Η πολιτική είναι η λάθος προσέγγιση στις εκλογές

21 Ιανουαρίου, 2015

Οι εκλογές του 2015 είναι οι πιο ασυνήθιστες εκλογές που έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Το κόμμα που κυβέρνησε τα περισσότερα από τα 30 χρόνια που πέρασαν μπαίνει οριακά στη βουλή. Το κόμμα που μέχρι τώρα προπορευόταν δείχνει να ηττάται από ένα άλλο κόμμα, το οποίο ξεκίνησε ως “συνασπισμός” και, παρόλο το όνομά, του λάμβανε ποσοστά της τάξεως του 4%. Στην τρίτη θέση συναγωνίζονται ένα νεοναζιστικό κόμμα κι ένα άλλο, με ηγέτη γνωστό δημοσιογράφο δίχως κανένα πολιτικό δείγμα γραφής. Ο αχταρμάς αυτός είναι τεραστίων διαστάσεων.

Έτσι κάνουμε για άλλη μια φορά το μεγάλο λάθος. Κρίνουμε τις εκλογές με πολιτικά κριτήρια. Πίστευα πάντοτε ότι αυτό είναι τεράστιο λάθος, όχι γιατί η πολιτική είναι άνευ ουσίας, αλλά γιατί στις εκλογές καλούμαστε να επιλέξουμε αυτόν που θα επιβαρυνθεί με τη “διαχείριση” του κράτους και όχι αυτόν στον οποίον θα παραδοθεί η εξουσία. Χρειαζόμαστε καλούς διαχειριστές, όχι πολιτικούς. Αλλά φυσικά αυτή είναι μα απλοϊκή σκέψη. Εξουσία, χρήμα, διαφθορά και ανικανότητα συμμετέχουν όλα στην ίδια εξίσωση.

Όμως τα κριτήρια του εκλογικού σώματος δε θα έπρεπε να είναι “πολιτικά”. Με βάση αυτά τα κριτήρια ο δημόσιος διάλογος έχει συρρικνωθεί στο ποιο κόμμα θα συνεργαστεί με ποιο άλλο μετά τις εκλογές, αφού κανένα δε θα είναι αυτοδύναμο. Στο πώς καταφέραμε να έχουμε σοβαρές πιθανότητες η Χρυσή Αυγή να πάρει διερευνητική εντολή ή τι θα κάνουμε για να το αποφύγουμε αυτό. Τα μικρότερα κόμματα να διαγκωνίζονται ποιο είναι το καταλληλότερο για την τρίτη θέση και τα μεγάλα να αγωνίζονται να πείσουν πόσο ο αντίπαλός τους θα καταστρέψει τη χώρα περισσότερο από τα ίδια. Αυτό δεν είναι διάλογος. Είναι σύγχυση και τρομοκρατία.

Λείπει η στοιχειώδης κοινή λογική που λέει ότι πρέπει να ψηφίσουμε με κριτήρια απλά. Ναι, μπορεί να παραπλανηθούμε ή να κάνουμε λάθος. Δεν υπάρχει ασφαλής τρόπος για να το αποφύγουμε αυτό. Αυτό είναι υγιές κομμάτι της δημοκρατίας. Αλλά τα κριτήρια πρέπει να είναι απλά. Είσαι χριστιανός, ορθόδοξος, οικογενειάρχης και περήφανος γι’ αυτό; Ψήφισε Αντώνη Σαμαρά στα ίσια, κι η Παναγιά μαζί σου, και σταμάτα να αναρωτιέσαι αν θα υπάρξει νέο μνημόνιο. Είσαι απογοητευμένος, άνεργος, απολυμένος και εξοργισμένος; Ψήφισε Τσίπρα στην ελπίδα για αλλαγή. Είσαι φιλελεύθερος, προοδευτικός άνθρωπος; Διάλεξε ένα κόμμα που να διαθέτει μερικά έστω αξιόλογα πρόσωπα και ψήφισέ το. Μόνο σταμάτα να ταλαντεύεσαι και να αναρωτιέσαι τι θα γίνει αν… αν μείνουμε στην Ευρώπη, αν μείνουμε στο ευρώ, αν θα πάμε στη δραχμή, αν μας καταστρέψει ο ένας ή ο άλλος, αν-αν-αν…

Αναρωτήσου τι πιστεύεις για την Ευρώπη και φίλτραρε τους μισούς υποψηφίους. Σκέψου τι πιστεύεις για τους μετανάστες, για τους γάμους των ομοφυλοφίλων, για το διαχωρισμό κράτους εκκλησίας και φίλτραρε τους μισούς από τους μισούς που απέμειναν. Για ποιους είσαι σίγουρος ότι έχουν αποδείξει την αξία ή την αναξιότητά τους; Αν τους αφαιρέσεις θα σου μείνει το ένα όγδοο. Σου φαίνεται αστεία η εις άτοπον απαγωγή; Μα η πολιτική δεν είναι μαθηματικά. Όλα είναι ρευστά και το μόνο σίγουρο είναι ότι καλείσαι να πάρεις μια θέση. Προσπάθησε να είναι όσο πιο καλή γίνεται. Πήγαινε. Ψήφισε κάτι. Όσο πιο ειλικρινά μπορείς.

antonis-syriza
(no photoshop, just youtube)

εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, πολιτικά | rss 2.0 | trackback

Καθόλου σχόλια μέχρι τώρα!

Ό,τι προαιρείσθε:

Επιτρεπτά (X)HTML tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong> . Εάν προσθέσετε εξωτερικά links στο σχόλιό σας τότε αυτό δε θα εμφανιστεί στη λίστα με τα υπόλοιπα σχόλια έως ότου εγκριθεί από τον υποφαινόμενο, οπότε το νου σου!