Το Wall, λοιπόν. Αυτό το Wall! Ξέρω τι θα σκεφτείς: “πάλι το Wall;”. Ναι, δεν έχεις άδικο, πρόκειται για ακριβώς το ίδιο, το άψογα εκτελεσμένο φαντασμαγορικό Wall. Χωρίς ίχνος παραλλαγής και χωρίς ούτε με μία νότα διαφορετική. Και με τη ματαιοδοξία του Waters να το κάνει πιο μεγάλο και πιο εντυπωσιακό. Αλλά είναι το Wall! Αυτό το ανεπανάληπτο αριστούργημα των Pink Floyd. Με τα εκπληκτικότερα γραφικά που έχεις δει ποτέ, να προβάλλονται στο τεράστιο τείχος με συγκλονιστική καθαρότητα, με τον πιο γεμάτο, κρυστάλλινο ήχο που έχεις ακούσει ποτέ σε αυτή την ένταση και όλα αυτά μαζί σε μια απίστευτα συντονισμένη παράσταση.
Ήμουν εκεί, το παραδέχομαι…
Μετά το Dark Side of the Moon το 2006 στο Terra Vibe και το Wall (δύο φορές) στο ΟΑΚΑ, δε μένει να ελπίζω παρά σε ένα Wish You Were Here, ένα από τα πιο avant-garde, progressive ροκ άλμπουμ όλων των εποχών.
εκτύπωση Κατηγορίες: είδα, ήμουν εκεί, μουσική | rss 2.0 | trackback