Για ακόμη μία φορά οι μικρές θεατρικές σκηνές με τα νεανικά σχήματα με εκπλήσσουν ευχάριστα. Πολύ ευχάριστα! Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου (στο Νέο Κόσμο) στον "Πάνω Χώρο" παίζεται η παράσταση των Βασίλη Μαυρογεωργίου και Κώστα Γάκη "Λιοντάρια". Το έργο αφορά τέσσερα λιοντάρια στο ζωολογικό κήπο της Βαγδάτης και τις περιπέτειές τους όταν, κατά τη διάρκεια αμερικανικών βομβαρδισμών της πόλης, τα κλουβιά τους διαλύονται και αυτά βρίσκουν αναπάντεχα την ελευθερία τους. Η ιστορία είναι εμπνευσμένη από το κόμικ "Pride of Baghdad", το οποίο είναι με τη σειρά του βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα. Πράγματι, έπειτα από τους βομβαρδισμούς της Βαγδάτης Αμερικανοί στρατιώτες βρήκαν και σκότωσαν ανάμεσα στα συντρίμμια της πόλης λιοντάρια που είχαν δραπετεύσει από το ζωολογικό κήπο. Η παράσταση αποπνέει φρεσκάδα, έχει ρυθμό, ορεξάτους ηθοποιούς και σκηνοθετική ευρηματικότητα. Σε ένα εντελώς άδειο σκηνικό πείθεσαι χωρίς αμφιβολία ότι τέσσερα λιοντάρια ταξιδεύουν από τη φυλακή του ζωολογικού κήπου στην ελευθερία της σαβάνας και τη βομβαρδισμένη Βαγδάτη. Με ανάλαφρη αντιμετώπιση, που δίνει μπόλικο και καλό γέλιο, αντιμετωπίζονται η ελευθερία, η στέρησή της και η ιδρυματοποίηση. Συστήνω στους θεατρόφιλους να τη δουν ανεπιφύλακτα, γιατί είναι αστεία και συγκινητική, όχι υπερβολικά βαθυστόχαστη αλλά μεστή, με δυο λόγια απολαυστική!
ΥΓ: Ατάκα-διαμάντι που μένει: στο "μανιφέστο" των πιθήκων η εν χορώ δήλωση "Μας χωρίζει από τους ανθρώπους μόνο ένα αμινοξύ"!
εκτύπωση Κατηγορίες: είδα, θέατρο | rss 2.0 | trackback