Τάκης Μπουγιούρης

Άσε τους μπάτσους στην άκρη. Τους αντιμετωπίζω πάντοτε και εκ των πραγμάτων καλόπιστα! Ακόμη και όταν βλέπω να "βαράνε" πολίτες στα ίσα. Εκτελούν εντολές. Βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία. Δεν επιτρέπεται να το δεις αλλιώς. Και δεν έχει και κανένα νόημα να πιστέψεις ότι αυτοί οι ίδιοι – πολλές φορές νεαρά παιδάκια με μεγάλο μπόι – παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους ή συνεργάζονται εκείνη την ώρα με το "παρακράτος" και κάνουν ό,τι κάνουν.

Η αστυνομία έχει ηγεσία και η ηγεσία της λογοδοτεί στο αρμόδιο υπουργείο. Όταν ο μπάτσος χτυπά έναν πολίτη στα ίσα και, μάλιστα, δίχως πρόκληση ή αιτία, τότε ο μπάτσος κάνει μαλακία. Ξεκάθαρη, άνανδρη και προκλητική μαλακία! Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Αλλά αν εσύ την επόμενη φορά που δεις μπάτσους μπροστά σου αρχίσεις να βρίζεις τη μάνα και τη θεια τους, τότε κάνεις κι εσύ μια μεγάλη μαλακία!

Γιατί δε φταίει ο μπάτσος για την πράξη του ευθέως. Εκτελεί εντολές και έτσι πρέπει να το δούμε. Κι εφόσον εκτελεί εντολές, τότε πρέπει ο ανώτερός του να τον τιμωρήσει. Κι αν ο ανώτερός του δε μπορεί να τον εντοπίσει ή να τον τιμωρήσει, τότε αυτός ο ανώτερος είναι υπεύθυνος απέναντι στο δικό του ανώτερο κοκ, μέχρι να φτάσουμε στον υπουργό δημόσιας τάξης. Κι αν κανείς  δε μπορεί να εντοπιστεί ή/και να τιμωρηθεί τότε βήμα προς βήμα, από το μπάτσο μέχρι τον υπουργό, υπάρχουν πολλά επίπεδα ανικανότητας. Ή ηλιθιότητας! Μιας και όλες αυτές οι εικόνες που βλέπουμε προσβάλλουν και την αστυνομία και κάθε τίμιο αστυνομικό.

Επομένως, η ευθύνη για τα χάλια που βλέπουμε είναι καθαρά πολιτική και κάποιος πρέπει να την αναλάβει. Γιατί είτε είσαι ηλίθιος που ανέχεσαι αυτό το κακό, είτε κάνεις κάτι για να το αλλάξεις είτε οφείλεις να παραιτηθείς από τη θέση στην οποία αποδείχθηκες είτε ηλίθιος είτε ανίκανος (διάλεξε εσύ τι από τα δύο ήσουν).

Αυτός δεν είναι πρωθυπουργός, αυτός είναι ακροβάτης. Τέτοιες κωλοτούμπες δεν ξέρω αν έχουμε ματαδεί ποτέ! Πόσα του έχει ανεχτεί μέσα σε ενάμιση χρόνο αυτός ο λαός! Το "τα λεφτά υπάρχουνε", το "πιστόλι στο τραπέζι", κι έπειτα τον ένα φόρο πίσω από τον άλλο, τη συρρίκνωση της οικονομίας και πολλά άλλα. Αλλά αυτό το χτεσινό ξεπερνά τα όρια της πολιτικής ακροβασίας. Εντάξει, ποτέ δε φημιζόταν για τη μεγάλη του ευφυία, δε λέω, αυτό ήταν κοινό μυστικό! Όμως χτες χάθηκαν και τα τελευταία ψήγματα συμπάθειας που το πρόσωπό του απέπνεε. Τα έχει κάνει μαντάρα και πάνω στην κρίσιμη στιγμή σκαρώνει όλη αυτή τη φάρσα προσπαθώντας να φορτώσει τις ευθύνες στο δεύτερο κόμμα. Σπαταλάει ένα ολόκληρο διάγγελμα για να ψελλίσει "κύριε, κύριε, αυτός φταίει, εγώ ήθελα να παίξω μαζί του κι αυτός ήθελε να παίξει μαζί μου και μετά ήταν κακός και δε με έπαιξε κι εγώ θα παίξω τώρα μόνος μου". Αηδία κι αίσχος!

Χθες, το απόγευμα στο Σύνταγμα αρκετές χιλιάδες πολιτών μαζεύτηκαν ειρηνικά και όμορφα και διαμαρτυρήθηκαν για την τρέχουσα κατάσταση της χώρας (μάλιστα σημαντικό ρόλο στη διοργάνωση έπαιξε το Facebook). Η συγκέντρωση ήταν ανεξάρτητη από κόμματα και πολιτικές οργανώσεις. Εξελίχθηκε πράγματι ειρηνικά και όμορφα και απέδειξε ότι μια μαζική διαδήλωση δεν είναι υποχρεωτικό να συνοδεύεται από καταστροφές και οδομαχίες. Η κύρια θεματική της συγκέντρωσης ήταν η αγανάκτηση των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα και τη φθίνουσα οικονομική πορεία της χώρας μας.

