2 Ιουλίου, 2009

Ευχαριστώ αυτόν(ήν) που μου το έστειλε κι εκείνον που το βρήκε. Ήγγικεν ο χρόνος, εδώ και 153 χρόνια.

Απεφασίσαμεν και διατάττομεν…

εκτύπωση Κατηγορίες: δε βαριέσαι | rss 2.0 | trackback | καθόλου σχόλια
30 Ιουνίου, 2009

Όχι δεν έχω μάθει ρώσικα ακόμη. Αυτός είναι ο τίτλος του πρώτου στη σειρά site που βγαίνει στο google όταν κανείς ψάξει για "Άρειος Πάγος". Το google αναφέρει ότι σκάναρε αυτή τη σελίδα στις "23 Ιουν. 2009 21:16:12 GMT". Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι μπορώ να διακρίνω τις λέξεις "άρειος" και "πάγος" αν διαβάσω προσεκτικά τους ρώσικους αυτούς χαρακτήρες. Δε μπορώ να αντιληφθώ ακόμη πώς έγινε κάτι τέτοιο.

Ίσως, όμως, να μπορεί να μας το εξηγήσει η ΟΤΕnet ΑΕ, που τόσο περήφανα έχει βάλει στο description της σελίδας την αναφορά στον εαυτό της και όχι στο site στο οποίο η σελίδα ανήκει (και αυτό το description είναι που βγαίνει σαν υπότιτλος στα αποτελέσματα των αναζητήσεων sτο google)!

Ναι και η φωτογραφία, μιας και αυτό μάλλον δε θα κρατήσει για πολύ:

εκτύπωση Κατηγορίες: δε βαριέσαι, διαδίκτυο | rss 2.0 | trackback | 1 σχόλιο
27 Ιουνίου, 2009

Είναι γνωστό ότι o πρώην διευθύνων σύμβουλος της Siemens κ. Χριστοφοράκος, κατηγορούμενος στην Ελλάδα για τη γνωστή υπόθεση των "μαύρων" ταμείων, βρίσκεται στη Γερμανία και, έχοντας και τη γερμανική υπηκοότητα, επιχειρεί να προστατευθεί από την εκεί νομοθεσία διότι:

  1. Στη Γερμανία τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται στην Ελλάδα έχουν παραγραφεί.
    (Αν δε σου γυρίζει ανάποδα το μυαλό ακούγοντας αυτή τη φράση τότε ξαναδιάβασέ τη. Νομικά ίσως να στέκει, όμως σίγουρα θα υπάρχει ο τρόπος, για μια τόσο σοβαρή υπόθεση. Για όλα τα άλλα ο τρόπος υπήρχε!)
  2. Η υπόθεση είναι πολιτική, διότι εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα και κόμματα και αν επιστρέψει στην Ελλάδα θα κινδυνεύσει η ζωή του. Άλλωστε σύντομα στην Ελλάδα θα έχουμε εκλογές.
    (Μα και βέβαια η υπόθεση είναι πολιτική! Αυτό ακριβώς είναι το θέμα. Έχει παραδεχθεί ότι γινόντουσαν συστηματικα "δωρεές" σε ελληνικά κόμματα. Αυτός είναι λόγος παραπάνω για να τον φέρουν πίσω. Κι αν φοβάται για τη ζωή του, δεν είναι αυτό πρόβλημα της δικαιοσύνης, είναι Έλληνας πολίτης και οφείλει να την υπακούει.)
  3. Η Ελλάδα κατηγορείται από τους  – Γερμανούς – δικηγόρους του για παραποίηση εγγράφου! Στο ένταλμα σύλληψής του η λέξη μάρτυρας, λενε, μεταφράστηκε στα γερμανικά ως ύποπτος.
    (Φοβερή δικαιολογία! Όπως όταν έιμασταν μικροί που λέγαμε "Δεν πάει, μέχρι να δέσω τα κορδόνια μου", και ο αντίπαλος εντωμεταξύ έβαζε γκολ και εμείς του λέγαμε "Έϊ, δεν πήγαινε". Αν και σχεδόν το πιστεύω ότι είμαστε ικανότατοι για τέτοιες ηλιθιότητες, είναι εξίσου ηλίθιο να τις επικαλείσαι.)

