Η αγαπημένη έκφραση κάθε πικραμένου αυτό τον καιρό είναι "φταίει κι η κρίση" ή, εναλλακτικά, "είναι κι η κρίση" (συνοδευόμενες από το χαρακτηριστικό πλην απαραίτητο στράβωμα της μούρης και αφήνοντας μια μικρή, όλο νόημα παύση στο τέλος). Αυτή η κρίση φταίει για όλα, λες και πριν από αυτήν δεν ήμασταν μια χώρα βουτηγμένη στα χρέη. Μωρέ, ήμασταν και παρά-ήμασταν, αλλά μπορούσαμε να καμωνόμαστε ότι τα προσπερνάμε τα προβλήματα ή ότι τα μεταφέρουμε στο μέλλον (τούτο εστί το δανειολαμβάνειν αδιαλείπτως και ασυστόλως και στο επέκεινα, αμήν).
Και η νυν εξουσία, αυτή με τις +11 μονάδες στις τελευταίες εκλογές, εμφανίζεται ως σωτήρας του έθνους τώρα και ζητά τη συναίνεση των έτερων πολιτικών δυνάμεων και τη συνδρομή του λαού ώστε να βγούμε από την κρίση. Και ξεχνά τα 20 χρόνια που ήταν εξουσία στο παρελθόν και τα παλιά της ανδραγαθήματα. Ξεχνά την εποχή που το ευρωπαϊκό χρήμα έτρεχε ποτάμι (γνωστή και ως "το μεγάλο φαγοπότι"), το ότι έφτιαξε ένα κράτος δημοσίων υπαλλήλων, κρατικοδίαιτων μεγάλο-εταιρειών, σκανδάλων, σπατάλης και λοιπών άλλων ωραίων φαινομένων (που όλοι, εκατέρωθεν, εύκολα εντοπίζουν). Και τώρα ζητά συναίνεση και συνδρομή! Και φαίνεται ότι έχει πείσει το λαό ότι, βρε παιδί μου, "κάτι πρέπει να γίνει, επιτέλους". Εμένα μου λες;
Όλοι έχουμε έντεχνα πειστεί ότι κάτι πρέπει να γίνει. Μόνο που όλοι ξέραμε ότι κάτι έπρεπε να γίνει εδώ και χρόνια και όχι τώρα υπό πίεση και μάλιστα με διαχειριστές τους ίδιους τους υπαίτιους. Αλλά ζήτησαν, οι πανέξυπνοι, και διαφάνεια και εξεταστικές επιτροπές για την οικονομία για να κάνουμε καθαρή αρχή, λέει. Όμως, μόνο από το 2004 και μετά, που κυβερνούσε η ΝΔ. Όχι πιο πριν που κυβερνούσε πάλι το ΠΑΣΟΚ! Το επιχείρημα είναι ότι το 2004 έγινε η περιβόητη εκείνη απογραφή από τη ΝΔ. Αυτή που το ΠΑΣΟΚ λοιδόρησε και αμφισβήτησε τόσο. Και τώρα έχουν το ασύλληπτο θράσος να θεωρούν αυτονόητο ότι αν και όταν γίνουν εξεταστικές επιτροπές, τότε αυτές θα πρέπει να αγνοήσουν την προ 2004 εποχή. Χωρίς να κοκκινίζουν από ντροπή!
Ξεχνούν ότι κυβερνούν ήδη 5 μήνες στους οποίους εμφάνισαν τεράστιο έλλειμμα χρεώνοντας και τα χρέη της επόμενης χρονιάς, στους οποίους αύξησαν το κόστος δανεισμού της χώρας σε δυσθεώρητα ύψη, στους οποίους πήραν πίσω τις προεκλογικές δεσμεύσεις για παροχές, στους οποίους δεν κατάφεραν στελέχωσουν το κράτος με γενικούς διευθυντές μέχρι τώρα, στους οποίους πάγωσαν το ΕΣΠΑ. 5 μήνες στους οποίους μας δασκάλεψαν με μύριες πιέσεις ότι πρέπει να παρθούν μέτρα. Ε, να παρθούν μέτρα! Αλλά τι μέτρα! Ποιος πληρώνει αυτή την κρίση; Αυτός που στην καλύτερη περίπτωση χρωστάει 10 δόσεις για την καινούρια τηλεόραση ή 40 δόσεις για το καινούριο αυτοκίνητο; Αυτός είναι ο "έχων";
Οι στίχοι του τραγουδιού "Τους έχω βαρεθεί" αντηχούν στο μυαλό μου και μόνο που τα σκέφτομαι όλα αυτά.
εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, δε βαριέσαι, πολιτικά | rss 2.0 | trackback