Η τεχνολογία των RSS είναι σύγχρονη και ιδιαίτερα απλή. Το λέει και το όνομά τους: Really Simple Syndication. Αλλά τι να το κάνει ο μέσος χρήστης που του λέω ότι είναι απλή, όταν συνήθως μαζί με τον όρο RSS τον μπλέκουν με απωθητικούς όρους όπως feeds και XML και syndication. Θα επιχειρήσω να αποδείξω ότι είναι πράγματι πολύ απλό να χρησιμοποιείς RSS, φίλε χρήστη, και ότι, επιπλέον, είναι και πιο "δίκαιο" σε σύγκριση με εναλλακτικές μεθόδους, όπως τα newsletters.
Για πολλά χρόνια όταν ο ιδιοκτήτης μιας ιστοσελίδας είχε την ανάγκη να επικοινωνεί με τους χρήστες της διέθετε ως κύρια διέξοδο τη μεθοδολογία των newsletters. Για να μη βάζει, δηλαδή, τους χρήστες της στη διαδικασία να μπαίνουν κάθε τόσο στην ιστοσελίδα και να αναζητούν τι έχει ανανεωθεί, ζητούσε από τους χρήστες να δηλώσουν μια email διεύθυνση, στην οποία θα λαμβάνουν τακτικά ενημερώσεις. Έτσι η λογική ήταν ότι στέλνω στο χρήστη μου τα νέα μου εφόσον έχει δηλώσει ότι ενδιαφέρεται για αυτά.
Στην πράξη αυτή η μέθοδος αυτή υπέστη τεράστια κατάχρηση και την υφίσταται ακόμη πολύ έντονα. Σχεδόν σίγουρα, όλοι οι χρήστες του διαδικτύου που έχουν φτιάξει έστω και μια email διεύθυνση θα έχουν λάβει κάποιο τέτοιο newsletter χωρίς να το έχουν ζητήσει. Κι αυτό είναι εφικτό γιατί, γενικά, υπάρχει η δυνατότητα του "spam" και γιατί η λογική των newsletters είναι συμβατή με αυτά, εφόσον αποστέλλονται στο χρήστη. Έτσι ο χρήστης είναι στην ουσία παθητικός στη συναλλαγή αυτή, υπό την έννοια ότι δέχεται τις ενημερώσεις όταν αυτές στέλνονται.
Τα RSS προσπαθούν να καλύψουν παρόμοιες ανάγκες. Την ενημέρωση, δηλαδή, ενός χρήστη για τις ανανεώσεις (νέα και οτιδήποτε άλλο κρίνεται χρήσιμο) μιας ιστοσελίδας. Η ανάγκη είναι αυτονόητη ειδικά στις μέρες όπου η πληροφορία τρέχει και παράγεται με τεράστιους ρυθμούς. Όμως η λογική τους είναι αντίστροφη. Αντί να γίνεται ο χρήστης συνδρομητής στην ιστοσελίδα – τρόπον τινά – γίνεται η ιστοσελίδα συνδρομητής στο χρήστη. Δες σε βήματα πώς λειτουργεί:
- Η ιστοσελίδα δηλώνει ότι διαθέτει RSS και ότι οι χρήστες μπορούν να τα βρίσκουν σε αυτή τη διεύθυνση (πχ) https://takis.nevma.gr/feed/.
- Ο χρήστης που ενδιαφέρεται για τις ανανεώσεις της συγκεκριμένη ιστοσελίδα παίρνει τη διεύθυνση αυτή (copy) και τη βάζει (paste) σε ένα πρόγραμμα στον υπολογιστή του που να καταλαβαίνει RSS.
- Τέτοια προγράμματα υπάρχουν πολλά, δεν είναι καθόλου εξειδικευμένα και κάνουν καλά τη δουλειά τους. Πχ ο Mozilla Thunderbird, που κατά τα άλλα διαβάζει emails, όπως το Outlook, τα καταφέρνει μια χαρά. Παρομοίως και ο ίδιος ο Firefox και ο Internet Explorer πια.
- Αυτό ήταν! Βάζετε τη διεύθυνση RSS που βρήκατε στο πρόγραμμα που είπαμε και όποτε υπάρχουν νέα αυτά θα έρχονται αυτόματα.
Πού είναι, όμως η κομβική διαφορά με ένα newsletter, αφού το αποτέλεσμα μοιάζει το ίδιο; Η διαφορά βρίσκεται στο ότι το πρόγραμμα που διαβάζει τα RSS σας είναι αυτό που κάθε τόσο ελέγχει αν υπάρχουν ανανεώσεις και όχι ο ιδιοκτήτης του site που σας στέλνει email newsletters όποτε θέλει, είτε το έχετε ζητήσει είτε όχι. Με αυτό τον τρόπο η μεθοδολογία των RSS είναι και πιο "δίκαιη".
Έτσι, έχετε ένα πλήθος ωφελειών:
- Οργανώνετε τα νέα που λαμβάνετε σε κατηγορίες κλπ.
- Δεν μπλέκετε τα νέα σας με τα email σας. Είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο και δε χρειάζεται να μπερδεύονται.
- Όσον αφορά αυτό που λαμβάνετε η ποικιλία του περιεχομένου δεν υστερεί σε τίποτε από αυτή του περιεχομένου ενός newsletter.
- Εσείς αποφασίζετε ποιος θα σας στέλνει τα νέα του και ποιος όχι και διατηρείτε τον έλεγχο.
Γι’ αυτό, λοιπόν, όταν μια ιστοσελίδα σας ενδιαφέρει πολύ να έχετε το νου σας για το πορτοκαλί εικονιδιάκι, που έχει επικρατήσει να αντιπροσωπεύει τα RSS. Κι αν δεν το βρίσκετε κάπου μέσα στην ιστοσελίδα, γιατί κανείς δεν το έβαλε εκεί, ίσως το βρείτε αυτόματα στη μπάρα διευθύνσεων δίπλα στη διεύθυνση της ιστοσελίδας. Πάρτε RSS, όσο πιο πολλά μπορείτε.
εκτύπωση Κατηγορίες: διαδίκτυο, τεχνολογία | rss 2.0 | trackback