Αυτό που κυριάρχησε ήταν το περιοδικό φασκέλωμα της βουλής (και των βουλευτών, φυσικά) από το συγκεντρωμένο πλήθος συνοδευόμενο από έντονες αποδοκιμασίες (κοινώς γιουχαΐσματα). Έχει την πλάκα του το φάσκελο και τη σημειολογία του, οφείλω να το παραδεχτώ. Ήμουν εκεί για κάποια ώρα αλλά δε μπορώ έτσι απλά να σηκώσω το χέρι και να ρίξω το φάσκελο! Ίσως φταίει η ανατροφή μου (μπααα) ίσως πάλι όχι αλλά δε μπορώ να το κάνω. Είναι σαν να λέω “να, πάρτε τα, άχρηστοι, τα κάνατε όλα σαν τα μούτρα σας, άει συχτίρ…” κοκ. Και, λοιπόν; Μετά τι; Άιντε κι αγανάκτησα και το έδειξα κι εγώ και χιλιάδες άλλοι. Τι να το κάνουμε το φάσκελό μας αφού το ρίξαμε; Να κοκκινήσουν οι πολιτικοί μας από ντροπή; Ούτε καν!

Μια μάζα που φασκέλωνε είχαμε μαζευτεί όλοι εκεί πέρα χωρίς γνώση και χωρίς πρόταση. Απλά αγανακτισμένοι. Έχει κι αυτό την αξία του αλλά δεν αρκεί. Δεν αρκεί καθόλου. Τι ζητούσαμε οι αγανακτισμένοι; Δικαίως αγανακτισμένοι, αλλά τι ζητούσαμε; Να πάνε τα πράγματα καλύτερα; Κάτι πιο σαφές δεν υπήρχε. Είναι μια αυθόρμητη και ανοργάνωτη αγανάκτηση που ζορίζεται άσχημα τελευταία και δεν ξέρει προς τα πού να εκτονωθεί. Κι αυτό είναι το χειρότερο. Χρειαζόμαστε, όμως, πρώτα από όλα να συντονίσουμε αυτή την αγανάκτηση και να τη συμπυκνώσουμε και σε δράσεις αλλά και σε συγκεκριμένα αιτήματα. Πρέπει να μπορούμε να διατυπώσουμε τι είναι αυτό που θέλουμε. Δεν αρκεί να κατηγορούμε αυτούς που έχουν στα χέρια τους την εξουσία που εμείς τους δώσαμε.

Ωραία τα λέω. Έχω όμως αιτήματα; Έχω και είναι – ταπεινά τα εξής:

1. Το πολιτικό σύστημα είναι διεφθαρμένο και κάθε πολιτικό κόμμα έχει μερίδιο ευθύνης στην τρέχουσα κατάσταση της χώρας. Κάθε κόμμα πρέπει να βγει δημοσίως και να παραδεχθεί το μερίδιο της ευθύνης του. Αλλιώς κανείς μας δεν το ξαναψηφίζει στις επόμενες εκλογές. Να το υποσχεθούμε αυτό.

2. Ποινικοποίηση της πολιτικής; Κουραφέξαλα! Πρώτα απ’ όλα να δεσμευτούν τα κόμματα ότι θα αλλάξει ο γελοίος νόμος περί ευθύνης υπουργών και να συσταθεί επιτροπή “σοφών” που να διερευνήσει την οικονομική πορεία της χώρας από το 1981 και μετά (όπου το δημόσιο χρέος άρχισε να διογκώνεται).

3. Να αρθούν όλα τα μέτρα που πλήττουν χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους και ανέργους. Μείωση ΦΠΑ, φορολογικές ελαφρύνσεις, επιστροφή 13ου και 14ου μισθού κοκ.

4. Η φοροδιαφυγή είναι τεράστια. Είναι τόση όσο το δάνειο που πήραμε από ΔΝΤ και Ευρώπη. Πρέπει πάση θυσία αυτοί που χρωστάνε να πληρώσουν. Ας κατασχεθούν οι περιουσίες τους. Κάπως πρέπει να αρχίσουν αυτοί να πληρώνουν και όχι οι αδύναμοι οικονομικά.

5. Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται μια οικουμενική κυβέρνηση κοινής αποδοχής που να εμπνέει τον κόσμο και να της δείχνει εμπιστοσύνη.

