Έχω να σου κάνω μια πρόταση για τις Ευρωεκλογές της Κυριακής: Να πας να ψηφίσεις.
Για τους παρακάτω λόγους:
1. Να ψηφίσεις γιατί ζητούν τη γνώμη σου για θέματα που σε αφορούν. Κάποια γνώμη θα πρέπει να έχεις, δε μπορεί. Δείξε λίγη αξιοπρέπεια και πάρε μια θέση. Μην υποτιμάς και μην αγνοείς τη δημοκρατία όσα προβλήματα κι αν έχει. Έχει, το ξέρω.
2. Μην καταδέχεσαι άλλοι να αποφασίζουν για σένα. Ακραίοι, φασίστες, μισαλλόδοξοι, βλάκες (όλα αυτά μαζί ή κατά μόνας). Δε μιλάω για τους ανθρώπους με τους οποίους απλά δε συμφωνείς πολιτικά ή κοινωνικά. Μιλάω για κανονικούς φασίστες. Έχει σημασία. Τράβα και πες μια γνώμη. Σκέψου τη λίγο πρώτα αλλά πες κάτι. Οτιδήποτε διαφορετικό από αυτή την απύθμενη, ανεγκέφαλη μαυρίλα. Δε σου λέω τον υπόλοιπο χρόνο να κάθεσαι και τώρα να πας να ψηφίσεις περήφανος. Αλλά τώρα αυτό πρέπει να κάνεις, να ψηφίσεις.
3. Ίσως ακουστεί απλοϊκό αλλά αν θες Ευρώπη πήγαινε και ψήφισε κάτι έστω και ελάχιστα ενωτικό. Και σκέψου πολύ καλά πριν πεις ότι δε θες Ευρώπη, κακομοίρη μου. Η Ευρώπη για πρώτη φορά μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο περνά μια τόσο περίεργη κρίση. Αφού κατάλαβε ότι με παγκόσμιους πολέμους δε βγάζει άκρη έκανε μια Ευρωπαϊκή Ένωση. Ναι, και για να επιβάλλονται οι ισχυροί στους αδύναμους με πιο πολιτισμένο τρόπο. Αλλά αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση ευθύνεται για τα περισσότερα καλά που μας συνέβησαν ως χώρα μετά το 1974. Όχι, δεν είναι καθόλου αγγελικά πλασμένη, αλλά κι εμείς τα σκατώσαμε πολύ άσχημα. Τώρα αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση αμφισβητείται. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης η αξία της Ένωσης αμφισβητείται και οι διασπαστικές τάσεις ακούγονται ολοένα και πιο πολύ. Ταυτόχρονα, η Ρωσία αρχίζει πάλι να το παίζει μεγάλη αρκούδα. Τη θες την Ευρώπη σου λέω.
Α, και μην τα μπλέκεις με το μνημόνιο αν γίνεται. Πρώτα θες Ευρώπη και μετά εξετάζουμε αν θες μνημόνιο ή όχι και πώς. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα και υπάρχουν και οι βουλευτικές εκλογές για αυτό (μην ξεχνάς, ψήφισες Σαμαρά πρωθυπουργό, και πιο πριν Γιωργάκη και πιο πριν Κωστάκη και άλλα πολλά). Μπορεί να μη θες μνημόνιο αλλά θες Ευρώπη, ρε παιδί μου πώς να το κάνουμε, ακόμα κι αν δεν το ξέρεις. Ευρώπη που έχει συναίσθηση της υπόστασής της. Ευρώπη όπου ταξιδεύεις ελεύθερα. Που δραστηριοποιείσαι ελεύθερα. Που μπορείς και ψηφίζεις ακόμα. Ευρώπη.
Προσωπικά προσανατολίζομαι σε Οικολόγους Πράσινους / Πειρατές.
εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, πολιτικά | rss 2.0 | trackback