Με δυο λόγια η λογική καταλύεται πλήρως. Αυτό που είναι φανερό στον καθένα δεν έχει καμία ουσία! Δεν είναι η πρώτη φορά, θα σου πουν στο καφενείο, και δε θα είναι και η τελευταία, θα σου προσθέσουν με μεμψιμοιρία. Δίκιο έχουν. Έγινε στο παρελθόν και θα ξαναγίνει. Και κανείς δε θα τιμωρηθεί για τίποτε, κανείς δε θα αναλάβει καμία ευθύνη, κανείς δε θα την πληρώσει. Και οι ίδιοι άνθρωποι θα καθονται στις ίδιες καρέκλες μέχρι να τους διαδεχθούν τα παιδιά και τα εγγόνια ή τα ανίψια τους για να κυβερνήσουν τα παιδιά, εγγόνια και ανίψια ημών των υπολοίπων.

Φυσικά, με όλα αυτά η ελληνική δικαιοσύνη και η ελληνική πολιτεία απλά ξεφτιλίζεται. Στα μάτια του κόσμου ο κ. Χριστοφοράκος είναι ακόμη ένα πρόσωπο που πλούτισε εις βάρος του ελληνικού λαού και θα μείνει ατιμώρητο. Το σκάνδαλο Siemens είναι ακόμη ένα σκάνδαλο που θα μείνει στο σκοτάδι. Τα ελληνικά κόμματα είναι τγα ίδια μέρος της διαπλοκής και της διαφθοράς και δε μπορούμε να ελπίζουμε σε λύσεις από αυτά. Με δυο λόγια πλήρης απαξίωση της πολιτκής ζωής, όπως αυτή απαξίωσε κάθε λογική.

εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, δε βαριέσαι, πολιτικά | rss 2.0 | trackback | καθόλου σχόλια
23 Ιουνίου, 2009

Απολαύστε τον εγγαστρίμυθο Jeff Dunham με τον Achmed, το νεκρό τρομοκράτη!

Και μετά μην παραλείψετε να τον δείτε μαζί με τον Peanut και το μεξικανό Jose Jalapeno (on a stick).

εκτύπωση Κατηγορίες: δε βαριέσαι | rss 2.0 | trackback | 1 σχόλιο
9 Ιουνίου, 2009

Ήμουν τυχερός φέτος, ήθελα δεν ήθελα, έπερεπε να συμμετέχω στις Ευρωεκλογές καθ’ ότι μέλος της εφορευτικής επιτροπής. Το χωριό (μου) και τα τριγύρω του μικρά σε μέγεθος, οι κάτοικοι ως επί το πλείστον ηλικιωμένοι, η μέρα ζεστή και τα ευτράπελα ουκ ολίγα.

Οι ηλικιωμένοι είχαν τη μεγαλύτερη πλάκα. Δε γίνεται, πρέπει να το παραδεχτώ όσο και αν τους σέβομαι! Πόσοι και πόσοι δε μας ρώτησαν πού ψηφίζουν οι άντρες και πού οι γυναίκες. Δε λένε να το συνηθίσουν. Λες και βρισκόμασταν σε τουαλέτες έψαχναν οι δόλιοι που πάνε οι γυναίκες και που οι άντρες. Όλοι μαζί πια, παππού!

Κάποιος έψαχνε να βρει το εκλογικό του τμήμα. Δύο ήμασταν όλα κι όλα. Έρχεται σε εμάς (στα δεξιά). "Δεν ψηφίζεις εδώ, παππού. Ψηφίζεις αριστερά.". "Αριστερά; Μα εγώ συνήθως ψηφίζω εδώ!". Είχαν αλλάξει λιγάκι οι αίθουσες στο σχολείο, βλέπεις, και ο παππούς περίμενε να ψηφίσει στην ίδια όπου ψήφιζε και κάθε φορά.