6. Όχι κουρέματα στο χρέος μας! Δεν ήταν δικτατορίες οι κυβερνήσεις μας που το δημιούργησαν. Θα το πληρώσουμε σιγά-σιγά και με λογικές μεθόδους (επιμηκύνσεις, οικονομική ανάπτυξη κοκ). Για να μη ντρεπόμαστε στο μέλλον, δε χρειάζεται να μας χαριστεί τίποτε!

Ρομαντικά, λέτε, όλα αυτά; Μπορεί, αλλά είναι συγκεκριμένα και ως πολίτης τα απαιτώ…

Η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) συχνά πυκνά αποδεικνύει ότι είναι πράγματι για τις τηλεπικοινωνίες ό,τι είναι ο ρέφερι στο ποδόσφαιρο. Ο άρχοντας του παιχνιδιού, δηλαδή. Οι καμπάνες που ρίχνει είναι μεγάλες και ως προς το μέγεθός σε χρήματα τους αλλά και ως προς τη σημασία τους για την αγορά. Αναφέρομαι σε αυτές τακτικά (εδώ, εδώ, εδώ). Αλήθεια, τα ποσά είναι τεράστια. Τα πληρώνει, άραγε, κανείς, ή απλά τα πρόστιμα κάποτε "εκπνέουν", όπως αυτές τις μέρες τα περιβόητα 24 δις ή οι εταιρείες "κλείνουν" – ποιος ξέρει πώς. Ή, μήπως, πάλι, τα κέρδη είναι αρκετά για να τα καλύπτουν.

Η τελευταία καμπάνα ύψους 2 εκ. ευρώ, λοιπόν, αφορά τρεις εταιρείες παροχής υπηρεσιών πολυμεσικής "πληροφόρησης". Και το "πληροφόρηση" μέσα σε πολλά εισαγωγικά. Γιατί το εν λόγω πρόστιμο αφορά τις πολύ σε γνωστές σε όλους όσους κυκλοφορούν στο διαδίκτυο διαφημίσεις του στυλ "ποιος είναι ο δείκτης νοημοσύνης σου" ή "πόσο καλά βλέπεις" και "ποιο είναι το ιδανικό σου βάρος" κλπ. Όλες αυτές ζητούσαν από το χρήστη να βάλει τον αριθμό του κινητού του τηλεφώνου για να "πληροφορηθεί" αυτό που τον προέτρεπαν. Στα κρυφά, όμως, τον έκαναν και συνδρομητή σε υπηρεσίες που κόστιζαν χρήματα. Και ιδού η καμπάνα:

H EETT επέβαλε στις εταιρείες WIN A.E., BUONGIORNO HELLAS MOBILE LTD και NETSMART CYPRUS LTD πρόστιμα συνολικού ύψους 2.044.783 Ευρώ, για παραβάσεις του Κώδικα Δεοντολογίας της ΕΕΤΤ αναφορικά με την παροχή συνδρομητικών Υπηρεσιών Πολυμεσικής Πληροφόρησης (ΥΠΠ) μέσω SMS αυξημένης χρέωσης….

Συγκεκριμένα, οι εν λόγω εταιρείες αναρτούν συστηματικά προωθητικά banner σε ιστοσελίδες με υψηλή επισκεψιμότητα, προτρέποντας τους καταναλωτές να καταχωρήσουν τον αριθμό του κινητού τους, προκειμένου να μάθουν τα αποτελέσματα κάποιου τεστ/ κουίζ (π.χ. τεστ δείκτη νοημοσύνης, οράσεως, γυναικείου στυλ, ιδανικού βάρους, κλπ.) ή να λάβουν εφαρμογές ή να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς (για κινητό, αυτοκίνητο, τηλεόραση κλπ.). Με την καταχώρηση του κινητού τους εγγράφονται εν αγνοία τους σε συνδρομητική υπηρεσία υψηλού κόστους.

Οι συγκεκριμένες πρακτικές των εταιρειών παραβιάζουν τον Κώδικα Δεοντολογίας για την παροχή ΥΠΠ, ο οποίος ορίζει ρητά ότι κάθε αίτημα του καταναλωτή για να εγγραφεί δεν πρέπει να συγχέεται με το αίτημά του για την απόκτηση περιεχομένου ή υπηρεσίας που δεν αποτελούν μέρος της ΥΠΠ με συνδρομή…

Well done, ΕΕΤ και το νου σας αδέρφια πού βάζετε… τον αριθμό του κινητού σας τηλεφώνου, το email σας κοκ.

Προσθήκη 29/03/2011:
Κι άλλες καμπάνες.

