Τάκης Μπουγιούρης

Σχεδόν από το πουθενά το ΠΑΣΟΚ θριάμβευσε. Το ίδιο ΠΑΣΟΚ που έχασε δύο εκλογικές αναμετρήσεις τα τελευταία έξι χρόνια. Με τον ίδιο αρχηγό που κανείς δεν πίστεψε ότι φέρει κάτι περισσότερο από ένα βαρύγδουπο όνομα. Και όμως δε νίκησε απλά. Θριάμβευσε! Αλλά μια ματιά στα εκλογικά αποτελέσματα σε απόλυτους αριθμούς δείχνει ότι το εν λόγω κόμμα τελικά δεν πήρε περισσότερες ψήφους από ότι στις προηγούμενες εκλογές. Ο προχθεσινός "θρίαμβος" δεν είναι παρά είναι ένας συνδυασμός του εκλογικού νόμου, της αύξησης της αποχής και της κατάρρευσης του – πρώην – πρώτου κόμματος.

Με δυο λόγια δεν έπεισε και για τίποτε παραπάνω. Απλά οι αντίπαλοί του έπεισαν για πολύ λιγότερα. Πρόκειται, επομένως, με πολιτικούς όρους για μια πλασματική νίκη αν και σε απόλυτους αριθμούς πραγματική. Αυτό είναι κάτι που ο νέος πρωθυπουργός δεν πρέπει να ξεχάσει ούτε στιγμή, διότι σύντομα – συντομότερα από ότι ο προκάτοχός του – τον περιμένει η ίδια πικρή μοίρα. Κι ας μην νομίζει ότι πείθει κανέναν ονομάζοντας υπουργεία με δακρύβρεχτα ονόματα όπως "… Ισότητας και Ατομικών Δικαιωμάτων", "…Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης", "… Δια Βίου Μάθησης" και "… Κλιματικής Αλλαγής".

Γι’ αυτό την επόμενη φορά που θα έχουμε εκλογές να θυμάσαι ότι η αποχή δε συνιστά "μαύρισμα" ούτε κριτική. Είναι πολιτική θέση και έχει ουσία και επίδραση. Γι’ αυτό, για άλλη μια φορά, στις εκλογές να μην απέχεις!

Προφέρεται με αγανάκτηση και με ιδιαίτερη έμφαση στον τονισμό της δεύτερης λέξης. Ει δυνατόν, η φωνή σε εκείνο το σημείο λεπταίνει και οξύνεται απότομα μα στιγμιαία σε ένδειξη οργής. Η τελευταία λέξη προφέρεται κάπως πιο αργόσυρτα, με φθίνουσα ένταση. Πριν από την ίδια τη φράση υπονοείται η βωμολοχία "γαμ*", αλλά είναι τόσο οικείο το άκουσμα, που δε χρειάζεται καν να αναφερθεί ρητά. Βλάσφημο αλλά και συνηθισμένο στην καθομιλουμένη νεοελληνική, σε βαθμό που να μη θεωρείται βλάσφημο πλέον. Παρατηρείται περισσότερο συχνά σε ανθρώπους μεγαλύτερων ηλικιών, άνω των 50-60 ετών και είναι ιδιαίτερα προσφιλές στους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους και τους χαμηλόμισθους. Οι άνεργοι προτιμούν το "άι συχτίρ". Σε σχεδόν συντριπτικό ποσοστό εκφέρεται από τον ανδρικό, ενήλικο, εργαζόμενο πληθυσμό και όχι τόσο από το γυναικείο. Εξαίρεση αποτελούν ταξιτζούδες, συμβασιούχες καθαρίστριες, ανασφάλιστες γραμματείς κλπ.

Στις μέρες μας είναι ιδιαίτερα επίκαιρο εξαιτίας της προεκλογικής περιόδου. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού θέλει να το φωνάξει δυνατά σε υποψήφιους πολιτευτές που επιζητούν "το σταυρό του" και τους στέλνουν στο σπίτι φακελάκια με έτοιμο σημειωμένο "το σταυρό τους"…

Χθες βράδυ, 21 Σεπτεμβρίου του σωτηρίου 2009, παρακολουθήσαμε την τηλεμαχία, κοινώς ντημέπητ, των έξι πολιτικών αρχηγών των μεγαλύτερων σε ποσοστά κομμάτων των προηγούμενων (ευρω-)εκλογών. Από αυτό εδώ το blog θέλουμε να καταγγείλουμε δημόσια και με παρρησία την ελληνική τηλεόραση κρατική τε και ιδιωτική για τη λογοκρισία που επέβαλε στις εικόνες που έφθασαν στους δέκτες του τηλεοπτικού κοινού.

