με 100δες προγράμματα για κάθε είδος ανάγκης που μπορεί να έχει ένας desktop υπολογιστής. Αλήθεια λέω!

Ένας χρόνος χωρίς Windows, λoιπόν! Γίνεται και μπορείς να το κάνεις κι εσύ. Υπάρχουν και ολόκληρα sιte αφιερωμένα σε αυτή την ιδέα που θα σας βοηθήσουν να βρείτε προγράμματα ανοικτού κώδικα που να αντικαθιστούν ό,τι κάνετε με τα γνωστά σας μέχρι τώρα εμπορικά προγράμματα. Όμως, πράγματι, είναι δυνατόν να γίνει. Ένας από τους σοβαρούς λόγους για τους οποίους τα Windows είναι – δικαίως – κυρίαρχα είναι ότι υπάρχει πολύ λογισμικό για διάφορες ανάγκες και φυσικά πολλά παιχνίδια. Για τις ανάγκες "τύπου γραφείου", όμως, το ανοικτό λογισμικό κοιτά το εμπορικό στα ίσια. Το ίδιο και για εφαρμογές πολυμέσων. Για τις εφαρμογές server είναι μπροστά χρόνια τώρα! Ρωτήστε με αν θέλετε να μάθετε πως τα κατάφερα χωρίς Windows. Θα χαρώ να παρασύρω και άλλους σε αυτή την αποκοτιά.

Αλήθεια σας το λέω:

Αν έχετε συζητήσει πάνω από μία ώρα με κάποιον που ασχολείται με ανάπτυξη εφαρμογών διαδικτύου, ή έστω με σχεδιασμό ιστοσελίδων – δύο διαφορετικές αλλά "εφαπτόμενες" ιδιότητες – θα έχετε σίγουρα ακούσει κάποια βλαστήμια κατευθυνόμενη προς τον Internet Explorer, το browser της Microsoft – το πρόγραμμα με το οποίο οι περισσότεροι από εσάς βλέπετε ιστοσελίδες όταν μπαίνετε στο internet δηλαδή, και, αν ακόμη δεν αντιληφθήκατε τι εννοώ, τότε αν κοιτάξετε στο πάνω μέρος του παραθύρου που έχετε αυτή τη στιγμή μπροστά σας θα διαπιστώσετε ότι ο τίτλος του καταλήγει σε "…Microsoft Internet Explorer" και, ναι, λοιπόν, για αυτόν λέω!

Αν πάλι αυτός με τον οποίο μιλήσατε λέει ότι είναι web developer ή web designer αλλά δε βλαστημήσει καθόλου για τον Internet Explorer, τότε δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: είτε είναι εξαιρετικά ικανός και καταφέρνει να προσπεράσει τα εμπόδια του browser αυτού, είτε δεν είναι αυτό που λέει ότι είναι – ισχυρίζομαι οτι μάλλον το δεύτερο.

Να με συμπαθάτε αλλά πρόκειται για έναν ανόητο, γεμάτο λάθη, περιοριστικό, ανόητο, κακογραμμένο, ανόητο, απλοϊκό, ανόητο, ανόητο κι ανόητο browser. Θα προσπαθήσω να σας δώσω ένα παράδειγμα. Κατεβάστε αυτό το zip-αρισμένο (ωραία ελληνικά!) αρχείο και ξε-zip-άρετέ το (πσσσσ!). Ανοίξτε το φάκελο που θα δημιουργηθεί και κάνετε διπλό κλικ στο αρχείο με όνομα "start.html". Αν πράγματι έχετε σα browser σας τον Internet Explorer (μπλιαχ!) τότε επιχειρήστε να μικρύνετε το μέγεθος του παραθύρου από κάτω δεξιά. Σε λίγο θα βλέπετε κάτι σαν κι αυτό:

Ενώ όσοι τυχεροί έχουν σαν προεπιλεγμένο browser τους κάποιον σαν το Firefox, ή το Mozilla ή το Netscape, ή τον  Opera ή το Safari ή… ή… ή… (πολλά "ή") θα βλέπετε κάτι σαν και αυτό:

Όσοι συμπαθούν τη λεπτομέρεια κα ι τη θεωρούν απαραίτητο κομμάτι μιας αξιοπρεπούς ολότητας θα διαπιστώσουν άμεσα το πρόβλημα. Ο – ανόητος – Internet Explorer εμφανίζει μια εξτρά οριζόντια scrollbar στο κάτω μέρος του παραθύρου του! Γιατί καλέ μου browser εμφανίζεις την εξτρά μπάρα; Αφού αυτή συνήθως εμφανίζεται όταν το περιεχόμενο ενός παραθύρου δε χωρά ολόκληρο στην οθόνη! Τί στο καλό βλέπεις που δε χωρά στην οθόνη και μου εμνφανίζεις τη μπάρα. Τίποτε! Απλά είσαι ανόητος, κακός, περιττός και πλεοναστικός browser και μου κάνεις τη ζωή δύσκολη. Και δεν είναι η πρώτη φορά και δεν είναι το πρώτο πρόβλημα αυτού του (ανόητου) προγράμματος. Τόνοι μελάνι θα είχαν χυθεί αν το web ήταν έντυπο μέσο για να καλυφθούν τα bugs και οι παραξενιές του Internet Explorer, του ανόητου αυτού browser, που όλοι είστε υποχρεωμένοι να κουβαλάτε μέσα στα Windows σας.