Τι να πεις έπειτα στην κ "Αλεξ…" που ήρθε στο "Μ-Ω";

"Σταυρούς βάζουμε;". Θα πρέπει να ακούσαμε αυτή την ερώτηση εκατό φορές. Και όχι μόνο από παππούδες και γιαγιάδες. Δεν το σχολιάζω.

Μια γιαγιά με πλησιάζει. Δε βλέπει καλά και θέλει βοήθεια με τα ψηφοδέλτια. Δεν ήταν και λίγα. Ένα μάτσο χαρτιά έπαιρνες μαζί σου στο παραβάν για να διαλέξεις. Η κακομοίρα μπερδεύτηκε. "Βόηθα με, παιδί μου", λέει, "να βρω αυτό που θέλω". Της λέω "Γιαγιά, είναι όλα μέσα και τα πιο μεγάλα κόμματα πάνω πάνω θα το βρεις εύκολα!". "Δε βλέπω καλά", μου λέει, "Δείξε μου εσύ". "Ποιο θες, γιαγιά;". "Αυτό με τον ήλιο!". Κατάλαβα εγώ. Της το βγάζω. "Αυτό είναι;", μου λέει! "Τι όνομα γράφει;". Της το διαβάζω και το βάζει στο φάκελο. Η καλή πράξη της ημέρας είχε ολοκληρωθεί.

Υπήρξαν και οι "βαμμένοι" που πήραν το ψηφοδέλτιό τους επιδεικτικά από το κόμμα προτίμησής τους και δε δέχτηκαν να πάρουν το μάτσο με όλα τα κόμματα. Αυτοί που δε μπήκαν καν στο παραβάν. Υπήρξαν οι πλακατζήδες. "Τα βάζω όλα μέσα στο φάκελο;". Αλλά είχαμε γενικά μεγάλη συμμετοχή, αντίθετα με το μέσο όρο. Ίσως λόγω του αυξημένου μέσου όρου ηλικίας. Ήταν μια καλή ευκαιρία για κάθε παππού και γιαγιά να βγουν λίγο έξω, να συναντήσουν κόσμο. Αυτοί δεν πήγαν στις παραλίες.

Η καταμέτρηση ήταν ένα σωστό πανηγύρι. Τελείωνε η μέρα και όλοι ήθελαν να φύγουν. Δεν είχαμε και σταυρούς για καταμέτρηση, οπότε η διαδικασία έπρεπε να είναι σύντομη! Λίγο μας αγχώθηκε η δικαστική αντιπρόσωπος στο τέλος, για να γίνουν όλα σωστά, αλλά το αποτέλεσμα βγήκε σχετικά γρήγορα. Φύγαμε όλοι χαμογελαστοί. Ήταν μια γενικά βαρετή μέρα με κάμποσες ενδιαφέρουσες ενέσεις ευθυμίας. Με λίγη καλή παρέα έχει και την πλάκα της.

Σε επόμενο post θα σου πω και τι πιστεύω για το "αποτέλεσμα" και το γενικότερο κλίμα!

εκτύπωση Κατηγορίες: δε βαριέσαι, προσωπικά | rss 2.0 | trackback | καθόλου σχόλια
1 Ιουνίου, 2009

Άθλια.., άτιμη.., π*ρνη γάτα!

Να δω πού θα πας τώρα!

εκτύπωση Κατηγορίες: δε βαριέσαι, προσωπικά | rss 2.0 | trackback | καθόλου σχόλια
29 Μαΐου, 2009

Το χθεσινοβραδινό debate των πολιτικών αρχηγών εν όψει των Ευρωεκλογών ήταν ένα κανονικό φιάσκο. Όλοι οι παρατρεχάμενοι συμφώνησαν αμέσως μετά, ότι οι όροι του διαλόγου του debate ήταν τόσο αυστηροί και περιοριστικοί που οδήγησαν σε μια στεγνή και άνευρη – κατ’ ευφημισμό – συζήτηση. Φυσικά κανείς τους, χρόνια τώρα που οι όροι των τηλεοπτικών debates στην Ελλάδα έχουν οριστεί, δεν προσπάθησε να τους αλλάξει. Μάλιστα, τους δικαιολόγησαν – τους κανόνες – με βάση το πολιτικό σκηνικό της περασμένης δεκαετίας.