Όλα πήγαιναν καλά μέχρι την ώρα της τελικής τοποθέτησης των πολιτικών αρχηγών, όπου ο κ. Χρυσόγελος των Οικολόγων Πράσινων με μια θεατρική κίνηση έδωσε στο πεδίο του δημιουργικού διαλόγου μιαν άλλη διάσταση. Κρατώντας στο ένα χέρι ένα ποτήρι με νερό και στο άλλο ένα βάζο με (μαύρο) νερό από τον Ασωπό, ως άλλη Έριν Μπρόκοβιτς, κατέδειξε ανάγλυφα την αξία της οικολογικής συνείδησης στα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα.

Η συνέχεια, όμως, δεν ήταν αυτή που νομίζετε. Αυτό που είδατε ήταν προϊόν μοντάζ! Οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί, ζηλεύοντας προσπάθησαν να τον ανταγωνιστούν στο ίδιο (θεατρικό) πεδίο! Σε πρώτη δημόσια αναμετάδοση σας παρουσιάζουμε με αποκλειστικότητα τις σκηνές που ακολούθησαν αλλά ποτέ δεν είδατε:

Ο κύριος Χρυσόγελος με το νερό από τον Ασωπό:

Η άμεση απάντηση του (cool-Αλέξη) Τσίπρα, πάντα κοντά (σύρριζα) στο πνεύμα της νεολαίας:

Η αντίδραση του (παραδοσιακού αρσενικού) κυρίου (χέρι-χέρι-με-τον) Καρατζαφέρη:

Η κυρία Παπαρήγα σε πιο αγωνιστικούς τόνους:

Ο ευρωπαϊστής κ. (Γιωργάκης) Παπανδρέου, έθεσε το θέμα σε αντικειμενική βάση:

Και, τέλος, ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Καραμανλής δεν άφησε αμφιβολίες:

Ζώντας,όσο προλαβαίνω, σε ρυθμούς Eurobasket, παρασύρθηκα τις προάλλες κι άρχισα να χαζεύω στο youtube διάφορα μπασκετικά βιντεάκια. Δεν έχει και πολλή σημασία αλλά κάποια στιγμή, έπειτα από κάμποση ώρα με highlights του Michael Jordan, του Magic Johnson και του Julius Erving, βρέθηκα να βλέπω τις 10 καλύτερες ασίστ της χρονιάς που πέρασε στο NBA. Και να σου, στο κάτω μέρος του βίντεο, μέσα στο ίδιο το βίντεο, καθώς το συνηθίζει πια το youtube, ανάμεσα σε διάφορες άλλες διαφημίσεις, που πουλούσαν αθλητικά παπούτσια κλπ, περνά μια ωραιότατη ελληνική διαφήμιση Έλληνα πολιτικού που κατεβαίνει στις βουλευτικές εκλογές που μας έρχονται και υπόσχεται "καθαρή επιλογή, σίγουρη λύση". Πέτυχε διάνα ο μάγκας target group! Το δε Adwords κατάφερε κωμικοτραγικό συνδυασμό περιεχόμενου του τρέχοντος βίντεο με τη διαφήμιση που προώθησε. Το μόνο σχετικό στην υπόθεση ήταν ότι ο πολιτικός είναι Έλλην και ο χρήστης είναι κι αυτός Έλλην. Ιδού το – πράγματι – ευτράπελο ενσταντανέ:

Είσαι εταιρεία με τεράστια αποθέματα πατεντών; Έχεις πατεντάρει το page-up και το page-down, τη μέθοδο με την οποία μια λεπτή γραμμή γίνεται χοντρή, το progress-bar, το κλικ, το διπλό κλικ, το δεξί-κλικ κι έχεις απολύσει πρωτοκλασάτα στελέχη που δεν κατάφεραν να πατεντάρουν το μεσαίο-κλικ; Σου τη σπάει το ανοιχτό λογισμικό (από πού ήρθαν αυτοί οι ελεεινοί τύποι, αλήθεια;), η διαλειτουργικότητα (και γιατί πρέπει να κάνω έξτρα δουλειά για να συνεργάζονται τα συστήματά μου με αυτά των ανταγωνιστών μου;) και η ιδέα της κοινότητας (εταιρεία είμαι, η κοινότητα είναι για να αγοράζει τα προϊόντα μου!);