Σημειώνω ότι το παράδειγμα που σας δείχνω είναι με 100% valid HTML.

Η απάντηση για αυτό το πρόβλημα δίνεται εδώ – για όσους αντέχουν τα τεχνικά – και αποδεικνύεται ότι πρόκειται πράγματι για ανοησία και όχι για σοβαρό πρόβλημα. Επίσης για τους φιλόμαθους υπάρχουν και άλλοι σαν εμένα. Πρακτικά αυτό που συμβαίνει είναι ότι όταν μικρύνει το ύψος του παραθύρου εμφανίζεταιτο κατακόρυφο scrollbar, το οποίο είναι λογικό. Εμφανίζοντας, όμως, το κατακόρυφο αυτό scrollbar ο ωφέλιμος χώρος της σελίδας μειώνεται τόσο όσο το πάχος αυτού. Και ο φτωχός Internet Explorer ξαφνικά νομίζει ότι δεν έχει αρκετό χώρο οριζοντίως. Και πετάει το οριζόντιο scrollbar!

Γι’ αυτό λοιπόν σας λέω παρατήστε τον ανόητο Internet Explorer, ακόμη και αν έχει αρχίσει να ξυπνάει τώρα στα γεράματα^* (έκδοση 7).  Take back the web!

* Τώρα στα γεράματα μάθε γέρο γράμματα!
Can’t teach an old dog new tricks!
Κακό σκυλί ψόφο δεν έχει…
κλπ…

Ποιος είναι ο NetLock Kozjegyzoi; Λίγοι θα τον έχετε ακουστά! Σίγουρα όμως μόνο αυτοί οι λίγοι θα γνωρίζουν ότι όλοι τον εμπιστευόμαστε άνευ όρων. Τον εμπιστευόμαστε για τις αγορές μας μέσω internet, για τις ηλεκτρονικές τραπεζικές μας συναλλαγές και άλλα παρόμοια. Αλλά ας μη συνεχίσω να σπέρνω τρόμο.

Η αλήθεια είναι ότι πράγματι τον εμπιστευόμαστε και, μάλλον, καλώς. Απλά δεν το ξέρουμε. Η ιδέα για αυτό το άρθρο – πρέπει να το αναφέρω – προέρχεται από μία διάλεξη του Karl Posch στο μεταπτυχιακό των Πληροφοριακών Συστημάτων, με σκοπό να μας αναδείξει ορισμένα ζητήματα της ασφάλειας στην πληροφορική.

Για να πιστέψετε πράγματι ότι τον εμπιστεύεστε κάντε το εξής:

Οι χρήστες Firefox: Tools / Options / Advanced / Encryption / View Certificates / Authorities

Οι χρήστες Internet Explorer (μπλιαχ!): Tools / Options / Content / Certificates / Publishers / Trusted Root Certification Authorities

Και στις δύο περιπτώσεις θα δείτε μια λίστα με ονόματα που δεν αναγνωρίζετε – μάλλον – η οποία είναι αλφαβητικά ταξινομημένη και στην οποία κατεβαίνοντας προς τα κάτω θα βρείτε το φίλο σας τον "NetLock Kozjegyzoi". Να τος:

Μην τρομάξετε, καλά κάνει και βρίσκεται εκεί. Μαζί με όλες τις άλλες εγγραφές εκεί μέσα είναι και αυτός μια "Root Certification Authority". Αυτές βρίσκονται εκεί έτσι ώστε ο browser σας να μπορεί να συμπεραίνει με εγκυρότητα αν μια ιστοσελίδα η οποία ισχυρίζεται ότι είναι ασφαλής (καταλάβατε; encrypted; https; SSL; κίτρινη μπάρα διευθύνσεων;) είναι πράγματι ασφαλής. Είναι ο μόνος τρόπος να γνωρίζει ο υπολογιστής σας ότι μια ασφαλής σελίδα είναι όχι απλά ασφαλής αλλά και η ασφάλεια που παρέχει παρέχεται από νόμιμη οντότητα.

Γιατί, ναι, όποιος γουστάρει μπορεί να ισχυριστεί ότι σας παρέχει ασφαλή σύνδεση. Όποιος γουστάρει μπορεί να φτιάξει όσα πιστοποιητικά (certificates) θέλει, αλλά μόνο χάρη στη NetLock Kozjegyzoi και τις φίλες της – είναι πιο δίκαιο να αναφερόμαστε σε θηλυκό γένος, όπως καταλάβατε για μια Certification Authority – μπορεί να το επιβεβαιώσει! Και αυτό είναι δυνατόν γιατί ο browser σας έχει προεγκατεστημένα μέσα του όλες αυτές τις Certification Authoriites.

Για αυτούς που γνωρίζουν από ασφάλεια πληροφοριακών συστημάτων αυτό είναι αυτονόητο! Για τους υπόλοιπους… τώρα ξέρετε…