Η απίστευτη ειρωνεία είναι ότι δεν έγινε καμία συζήτηση για την Ευρώπη. Καμία! Όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί μίλησαν για τα κόμματά τους, απέρριψαν τους αντιπάλους τους και δεν έβγαλαν κιχ για τα ευρωπαϊκά ζητήματα. Λες και επρόκειτο για debate προ βουλευτικών εκλογών. Η ειρωνεία ήταν τόσο φανερή και τόσο δίχως προσχήματα, που κι ένας πουά ελέφαντας που κατεβάζει το ροζ κυλοτάκι του για να κατουρήσει στη μέση της πλατείας Ομονοίας θα έκανε λιγότερη εντύπωση. Πλήρης απογοήτευση.

Και οι δημοσιογράφοι των ερωτήσεων στο ανάλογο ύψος. Πρωτεργάτες της "γραμμής" της "συζήτησης". Όλα έγιναν για την αίγλη του θέματος και για την προβολή. Για να βάλουν στο ιστορικό τους άλλο ένα debate και για να βρεθούν – σπάνιο προνόμιο – στον ίδιο χώρο με τους πολιτικούς αρχηγούς.

Στα highlights θα συγκρατήσω τον πρωθυπουργό να αναλαμβάνει όλη την πολιτική ευθύνη για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Φοβερή πολιτική γενναιότητα! Και να ισχυρίζεται πειστικά ότι σε όλο αυτό το τεράστιο θέμα δεν υπάρχει ευθύνη υπουργών! Ότι δηλαδή κανένα πολιτικό πρόσωπο δεν έδρασε με σκοπό το ίδιον όφελος! Ούτε από πλευράς ΝΔ ούτε από πλευράς ΠΑΣΟΚ! Ότι όλο αυτό το τερατούργημα οφείλεται στην παθογένεια που μαστίζει την κρατική μηχανή. Και που είναι η διαφθορά τότε. για ποια διαφθορά μιλάμε και ωρυόμαστε. Γιατί γίνονται εξεταστικές επιτροπές στη βουλή, γιατί… γιατί..;

Τέλος, δε μπορώ να λησμονήσω τις εξαιρετικές αναλύσεις που ακολούθησαν το debate. Πώς κουνούσε τα χέρια του ο Καραμανλής, πώς εκνευρίστηκε ο Αλαβάνος, πόσο σταθερός ήταν ο Παπανδρέου, ποιος αρχηγός κρυφοκοιτούσε με άγχος το ρολόι, ποιος ήταν ο νικητής, αν βγάλαμε είδηση. Όλα για να καταλήξουμε πως είδαμε ένα εντελώς flat debate, χωρίς νικητή και χωρίς είδηση. Που ήταν και η μόνη είδηση!

Ο πουά ελέφαντας με το ροζ κυλοτάκι στο κέντρο της Ομόνοιας έχει προχωρήσει στην Πλατεία Συντάγματος και αφοδεύει ανενόχλητος…

εκτύπωση Κατηγορίες: δε βαριέσαι, πολιτικά | rss 2.0 | trackback | καθόλου σχόλια
15 Μαΐου, 2009

