Γίνεσαι κυβέρνηση για 20+ χρόνια. Αλλαγή!
Ταΐζεις δικό σου κόσμο για 20+ χρόνια, διορίζεις, τρως και πίνεις.
Φτιάχνεις ένα διεφθαρμένο, διαπλεκόμενο, πελατειακό, δυσλειτουργικό και σπάταλο, υδροκέφαλο κράτος, που τους πιο πολλούς κάπως τους ταΐζει κι έτσι δε μιλάνε.
Βγαίνεις και από πάνω. Κάθαρση!
Κρύβεις κάτω από το χαλάκι χρέη και σπατάλες, μετακυλώντας τα στο μέλλον και δανείζεσαι, δανείζεσαι, δανείζεσαι.
Εντωμεταξύ κάνεις Ολυμπιάδες και μπαίνεις στο ευρώ.
Όλα καλά. Ανάπτυξη. Γαμώ!
Κουράζεσαι και κουράζεις και αναλαμβάνει άλλη κυβέρνηση για λίγο. Του καταλληλότερου!
Για 5 χρόνια κάνει τα ίδια. Τρώει, πίνει, διογκώνει προβλήματα.
Και κρύβει χρέη κάτω από το χαλάκι κατά τη συνήθη και πάγια τακτική.
Αφού κάψει τη χώρα δύο συνεχόμενα καλοκαίρια την πιάνει και η παγκόσμια οικονομική κρίση.
Δεν αντέχει πολύ και αναλαμβάνεις πάλι εσύ. Νέα αλλαγή!
Ξαφνικά, θυμάσαι να σηκώσεις το χαλάκι και όλος ο οχετός που κρύβατε τόσα χρόνια αποκαλύπτεται. Δυσωδία!
Το έλλειμμά σου εξαπλασιάζεται εκείνη τη χρονιά και η παγκόσμια αγορά φρικάρει.
Είναι και η κρίση…
Κατηγορείς αποκλειστικά την προηγούμενη κυβέρνηση για το "χαλάκι" και τα περιεχόμενά του. Καλή φάση!
Παρέλαβες χάος!
Η οικονομία σου τα σκάει και φωνάζεις το ΔΝΤ.
Το ΔΝΤ, σα χειρούργος χωρίς αναισθητικό, πετσοκόβει τους καρκίνους για να ξεπληρώσεις τα χρέη.
Λίγα χρόνια μετά η οικονομία ανακάμπτει.
Είσαι ο σωτήρας της πατρίδας, ο ανανεωτής, ο εκσυγχρονιστής!
Οδηγείς τη χώρα στον 21ο αιώνα.
εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, δε βαριέσαι, πολιτικά | rss 2.0 | trackback
