Χαρακτηριστικό, γλαφυρό μα και -κατά τη γνώμη μου- καλοφτιαγμένο από άποψη μάρκετινγκ τσιτάτο, καίτοι ολοσχερώς αποτυχημένο, εκ του αποτελέσματος, προερχόμενο από το μακρινό 1992. Χρονικά συμπίπτει με τη συνθήκη του Μάαστριχτ, λίγο μετά τη μη ανάληψη της ολυμπιάδας του 1996 μα και κάμποσο πιο πριν από την οικονομική και νομισματική ένωση με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πρόβλημα είχε εντοπιστεί ήδη τότε, έγκαιρα, θα περίμενε κανείς.
Τα τηλεοπτικά σποτ που το συνόδευαν φαντάζουν πλέον λιγάκι γραφικά:
Πόσο αληθινό και μεγάλο πρόβλημα όμως είναι αυτό της φοροδιαφυγής! Χρειάστηκε να καταφύγουμε σε τηλεοπτικές διαφημίσεις, που να μας προτρέπουν να κάνουμε το αυτονόητο, δηλαδή να κόβουμε και να ζητάμε αποδείξεις, να αποδίδουμε στο κράτος αυτό που έχει ανάγκη, έτσι ώστε να κάνει σωστά τη δουλειά του. Ξέρω, θα πει κανείς, “μα το κράτος δεν κάνει σωστά τη δουλειά του”.
Πόσο ευρέως διαδεδομένη και παγιωμένη, ταυτόχρονα, είναι η άρρωστη και φαύλη αντίληψη ότι, εφόσον το κράτος δεν κάνει σωστά τη δουλειά του, πρακτικά μας κλέβει, άρα δικαιολογούμαστε κι εμείς να κλέβουμε το κράτος με τη σειρά μας. Έτσι τόσο απλά, όχι μόνο τώρα, αλλά από τα περασμένα χρόνια της ευμάρειας, ο νεοέλληνας λήστευε το κράτος κι αντίστοιχα το κράτος δια των εκπροσώπων του λήστευε το νεοέλληνα. Οι δυο τους διαγκωνίζονταν να “φάνε” ο καθένας ό,τι και όσο μπορούσε. Εντωματαξύ, τα μνημόνια πλησίαζαν αργά αλλά σταθερά. Και ήρθαν.
Πόσο επίκαιρο, λοιπόν, εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να είναι αυτό το γραφικό σύνθημα: “Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη!”. Μέχρι πρόσφατα προσπαθούσα να παρακολουθήσω τα μεγέθη της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα. Είναι τεράστια. Δεν είναι απλά μεγάλα. Είναι ασύλληπτα γιγαντιαία! Πολλά πράγματα ίσως ήταν διαφορετικά αν και μόνον αν πληρώναμε τους φόρους μας!
Μη ρωτάς λοιπόν τι μπορεί να κάνει η πατρίδα σου για εσένα, που έλεγε κι ο Κέννεντης, ρώτα τι μπορείς να κάνεις εσύ για την πατρίδα σου. Ε, να τι μπορείς να κάνεις: ζήτα απόδειξη, πλήρωσε ΦΠΑ, μη φοροδιαφεύγεις. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει αύριο, χωρίς μεταρρυθμίσεις, χωρίς διαρθρωτικές αλλαγές, από τη μια μέρα στην άλλη. Αυτός είναι ο μοντέρνος πατριωτισμός. Όχι ο εθνικισμός, όχι η αρχαιολάγνα ψωροπερηφάνεια, όχι η μανία με τα ΟΧΙ και τις επαναστάσεις. Πατριωτισμός είναι να στέκεσαι τίμιος, νομικά και ηθικά, απέναντι στο κράτος σου.
Πατριωτισμός είναι να κόβεις αποδείξεις, να ζητάς αποδείξεις, να επιχειρείς μέσα στη χώρα σου, να διατηρείς την εταιρεία σου μέσα στη χώρα σου, να καταθέτεις τα χρήματά σου στις τράπεζες της χώρας σου. Πατριωτισμός είναι να πληρώνεις φόρους και εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. Οι νόμοι της χώρας δεν είναι α λα καρτ. Οφείλεις να τους τηρείς. Αυτό είναι πατριωτισμός.
Το ξέρω ότι η Κύπρος και η Βουλγαρία είναι πιο φτηνές κι οι καλοθελητές είναι όλοι εκεί για σε βοηθήσουν. Το ξέρω ότι -πιθανώς- ο Τσοχατζόπουλος και πολλοί άλλοι κατασπατάλησαν ή καταχράστηκαν τον πλούτο της χώρας. Έχεις απόλυτο δίκιο αλλά μην τα συγχέεις. Κάνε το χρέος σου κι έπειτα έχε όσες απαιτήσεις θες και κάνε όση κριτική αντέχεις. Πλήρωνε τους φόρους σου κι έπειτα ζήτα απαίτησε διαφάνεια, πόθεν έσχες, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς. Δε λέω ότι πρέπει να κάνεις το πρώτο για να αποκτήσεις δικαίωμα να κάνεις και το δεύτερο, αλλά ότι το δεύτερο δεν έχει κανένα νόημα χωρίς το πρώτο.
Η παρούσα κυβέρνηση είναι ένα αλλοπρόσαλλο, σουρεαλιστικό αλαλούμ. Πρόκειται για μια μεταπολιτευτική τερατογένεση, που κατάφερε σε 6 μήνες να ανατρέψει ό,τι κι αν -έστω και θεωρητικά- πρέσβευε ή ισχυριζόταν. Είπε άθλια ψεύδη, υπαναχώρησε στις αρχές της, διέλυσε τα απομεινάρια της οικονομίας, εξευτέλισε δημοκρατικούς θεσμούς. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα. Η δουλειά μου και η δουλειά σου είναι να είμαστε τίμιοι πολίτες, όχι κλέφτες, κι έπειτα να κρίνουμε την κυβέρνησή μας αυστηρά και με τη συνείδηση καθαρή.
εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, πολιτικά, φοροδιαφυγή | rss 2.0 | trackback