Μια ιδέα να ρίξω στο τραπέζι! Έχουμε τόσα ταμεία, ασφαλιστικά, επικουρικά, το νέο, κοινώς ονομαζόμενο ταμείο "φτώχειας", κλπ κλπ. Όλα με σκοπό να προνοήσουν για τις δύσκολες ώρες του εκάστοτε τμήματος της κοινωνίας για το οποίο έχουν δημιουργηθεί. Και όλα αυτά τα ταμεία χρηματοδοτούνται από το ίδιο αυτό το εκάστοτε τμήμα της κοινωνίας, μέσω εισφορών, ξανά-εισφορών κλπ κλπ. Γιατί, λοιπόν – και το λέω καθαρά εγωιστικά – δεν φτιάχνουν και οι τράπεζες ένα τέτοιο; Ένα "ταμείο φτώχειας τραπεζών"! Για τις δύσκολες ώρες του καπιταλισμού. Για τις σκοτεινές συγκυρίες της ελεύθερης αγοράς. Για τα απρόβλεπτα γεράματά τους, ίσως…
Γιατί την ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος πρέπει να την επωμισθούν οι φορολογούμενοι; Άσε, δε, το γεγονός ότι ελάχιστα από τα αρχικά υποσχόμενα οφέλη θα έχει το δημόσιο απο αυτή την επιχείρηση/επένδυση! Ας ενισχυθεί η ρευστότητα, ναι! Αλλά από ποιον; Γιατί δε συγκροτούν οι τράπεζες ένα κοινό ταμείο για τις δύσκολες ώρες της ρευστότητας; Ένα ταμείο από τις τράπεζες, με τις τράπεζες και για τις τράπεζες.
εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, δε βαριέσαι | rss 2.0 | trackback