Έ, έχω δει πολλές βλακείες στο internet και πολλές από αυτές να προκόβουν αλλά αυτό ξεπερνάει τα όριά μου. Γράφεις σε 140 χαρακτήρες τι κάνεις ή ό,τι άλλο θα ήθελες να πεις και όλα τα μηνύματα που στέλνεις στο λογαριασμό σου εκεί εμφανίζονται το ένα κάτω από το άλλο. Δε λέω, δεν είναι λίγο να εμφανίζεις μηνύματα το ένα κάτω από το άλλο. Οι αλγόριθμοι είναι πολύπλοκοι και θέλει κότσια να το τολμήσεις, θέλει υπολογιστική ισχύ και μπόλικη μνήμη. Αλλά όταν στο τέλος έχεις βάλει τα μηνύματα το ένα κάτω από το άλλο, είναι διαφορετικό, ρε παιδί μου, από το να τα βάλεις το ένα δίπλα στο άλλο. Υπάρχει μία τάξη. Το Twitter σε βάζει σε μία τάξη. Και όλοι οι άλλοι μπορούν μετά να βλέπουν τα μηνύματά σου το ένα κάτω από το άλλο. Είναι πρωτοποριακό, όπως και να το δεις. Είναι άλλος ένας τρόπος κοινωνικής δικτύωσης. Αν δεν έχεις τον δικό σου tweet-λογαριασμό οι άλλοι πώς θα ξέρουν τι κάνεις. Αν ζεις ή αν πέθανες!

Κι αν πέθανες και δουν το τελευταίο tweet σου να λέει "Ο Μήτσος πέθανε"… Όλοι θα ανησυχήσουν… Κάποιος έχει κλέψει το password του Μήτσου και στέλνει μηνύματα στο Twitter του!

εκτύπωση Κατηγορίες: δε βαριέσαι | rss 2.0 | trackback | 5 σχόλια
30 Απριλίου, 2009

[29/4/2009 6:16:14 μμ] Fryganiotis Kostas:
Ti wra mporeis?
[29/4/2009 6:17:04 μμ] Takis Bouyouris:
e oso pio arga ginetai an einai dynaton
[29/4/2009 6:17:25 μμ] Fryganiotis Kostas:
kata tis 20:30 8a einai mallon omws
einai nwris les?
[29/4/2009 6:18:37 μμ] Takis Bouyouris:
entaksei mwre mhn yperballoume kiolas
balto kata kei
[29/4/2009 6:21:06 μμ] Fryganiotis Kostas:
Ostria 20:45
Mia xara
Exeis kana laptop mazi?
[29/4/2009 6:21:33 μμ] Takis Bouyouris:
yes!
exw ena!
[29/4/2009 6:21:41 μμ] Fryganiotis Kostas:
8eloun na doun kana portfolio
[29/4/2009 6:21:43 μμ] Takis Bouyouris:
ena!?!?!
[29/4/2009 6:21:46 μμ] Fryganiotis Kostas:
mas kanei
Karta cosmote?
[29/4/2009 6:21:52 μμ] Takis Bouyouris:
🙂
(nod)
[29/4/2009 6:22:04 μμ] Fryganiotis Kostas:
Wraioooos
Ferto!
[29/4/2009 6:23:05 μμ] Takis Bouyouris:
Parto!
[29/4/2009 6:23:14 μμ] Fryganiotis Kostas:
Steilto me mail
[29/4/2009 6:24:53 μμ] Takis Bouyouris:
sto ‘steila
(y)
[29/4/2009 6:49:45 μμ] Fryganiotis Kostas:
Wraia! 8a to ektypwsw kai 8a to ferw egw, mhn koubalas ki esy..
[29/4/2009 6:50:41 μμ] Takis Bouyouris:
mprabo re na ‘sai kala
mhn ksexaseis na ektypwseis kai to kalwdio giati den exei poly mpataria
[29/4/2009 6:51:21 μμ] Fryganiotis Kostas:
a
8es na sou kanw ki esena mia ektypwsh?
[29/4/2009 6:51:50 μμ] Takis Bouyouris:
ama den yparxei problhma me to copyright giati oxi
[29/4/2009 6:52:03 μμ] Fryganiotis Kostas:
NAi re, xazos eisai?
[29/4/2009 6:53:59 μμ] Takis Bouyouris:
ouf, wraia tote
bara mia ektypwsh kai gia thn popie tote
[29/4/2009 6:55:26 μμ] Fryganiotis Kostas:
A, nai re! Oses 8es!
[29/4/2009 6:55:31 μμ] Fryganiotis Kostas:
Skefthka na kanoume kai emporio
[29/4/2009 6:55:49 μμ] Takis Bouyouris:
wps kalh idea
na typwnoume laptop?
h’ kai alla pramata
[29/4/2009 6:56:19 μμ] Fryganiotis Kostas:
Genika, nai
Exw kai ena Audi R8
[29/4/2009 6:56:45 μμ] Takis Bouyouris:
xwraei se A4 h’ thelei A3 selida auto?
tha bgei kapws pio akribo
[29/4/2009 6:56:55 μμ] Fryganiotis Kostas:
se A4 re
[29/4/2009 6:57:01 μμ] Takis Bouyouris:
ante re mprabo!
[29/4/2009 6:57:05 μμ] Fryganiotis Kostas:
8a to kanw metalliko (se photografiko xarti)
nai!
[29/4/2009 6:57:19 μμ] Takis Bouyouris:
kalo!
etsi tha einai realistiko
[29/4/2009 6:58:54 μμ] Fryganiotis Kostas:
nai
beeebaia
LOIPON…

