Πολεμικό Ναυτικό, μια θητεία που τα είχε όλα, χαρές, λύπες, συμπάθειες, αντιπάθειες, ευτράπελα. Πολύ θα ήθελα να είχα γεμίσει εκείνο το χρόνο της ζωής μου με άλλα, περισσότερο δημιουργικά πράγματα, αλλά δε μπόρεσα να κάνω αλλιώς. Προσπάθησα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα. Το σίγουρο συμπέρασμα είναι ότι στο στρατό σταματάει η λογική!
Αρχίζουμε…
Είμ’ εγώ ναυτάκι φίνο…
Στον Πόρο κυκλοφορεί ένα φρικτό τέρας, είναι ο Υπάνθρωπος που βγαίνει
τα βράδια και στοιχειώνει τους εκπαιδευόμενους ναύτες…
Ανέμελες στιγμές στο ΚΕ Πόρος.
Κι άλλες ανέμελες στιγμές στο ΚΕ Πόρος.
ΟΚ, δε σας δείχνω τις "άλλες", μη ανέμελες, στιγμές, προφανως υπήρχαν και τέτοιες…
Να γιατί…
Οπότε επιστρέφουμε στις ανέμελες…
ΚΕ Πόρος.
ΚΕ Πόρος by sunset!
Πριν την πολυπόθητη ορκωμοσία!
Επίσης…
Ζόρικη η στολή εξόδου του ναύτη!
Αλλά το αποτέλεσμα…
Ως, φαντάρος, βέβαια, χάνεις διάφορα…
ΝΑΣΣΚΥ
ΣΚ18Β (Ναυτικό Παρατηρητήριο Σκύρου 18) – μη σε ξεγελάνε τα λουλούδια!
Στη σκοπιά!
Τα κόκκαλά μου στον κλωβό δεν πρόκειται ν’ αφήσω…
Υπηρεσία στο ραντάρ…
Δύσκολες βραδινές ώρες…
Αλλά με καλή παρέα (από την άλλη άκρη της Ελλάδας)…
Αέρας στη Σκύρο, πολύς αέρας!
Και πίσω να σε περιμένουν!
Είχε και τις καλές της στιγμες η θητεία!
Αρκετές…
Με καλή παρέα…
Και καλή διάθεση!
Όλα ξεπερνιούνται…
Απόρρητη φωτό!
Μπάρμπεκιου στο 18 – είχε καμπόσα τέτοια!
Σε μια από τις ελάχιστες εξόδους!
Βρήκα και το σωσία μου κάπου εκεί!
Με τη χειμερινή στολή εξόδου στο θάλαμο!
Η εικόνα που έκανε την αναμονή λίγο πιο δύσκολη μα και υποφερτή…
Τέλος! Πάει κι αυτό…