Μάλιστα, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο πρωθυπουργός της χώρας, συνεχίζοντας το σερί των καλά ψυχολογημένων και στιβαρών κινήσεών του, εμφανίστηκε χτες βράδυ σε διακαναλική συνέντευξη (6 κανάλια, δημόσια και ιδιωτικά) για να μας μιλήσει (σε εμάς, το λαό) για τα προβλήματα της χώρας, τους προβληματισμούς του και τα διακυβεύματα των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης. Τώρα γιατί χρειαζόταν όλη αυτή η πομπή και η διάρκεια της συνέντευξης δεν έχει γίνει κατανοητό. Εκτός κι αν πρέπει να διαβάσουμε κάτι που κρύβεται "ανάμεσα στις γραμμές" και δε μας το λέει. Γιατί πρέπει να τους μαζέψει όλους ο πρωθυπουργός της χώρας για να τους μιλήσει για τα πιο αυτονόητα πράγματα δεν μπορώ να το καταλάβω! Είχαμε και έχουμε τεράστιο πρόβλημα. Το ξέραμε και εξακολουθούμε να το γνωρίζουμε. Τι μας είπε χτες τελικά;

Άλλο ήταν που ήθελε να πει ο Γιώργης, όμως ντε! Ήθελε, λέει, να σηκώσει το γάντι που του πέταξε η αντιπολίτευση, η οποία διακήρυξε ότι μέσα από τις τοπικές εκλογές οι πολίτες θα πρέπει να "μαυρίσουν" την κυβερνητική πολιτική, το ΔΝΤ και το μνημόνιο. Οι φουκαριάρηδες κι αυτοί. Δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν και φορτώνουν τα πολιτικά προβλήματα στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση. Και δεν ντρέπονται καθόλου για αυτό! Να ψηφίσω για δήμαρχο Κολοπετεινίτσας, δηλαδή, με βάση το αν θέλω το μνημόνιο ή όχι! Και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της χώρας, σε μια επίδειξη ανάλογης ξεδιαντροπιάς, "σηκώνει το γάντι" και απαντά στο ίδιο πνεύμα.

Δεν είχε άλλη επιλογή; Η κυβέρνηση των 160 βουλευτών δεν έχει άλλη επιλογή; Θα μπορούσε ξεκάθαρα να πει ότι αυτή η προσέγγιση είναι απαράδεκτη και να τους εγκαλέσει που παραπλανούν τους ψηφοφόρους ανακατεύοντας την πολιτική σκηνή με την τοπική αυτοδιοίκηση. Έτσι θα έδειχνε ανωτερότητα και σοβαρότητα. Θα μπορούσε να θυμίσει πως αυτή η φιλοσοφία η ίδια βρίσκεται πίσω από τον φιλόδοξο Καλλικράτη, τον οποίο η κυβέρνησή του έφερε ως νόμο και ψήφισε. Αντί για αυτό δέχθηκε την πρόκληση. Δέχθηκε δημόσια και φωναχτά να μπει σε αυτή την άθλια αντιπαράθεση.

Σα να μην έφτανε αυτό βρήκε και την αφορμή να εντείνει το πολιτικό παιχνίδι! Γιατί, από τη μια, πρακτικά απείλησε (ενημέρωσε/διαπίστωσε/πες το όπως θες το ίδιο κάνει) τους ψηφοφόρους ότι, αν πράγματι οι τοπικές εκλογές εμφανίσουν αποτελέσματα δυσμενή για το κυβερνόν κόμμα, τότε αυτό θα συνιστά ζήτημα πολιτικής σταθερότητας της χώρας και άρα να προσέχουν τι ψηφίζουν. Ενώ, από την άλλη, έβγαλε και την ουρά του απέξω, λέγοντας ότι αν οδηγηθούμε σε εκλογές βουλευτικές σύντομα τότε θα φταίει το ασταθές σκηνικό που θα έχει δημιουργηθεί και όχι η αδυναμία να εφαρμόσει το όποιο πρόγραμμά του.

ΥΓ: Μάλλον έχουμε να τα περιμένουμε κάτι τέτοια από το Γιώργη, Θυμηθείτε το μελόδραμα της ανακοίνωσης για τη διαφυγή στο ΔΝΤ από το Καστελόριζο. Όταν είναι να μας ανακοινώσει κάτι πολύ ζόρικο αυτό το παλικάρι διαλέγει τον πιο δραματικό τρόπο και εξαιτίας αυτού τούτο το χτεσινό με υποψιάζει επικίνδυνα. Τον βλέπω σύντομα να μας μαζεύει όλους στο Σύνταγμα, όπου θα προσέλθει μαρτυρικά στα γόνατα φορώντας αγκάθινο στεφάνι και με ανοιχτά τα χέρια θα μας ανακοινώσει την οριστική χρεοκοπία της χώρας, έπειτα από την ηρωική αλλά μάταιη προσπάθεια του να τη σώσει από το βούρκο στον οποίο τη βύθισε η Νέα Δημοκρατία και, να το ξέρουμε, δε φταίει κανείς άλλος μόνο η Νέα Δημοκρατία, αυτοί στο ΠΑΣΟΚ γεννήθηκαν χτες και δε φέρουν ευθύνες.