Μη στενοχωριέσαι άλλο! Η λύση είναι να διαβρώσεις το σύστημα εκ των έσω. Δείξε ότι είσαι ένας από αυτούς. Η Microsoft αυτό κάνει. Ακούγεται σαν το πιο σύντομο ανέκδοτο στο χώρο της πληροφορικής, αλλά μόλις ανακοίνωσε το codeplex, το δικό της site υποδοχής και φιλοξενίας pjojects ανοικτού λογισμικού (κάτι ανάλογο του sourceforge, δηλαδή)! Ειδικοί από όλο τον κόσμο, φέρονται να έχουν σχολιάσει για το γεγονός: "Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι", "Βάζουμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα", "Φίδι στον κόρφο μας", "Φοβού τους Δαναούς", "Ο λύκος κι αν εγέρασε", "Άλλαξε ο Μανωλιός" κλπ κλπ κλπ. Περιμένουμε με ανυπομονησία τις εξελίξεις.

Τελείωσε, τέρμα, ήρθε το τέλος! Αν δεν είναι σήμερα τότε το πολύ-πολύ να είναι το 2012 ή, άντε, λίγο πιο μετά, αλλά όχι πολύ. Αποκλείεται διαφορετικά! Ποια άλλη απόδειξη θέλετε; Το 2000 δεν ήρθε! Πότε θα έρθει; Στις 06/06/06 δεν ήρθε! Στις 66/66/6666 δεν υπάρχει καν τέτοια ημερομηνία – δεν έχει προβλεφθεί, δηλαδή. Έχω ένα τρομακτικό προαίσθημα ότι θα είναι σήμερα. Δεν έχω ακριβή πληροφόρηση από το σύμπαν, όμως και δεν ξέρω αν θα είναι το μεσημεράκι ή το απόγευμα ή ακριβώς τα μεσάνυχτα (γιατί θα ήταν πολύ απογοητευτικό να γίνει στις 23:55, για παράδειγμα). Καλή αντάπωση στο επέκεινα. Ίσως και λίγο παρακάτω. Μάλλον δε θα ξαναδιαβάσετε τούτο το blog. Αυτό ήταν. Ή το πολύ μέχρι το 2012, δε βλέπω άλλη λύση. Αντίο, κόσμε, ήσουν άδικος κι ανώριμος. Έτσι κι αλλιώς δε χάνουμε και πολλά. Ο κύκλος έκλεισε. Ο κύβος ερρίφθη…

Ταρατα-τζούμ! Με περηφάνια σας ανακοινώνω το – νέο – ξεκίνημα του holyFaQ. Σου είχα μιλήσει και παλιότερα για αυτό. Τώρα, όμως το holyFaQ κάνει μια νέα αρχή, πιο δυναμική και πιο άμεση Θέλει να έρχεται στο PC σου κάθε μέρα, να γίνει ένα blog απαραίτητο όσο ο πρωινός καφές. Μην αφήνεις ούτε μία μέρα να περάσει χωρίς να μάθεις κάτι καινούριο! Το holyFaQ έρχεται να σου προσφέρει "μια εξυπνάδα για κάθε ημέρα της εβδομάδας". Αυτό αν το δεις από απόσταση σημαίνει πολλές… πάρα πολλές εξυπνάδες μαζεμένες. Δες το και, κυρίως, πάρε το RSS του.

Οι συστάσεις:

HolyFaq* – trivial γνώση για τον κοινό νου!

Περιττό να αναφέρω πως το design που θα θαυμάσεις εμείς το κάναμε!

Θέλω να το φωνάξω εδώ και τόσο καιρό. Είναι τόσο φανερό, που αναρωτιέμαι μήπως είναι ο μόνος που το βλέπει. Μήπως κάτι δεν πάει καλά μαζί μου; Δε μπορεί! Πού είναι; Γιατί δεν το βρίσκω; Θέλω να το φωνάξω δυνατά. Ο βασιλιάς είναι γυμνός. Ο βασιλιάς έχει αυτιά γαϊδάρου. Το youtube δεν έχει κουμπάκι για "stop"! Αλήθεια! Και το "pause" να πατήσεις το video θα συνεχίσει να κατεβαίνει. Θα τρελλαθώ…