(Ο διάλογος αυτός έχει υποκλαπεί από την κεντρική βάση δεδομένων του Skype – κατά Ευαγγελάτο: Σκάιπι –
οι επικοινωνίες σας παρακολουθούνται, το Σκάιπι καταγράφει τα πάντα, ο μεγάλος αδερφός παραμονεύει)

εκτύπωση Κατηγορίες: δε βαριέσαι | rss 2.0 | trackback | 5 σχόλια
6 Μαρτίου, 2009

Ένα από τα σημαντικά trends στον τομέα της κατασκευής περιεχομένου στο διαδίκτυο είναι – εδώ και κάποια χρόνια – το λεγόμενο accessibility, η προσιτότητα δηλαδή του περιεχομένου σε ανθρώπους με ειδικές ανάγκες (πρόβλήματα όρασης, ακοής κλπ). Καλό είναι αυτό και δίκαιο. Πώς θα "δει" ένας τυφλός το site σου; Δεν έχει γίνει ακόμη σταθερή αξία αλλά θα γίνει καθώς θα του δίνουμε θέλοντας και μη μεγαλύτερη σημασία. Για παράδειγμα, στην Αγγλία ένα eshop που δεν παρέχει τρόπους "προσιτότητας" σε άτομα με ειδικές ανάγκες είναι σαν ένα μαγαζί που δεν έχει μια ράμπα για αναπηρικά καροτσάκια, είναι σα να απαγορεύει, δηλαδή, σε αυτούς τους ανθρώπους να μπουν σε αυτό, απλά και μόνο επειδή δεν τους δίνει τον τρόπο. Και αυτό απαγορεύεται. Και πάλι καλώς!

Και πώς έτυχε τώρα εγώ και μπήκα σήμερα στο site του ΕΟΜΜΕΧ; Φρικτό site αλλά αν είχε αυτό που έψαχνα δε θα με πείραζε. Άντε και ξεπερνώ το αρχικό – φρικτό – intro flash. Βλέπω πάνω πάνω το κουμπάκι "Δυνατότητα πλοήγησης στον κόμβο μας από τυφλούς χρήστες" (μέσα στο flash κι αυτό). Ε, ρε γλέντια, λέω από μέσα μου, μπράβο ευαισθησία ο ΕΟΜΜΕΧ! Δεν κρατήθηκα, το πάτησα. Ιδού τι βλέπουν, λοιπόν, οι τυφλοί χρήστες του ΕΟΜΜΕΧ! Κι επειδή κάποτε αυτό θα αλλάξει, το φωτογράφισα για να το θυμόμαστε όλοι:

Κάποιος νομίζει ότι οι τυφλοί δε μπορούν να δουν φωτογρφίες αλλά μπορούν να διαβάσουν κείμενο Arial 10px. Κάποιος κάνει ένα κακόγουστο αστείο και κάποιος άλλος κομπάζει ότι παρέχει και accessibility. Κάποιος άλλος γελάει ειρωνικά. Κάποιοι χαμογελούν με πίκρα και οι υπόλοιποι πάνε παρακάτω…

εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, δε βαριέσαι | rss 2.0 | trackback | 3 σχόλια