Έτσι θα πρέπει να μείνει στην ιστορία η κυβέρνηση αυτή. Ως η κυβέρνηση που τα κατέβασε. Η κυβέρνηση που φώναζε "λεφτά υπάρχουν", πριν τις εκλογές και μετά από αυτές μιλούσε για "τιτανικό" κι έβαζε "πιστόλια στο τραπέζι". Βέβαια, όλες οι κυβερνήσεις που γνωρίσαμε (εμείς οι νεότεροι, τουλάχιστο, για τις παλαιότερες δεν έχω εμπειρία) τα κατέβαζαν σιγά σιγά, δεν υπάρχει αμφιβολία. Ξεχνάμε, μήπως, την προηγούμενη που "σεμνά και ταπεινά" διπλασίασε το χρέος της χώρας; Όχι! Αλλά ετούτη εδώ πέρα βρέθηκε στη λάθος θέση τη λάθος στιγμή και έκανε όλες τις λάθος κινήσεις. Φλυάρησε και πλειοδότησε προεκλογικά και έδωσε τη χαριστική βολή για τη χρεοκοπία μας μετεκλογικά.

Έχει ευθύνη για τρεις ξεκάθαρους λόγους. Πρώτον, ιστορικά το κόμμα στο οποίο ανήκει και πολλά από τα μέλη της συμμετείχαν σε παλιότερες κυβερνήσεις, από εκείνες που δημιούργησαν χρέη και έθρεψαν συνθήκες διαφθοράς. Δεύτερον, είπε θρασύτατα ψέμματα πριν τις εκλογές τα οποία φόρτωσε στην προηγούμενη κυβέρνηση επειδή, δήθεν παρείχε λανθασμένα στοιχεία (ενώ, για παράδειγμα, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος είχε ενημερώσει πέρυσι τον Αύγουστο και Καραμανλή και Παπανδρέου ότι το έλλειμμα ήταν ήδη 8% και "μάλλον" θα έφτανε στο 12% ως το τέλος του έτους). Τρίτον, δεν έκανε τίποτε για να αναστρέψει την κατάσταση προ ΔΝΤ, παρά άφησε τα πράγματα να κυλήσουν με τις χειρότερες προϋποθέσεις περιμένοντας εν γνώση της να έρθουν τα μέτρα από έξω για να έχει άλλοθι ότι δεν τα επέβαλλε αυτή.

Γιατί πολλά από τα μέτρα που παίρνονται με το πρόσχημα του μνημονίου είναι πράγματι απαραίτητα και έπρεπε να τα έχουμε εφαρμόσει πολλά χρόνια πριν. Αλλά όχι μόνο δεν είναι αρκετά, μάλιστα, από μόνα τους οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μελλοντική πτώχευση (2013-1014). Διότι μέχρι στιγμής δεν έχει παρθεί ούτε ένα μέτρο διαρθρωτικό, ούτε ένα μέτρο που να τονώνει την οικονομία και την ανάπτυξη. Μόνο περικοπές και αυξήσεις φόρων έχουμε δει (α, και τον Καλλικράτη). Πού στηρίζεται η όποια ελπίδα για το μέλλον; Πού είναι η έξωθεν τεχνογνωσία για τη βελτίωση της οικονομίας; Τι κάνουν και ΔΝΤ και Ευρώπη παρά να καθοδηγούν την πειθήνια κυβέρνηση Παπανδρέου σε στράγγισμα της αγοράς; Γιατί δε μας λένε πώς να φτιάξουμε κράτος αντί να κόβουμε συντάξεις;

Για αυτούς τους λόγους η τωρινή κυβέρνηση πρέπει να γραφτεί στην ιστορία ως η κυβέρνηση που τα κατέβασε και επισήμως. Γιατί ούτε για μία στιγμή δεν είχε έστω και τα πιο μικροσκοπικά αρχ*δια να πάρει από μόνη της ένα μέτρο όταν έβλεπε την κατρακύλα. Ποιος τους εμπόδιζε να κόψουν 13ο και 14ο μισθό από πέρυσι το Δεκέμβρη ή από το Γενάρη του 2010; Περίμεναν, όμως, να φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο και να εμφανιστεί η διέξοδος του ΔΝΤ ως η αναπόφευκτη και αναγκαστική λύση. Η λύση που και οι ίδιοι τώρα χωρίς να κοκκινίζουν ισχυρίζονται ότι δεν επιθυμούσαν και ότι τους είναι εξίσου επαχθής (και απεχθής). Για να μπορούν τώρα να κατηγορούν το ΔΝΤ για τα μέτρα που οι ίδιοι ήταν ανίκανοι κι ανήμποροι να πάρουν.