Μα κοτζάμ youtube να έχει αμελήσει ένα από τα πιο βασικά κουμπιά που πρέπει να έχει ένας media player; Ξεκίνα, πάγωσε, σταμάτα. Όλα τα άλλα είναι καλά αλλά είναι πολυτέλειες. Αυτά τα τρία είναι ανεκτίμητα. Ειδικά όταν το "σταμάτα" σημαίνει επιπλέον "σταμάτα να κατεβάζεις στο background ολοταχώς megabytes από video"! Το μόνο λογικό που μπορώ να υποθέσω είναι ότι οι κατασκευαστές του player φοβήθηκαν ότι ο κοινός χρήστης θα μπερδευτεί από την έννοια του σταμάτα-ξεκίνα στο internet, διότι εκεί μπλέκεται και με την ιδέα του buffering. Ότι, δηλαδή, ενώ το video είναι παγωμένο ή ενόσω βλέπεις ένα τμήμα του, το υπόλοιπο video συνεχίζει να κατεβαίνει  (μιας και δεν πρόκειται να προλάβει να κατέβει όλο μονομιάς).

Έτσι, μάλλον, παρέλειψαν το εν λόγω κουμπάκι. Όμως, εμένα μου λείπει αυτό το κουμπάκι. Θέλω να μη μου τρώει τη γραμμή ένα video που ξεκίνησα να βλέπω αλλά το βαρέθηκα στη μέση. Θέλω να μη χρειάζεται να αλλάξω σελίδα για να γίνει αυτό. Θέλω όταν μια σελίδα έχει πολλά youtube videos να μην είμαι υποχρεωμένος να δω εξολοκλήρου το πρώτο που του πάτησα το "play" αλλά να μπορώ να το διακόψω διά παντός και όχι απλά να το παγώσω για να προχωρήσω στο επόμενο.

Σαν το σκυλί του Παβλόφ το εκλογικό σώμα, όταν η χώρα ένα καλοκαίρι καίγεται, περιμένει το φθινόπωρο που ακολουθεί τις εκλογές. Η (μόλις) πρώην κυβέρνηση φροντίζει για αυτό με επιτυχία. Και στις 4 Οκτωβρίου θα έχουμε – πάλι – εκλογές, όπως ανακοίνωσε χτες ο καλός μας ο πρωθυπουργός.

Οι εκλογές αυτές προβλέπω ότι θα έχουν μια δυναμική "ανίας", που αν επικρατήσει μας περιμένει ένας πολύ βαρετός μήνας. Έχουμε δύο υποψήφια κόμματα που θα προσπαθήσουν να αποδείξουν το καθένα γιατί το άλλο είναι χειρότερο να κυβερνήσει. Να δείξουν ο καθένας γιατί ο ίδιος δεν είναι ο χειρότερος. Δύο κόμματα για τα οποία η απογοήτευση είναι τόσο μεγάλη, που πραγματικά απορεί κανείς με ποια νέα επιχειρηματολογία θα αποπειραθούν να πείσουν. Ήδη ακούς και διαβάζεις στα ΜΜΕ δηλώσεις και συνεντεύξεις γενικόλογες από στελέχη δυσκοίλια, αδύναμα να παράγουν συγκεκριμένες προτάσεις και απόψεις.

Θα είναι μια επικίνδυνα βαρετή προεκλογική περίοδος!

Μέχρι πριν λίγα χρόνια κατοικούσα πολύ κοντά στο Μετρό του Αγ. Δημητρίου, λίγο πριν και για λίγο αφότου ήρθε το Μετρό εκεί. Την περίοδο εκείνη διάφορες αλλαγές συνέβησαν στην περιοχή με ρυθμό και τρόπο που δεν πρόλαβε κανείς περαστικός να αντιληφθεί. Οι κάτοικοι εκεί, όμως γνωρίζουν. Δε μιλώ για την ατελείωτη σκόνη που έπνιγε για μήνες την περιοχή. Όλοι κάναμε θυσίες για το Μετρό. Ερχόταν και η Ολυμπιάδα, ώρα της καλή, καλά να ‘ναι εκεί που είναι… πού είναι, αλήθεια;

Τελοσπάντων, από τη μια η κυκλοφορία αυξήθηκε, μιας και πολύς κόσμος συνέρρεε στην περιοχή για να πάρει το Μετρό, γραμμές λεωφορείων άλλαξαν ή/και προστέθηκαν για να εξυπηρετήσουν το κοινό κλπ κλπ. Καλά αυτά! Ταυτόχρονα, κανένα πάρκινγκ δεν κατασκευάστηκε για να διευκολύνει την κατάσταση, λωρίδες της Λ. Βουλιαγμένης και από τα δυο ρεύματα δόθηκαν στα ταξί για να παραλαμβάνουν τον κόσμο που μετεπιβιβαζόταν από το τρένο, επιπλέον λωρίδες για τα λεωφορεία δεν δόθηκαν παρόλη την αυτονόητη ανάγκη κλπ κλπ. Αυτά, πάλι, όχι και τόσο καλά, αρκεί να προσπαθήσεις να περάσεις από εκεί με το αυτοκίνητο ακόμη και σήμερα.