Έχω αρχίσει να εκνευρίζομαι. Ιδιαίτερα μετά τη σημερινή μου συνομιλία με την κυρία από το τεχνικό τμήμα του "Cosmote On The Go". Δε μπορεί να γίνει κάτι, λέει, γιατί αυτό που συμβαίνει είναι πολιτική της εταιρείας και δεν υπάρχει κανείς άλλος με περισσότερες αρμοδιότητες στον οποίο εγώ να μπορώ να απευθυνθώ, παρά μόνο σε εκείνην, κι άμα θέλω να κάνω παράπονα στο website της Cosmote και ίσως να υπάρξει κάποια ανταπόκριση από εκεί, διαφορετικά το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να προωθήσει εκείνη το αίτημα μου και, χωρίς εγγυήσεις ή υποσχέσεις, ίσως αύριο μεθαύριο να της έχουν δώσει κάποια απάντηση κι αυτή να την προωθήσει σε εμένα και να έχω, κιόλας, λέει, υπομονή! Εγώ να έχω υπομονή; Ο πελάτης που πληρώνει για να έχει "σήμα καμπάνα" να κάνει υπομονή.

Δε θα κάνω υπομονή. Είναι από τα ζητήματα που προκαλούν τις "λυχνίες" μου να ανάβουν!

Ποιο είναι το πρόβλημα; Στο έγραψα και χτες. Η Cosmote μέσα από την υπηρεσία της "Cosmote On The Go", με την οποία παρέχει internet μέσω του δικτύου της κινητής τηλεφωνίας – σχεδόν – όπου κι αν βρίσκεσαι, χρησιμοποιεί κάποιες τεχνικές μείωσης του όγκου δεδομένων που διακινούνται. Μία από αυτές τις τεχνικές είναι να συμπιέζει τις εικόνες που κατεβάζει κανείς κι έπειτα να τις επαναχρησιμοποιεί στους επόμενους χρήστες. Συμπιέζοντας, όμως, τις εικόνες τους χαλάει την ποιότητα. Μερικές φορές μάλιστα πολύ και ενοχλητικά. Έτσι, οι χρήστες που μπαίνουν στην ιστοσελίδα της εταιρείας μου (www.nevma.gr) δε βλέπουν τις εικόνες της όπως αυτές έχουν σχεδιαστεί αλλά αλλοιωμένες. Και αυτό για μια εταιρεία η οποία δραστηριοποιείται στο διαδίκτυο και στην επικοινωνία μέσα από αυτό και παίρνει σοβαρά την εταιρική της εικόνα δεν είναι αποδεκτό.

Γιατί δεν είναι αυτό αποδεκτό:

1. Παραμορφώνει την εταιρική ταυτότητα. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αλλοιώνει ή επηρεάζει καν την ταυτότητα μιας εταιρείας. Πόσω μάλλον να την παραμορφώνει και χωρίς να δίνει τρόπους για να σταματήσει αυτό. Από την εικόνα μιας εταιρείας εξαρτάται σε μεγάλο ποσοστό η επιτυχία της και η επιβίωσή της. Πώς να δικαιολογηθεί μια εταιρεία που κατασκευάζει ιστοσελίδες όταν το δικό της web site εμφανίζεται αλλοιωμένο;

2.Αλλοιώνει την επικοινωνία της εταιρείας με τους πελάτες της. Όταν η ιστοσελίδα φτάνει στο χρήστη της ουσιαστικά κάποια αρχεία κατεβαίνουν στον υπολογιστή του από το internet. Αυτά είναι αρχεία κειμένου και εικόνας τις περισσότερες φορές. Τόσο τα κείμενα όσο και οι εικόνες αλλοιώνονται από την Cosmote. Με ποιο δικαίωμα αλλοιώνονται; Έκατσε ποτέ ο ταχυδρόμος να ανοίξει τα γράμματά μας και να τα διορθώσει με οποιαδήποτε δικαιολογία; Αυτά τα κείμενα και οι εικόνες δεν είναι στείρα αρχεία. Είναι υπηρεσίες. Είναι εταιρική ταυτότητα. Δεν έχει το δικαίωμα κανείς να επεμβαίνει σε αυτά.

3. Δεν υπάρχει ενημέρωση για την υπευθυνότητα. Οι χρήστες του "Cosmote On The Go" δεν έχουν ιδέα για αυτή τη διαδικασία. Νομίζουν ότι το αποτέλεσμα που βλέπουν στο browser τους οφείλεται στον ιδιοκτήτη της ιστοσελίδας που επισκέφθηκαν. Βλέπουν www.nevma.gr αλλά αυτό που έχουν λάβει έχει επηρεαστεί από κάποιον ενδιάμεσο, ο οποίος δεν το ανακοινώνει αυτό ανοιχτά.

4. Ζητήματα πνευματικών δικαιωμάτων. Για να πετύχει το στόχο της η εταιρεία αποθηκεύει και κάνει προσβάσιμο στο internet περιεχόμενο στο οποίο δεν έχει τα πνευματικά δικαιώματα.

Θα περιμένω να δω αν θα υπάρξει κάποια αντίδραση από την πλευρά της Cosmote. Στη συνέχεια προσανατολίζομαι να συμβουλευτώ κάποιο δικηγόρο και να απευθυνθώ στην ΕΕΤΤ.

ΥΓ: Διάβασε το χτεσινό άρθρο για να δεις και εικόνες σχετικά με αυτό για το οποίο μιλάω.

Έτσι, μπράβο! Να πεθάνεις άθλια, ξεπουπουλιασμένη, χωρίς φαντασία, social μπούρδα, που ακούς στο όνομα Twitter. Die! Είθε τα κοτόπουλα να κουβαλάνε τη νεκρή φάλαινα στον αιώνα τον άπαντα (άλλα προς δω κι άλλα προς τα κει). Post να μη σου ξαναστείλουν και εικόνα να μη σου ξαναφορτώσουν. 140 να είναι οι ώρες σου και να σε κάνουν follow στην κόλαση. Σιχαμερή δικαιολογία εφαρμογής διαδικτύου (σ.σ. υποτιμητική κλητική προσφώνηση), να εξαφανιστεί ο κώδικάς σου από προσώπου γης, το capacity σου να μη φτάνει ούτε για πασατέμπο και η βάση δεδομένων σου να βυθιστεί στη γαλάζια λίμνη. Είσαι μια ανοησία μια ομαδική παράκρουση είσαι. Πέθανε! Ραντεβού σε μια άλλη ζωή…

Twitter status update: Δεν είναι μυστικό, δε συμπαθώ το Τwitter.

Η φοροδιαφυγή! Με ήτα κεφαλαίο! Είναι στην Ελλάδα κανόνας και πάγια τακτική καθενός Έλληνα απανταχού της επικράτειας. Όσο μπορεί ο καθένας. Όσο του επιτρέπει το μέγεθός του. Είσαι μεγάλο ψάρι; Φοροδιαφεύγεις κάργα! Είσαι μικρό ψάρι; Φοροδιαφεύγεις μέχρι εκεί που σε παίρνει. Το κάνεις μην κόβοντας ή μη ζητώντας αποδείξεις, μη δηλώνοντας όλο σου το εισόδημα, βάζοντας πλασματικά έξοδα στην επιχείρησή σου κλπ. Αλλά το κάνεις και εκμεταλλευόμενος την πληθώρα μεθόδων που σου δίνει το ίδιο το σύστημα. Πχ, λαδώνεις τον εφοριακό της γειτονιάς και το εισόδημά σου ξάφνου ελαχιστοποιείται. Ή αφήνεις το κράτος να σε κυνηγά για δεκαετίες στα δικαστήρια για να διεκδικήσει τους φόρους που του χρωστάς κι αν κάποτε παρ’ ελπίδα καταφέρει και σε στριμώξει βρίσκεις έναν τρόπο να πάτε σε έναν “διακανονισμό” που σε συμφέρει.

Από χτες (18 Μαΐου 2009) γίνεται ένας – δικαιολογημένος μα και κακός – χαμός στα ΜΜΕ σχετικά με τη φοροδιαφυγή στην Ελλάδα. Καιρός ήταν, κιόλας! Αλλά αν και ακούς διαφορετικά νούμερα, αυτά είναι συντριπτικά. Δείτε τι εννοώ:

• Ελευθεροτυπία: Στο 40% του ΑΕΠ φτάνει η φοροδιαφυγή…
• Τα Νέα: …Κάθε χρόνο το κράτος χάνει έσοδα 25 με 30 δισ. από τη φοροδιαφυγή, ενώ η παραοικονομία… αγγίζει το 40% του ΑΕΠ προσεγγίζοντας τα 95 δισ. ετησίως.
• Ημερησία: Το 40% του ΑΕΠ φτάνει η παραοικονομία!
• In.gr: Σε 65 δισ. ευρώ ανέρχονται οι ανείσπρακτοι φόροι.
• Cosmo.gr: Στο 40% του ΑΕΠ ή στα 122 δισ. ευρώ η φοροδιαφυγή.

Αυτά τα νούμερα δεν είναι σημερινά. Είναι νούμερα που έχουν σχηματιστεί εδώ και δεκαετίες. Δύο από τα περισσότερο ενδεικτικά από αυτά είναι:

• 33 δις: Φόροι που δικαστικά έχουν καταλογιστεί και δεν έχουν εισπραχθεί κυρίως επειδή οι οφειλέτες ισχυρίζονται αδυναμία πληρωμής και οι υποθέσεις χρονίζουν. 33 δις!
• 30 δις: Η ετήσια φοροδιαφυγή. Τα λεφτά, δηλαδή, που ετησίως δεν εισπράττει το κράτος από φορολογούμενους και επιχειρήσεις, ενώ έχει υπολογίσει να εισπράξει. 30 δις!