Υπήρξε και μία άλλη εξέλιξη, για την οποία θέλω να σου γράψω σήμερα, τελικά! Πολλές οδοί μονοδρομήθηκαν ξαφνικά και πολλές άλλες "παλάβωσαν" αλλάζοντας εδώ κι εκεί κατεύθυνση. Δηλαδή, άλλες που ήταν διπλής κατεύθυνσης έγινας μονής και μερικές από αυτές επιτρέπουν σε ένα μέρος τους την κίνηση προς μια κατεύθυνση και σε άλλο μέρος τους προς άλλη κατεύθυνση.

Ο λόγος πρέπει να σχετίζεται με την έλευση του Μετρό αλλά και με την ολοένα αυξανόμενη κίνηση στη Λ. Βουλιαγμένης ειδικά σε εκείνο το σημείο, όπου οι τρεις λωρίδες γίνονται για λίγο δύο. Καταλαβαίνω, επίσης, ότι για κυκλοφοριακούς αλλά και λόγους ασφαλείας πιθανόν η τροχαία προτιμά να διοχετεύει την κίνηση στις μεγάλες λεωφόρους από ότι στα τριγύρω στενάκια. Ας δούμε, όμως τι σκαρφίστηκαν στο χάρτη:

Προβολή Τροχαία παράνοια 1 σε χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους

Παρατηρήστε την περιοχή που είναι πλαισιωμένη από τη γαλάζια γραμμή. Πρόκειται για μια απαγορευμένη ζώνη! Για ένα οδικό τρίγωνο των Βερμούδων όπου δεν υπάρχει καμία διέξοδος. Αν προσπαθήσεις να μπεις σε αυτό, είτε θα ξαναγυρίσεις πίσω στη Λ. Βουλιαγμένης, είτε θα βγεις πολύ ψηλά προς την Ηλιούπολη. Με δυο λόγια όταν έχει κίνηση η Λ. Βουλιαγμένης δεν υπάρχει κανένα στενό από το οποίο να μπορείς να "κόψει" κανείς και να κινηθεί παράλληλα προς αυτήν.

Ας παρατηρήσουμε ορισμένα ακόμη αξιοπρόσεκτα σημεία:

• Δείτε τα κόκκινα σημάδια! Σε κάθε ένα από αυτά βρίσκεται μια αναποφάσιστη οδός που αλλάζει κατεύθυνση! Η Σαράντα Εκκλησιών, η Φαίδωνος, η Ναυάρχου Βότση, η Πλούτωνος, η Παύλου Μελά! Το μισό τους μήκος επιτρέπει τη μία κατεύθυνση και το άλλο μισό την άλλη.
• Δείτε το σημάδι με το δεντράκι. Εκεί δε βρίσκεται κάποιο αλσάκι αλλά μια ωραιότατη μπάρα που απαγορεύει την είσοδο στο στενό από τη Λ. Βουλιαγμένης. Έτσι απλά!

Είμαι πολύ καχύποπτος όταν βλέπω τέτοια φαινόμενα. που μόνο εύλογα δε φαντάζουν. Γιατί να χρειάζεται ειδικά αυτή η περιοχή τούτες τις ρυθμίσεις; Τι το ιδιαίτερο έχει; Ένα ολόκληρο κυκλοφοριακό κατασκεύασμα μόνο και μόνο για να μην ενοχλούνται οι γαλαζοαίματοι κάτοικοι της ζώνης αυτής από την κυκλοφορία. Και αν είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι κατά τα άλλα οι μετακινήσεις τους έχουν διευκολυνθεί. Αλλά όχι, αρκεί οι ξένουν να μην παιρνούν από εκεί, να πάνε αλλού, αρκεί όχι εδώ!

Θα ακολουθήσουν και άλλες τροχαίες παράνοιες στο μέλλον. Stay tuned!