Δεν ξέρω αν μπορεί να σταθεί κάποιος στους αριθμούς αυτούς χωρίς δέος. Το περυσινό έλλειμμα της χώρας ήταν 32 δις! Το συνολικό χρέος της χώρας είναι 115δις (μέχρι τώρα)! Αυτό είναι που είναι τόσο μεγάλο και καταλήξαμε να δανειζόμαστε από το ΔΝΤ και την ΕΕ. Δεν είναι εύκολο να αποτρέψεις εξεγέρσεις όταν ακούς για αυτά τα ποσά από τη μια μεριά και, από την άλλη, μισθοί και συντάξεις κόβονται, το ΦΠΑ ανεβαίνει (δύο φορές), η βενζίνη απογειώνεται. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση κάνει απόπειρες να αποδείξει ότι όλοι οι οφειλέτες θα διωχθούν (ξεκινώντας με γιατρούς Κολωνακίου, τραγουδιστές, πρώην υπουργούς της ΝΔ κλπ). Όσο και αν είναι φανερό ότι οι προσπάθειες αυτές έχουν σε μεγάλο βαθμό επικοινωνιακούς στόχους δε λυπάμαι κανέναν που έχει φοροδιαφύγει 5.5 εκ. ευρώ. Αλλά, για όνομα του θεού, αυτή η προσπάθεια πρέπει να γίνει συνολικά και διαχρονικά. Πρέπει να αφορά όλους τους οφειλέτες, με προτεραιότητα, αυτούς που χρωστούν μεγάλα ποσά, και να αφορά όχι μόνο τα χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ (2004-2009).

Προσθήκη:
Ένα χρόνο μετά (05 Ιουλίου 2011) μας τα υπενθυμίζουν και οι ξένοι!

Τι ψυχή έχουν 6 μονάδες; 6 μονάδες κάτω, 6 μονάδες πάνω… Ποιος μετράει; Τι είναι η στατιστική και ποιος τη χρειάζεται. Εδώ το έλλειμμα της χώρας έπαιξε πάνω-κάτω έξι μονάδες πέρυσι (2009) έτσι απλά. Τι τα θέλω κι εγώ και τα σκαλίζω; Αλλά διαβάζω, σχεδόν ταυτόχρονα, για δύο διαφορετικές μετρήσεις που αφορούν τη διείσδυση του διαδικτύου στον πληθυσμό της χώρας μας και, πώς να το πω, παρατηρώ απόκλιση 6 μονάδων. Η πρώτη είναι από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ψηφιακή ανταγωνιστικότητα, η οποία υπολογίζει τη διείσδυση αυτή στο 38% του ελληνικού πληθυσμού (παρένθεση: μόλις το 27% χρησιμοποιεί το διαδίκτυο σε καθημερινή βάση στην Ελλάδα, την ώρα που στην Ευρώπη το ποσοστό αυτό είναι 60%). Η δεύτερη είναι από το Παρατηρητήριο για την Κοινωνία της Πληροφορίας και υπολογίζει την ίδια διείσδυση στο 44%. Εντυπωσιακή απόκλιση! Όχι τόσο εντυπωσιακό το γεγονός, όμως, ότι η ελληνική μέτρηση είναι αυτή που είναι – ε, κάπως – πιο αισιόδοξη…

Επίσης, διάολε:

• Σε 4 από τα 10 ελληνικά νοικοκυριά συναντάται σύνδεση στο διαδίκτυο.
• Το 39% των Ελλήνων συνδέονται στο διαδίκτυο τουλάχιστον μια φορά το τρίμηνο, ενώ το 34% συνδέεται σε εβδομαδιαία βάση.
• Οι γυναίκες στην Ελλάδα υπολείπονται σταθερά του ευρωπαϊκού μέσου όρου, με διαφορά που ξεπερνά τις 20 ποσοστιαίες μονάδες.

Και οι "συγκλονιστικές" παρατηρήσεις:

• Το ποσοστό των νοικοκυριών που δαπανά χρήματα για σύνδεση στο διαδίκτυο αποδεικνύεται ανάλογο του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της Περιφέρειας, όπως προκύπτει και από σύγκριση με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ κάθε Περιφέρειας.
• Ως προς τους λόγους χρήσης του διαδικτύου (…) η υπεροχή των ανδρών είναι ξεκάθαρη σε ό,τι έχει να κάνει με ηλεκτρονικά παιχνίδια…
• Τα νεαρότερα άτομα χρησιμοποιούν κυρίως το διαδίκτυο για λόγους επικοινωνίας με άλλους χρήστες και ψυχαγωγίας.

Μόνο ένα ουσιαστικό συμπέρασμα έχω, για να μην αρχίσω να τα βάζω με ΟΤΕδες και λοιπούς υπεύθυνους για την ψηφιακή μας υστέρηση, ότι υπάρχει, ακόμη, στην Ελλάδα πολύς και πρόσφορος χώρος για διαδικτυακό επιχειρείν.