Τα εξωτερικά στοιχεία μιας επικοινωνίας δε θα καλύπτονται πλέον από το Απόρρητο των Επικοινωνίων και την Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών. Αυτή ήταν η τελευταία απόφαση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γιώργου Σανιδά, πριν την αποχώρησή του. Τα εξωτερικά στοιχεία μιας επικοινωνίας αφορούν στα δύο άκρα που είχαν την επικοινωνία και τα στοιχεία τους και στο χώρο και το χρόνο όπου αυτή έλαβε χώρα. Δεν αφορούν στην ίδια την επικοινωνία και το περιεχόμενό της (δόξα τω θεώ, δε φτάσαμε εκεί, ακόμα). Σε αυτά τα στοιχεία, λοιπόν έχουν δικαίωμα να έχουν πρόσβαση οι αρχές χωρίς προηγούμενη άδεια από την ΑΔΑΕ!
Πέραν από το γεγονός ότι η ΑΔΑΕ παρακάμπτεται πλήρως από ένα τομέα καθαρά δικής της δικαιοδοσίας, έναν τομέα, τον οποίο δημιουργήθηκε να διασφαλίζει και να επιτηρεί (βλ. ΥΓ2, στο τέλος), δημιουργούνται ορισμένα εύλογα ερωτηματικά. Για παράδειγμα στο χώρο του διαδικτύου, όπου πρόσφατα έγινε συζήτηση σχετικά με την ανωνυμία των bloggers, αν τα "εξωτερικά" στοιχεία είναι διαθέσιμα τότε ουσιαστικά όλη η επικοινωνία του blogger με το σύστημα που δημοσιεύει τα άρθρα του γίνεται διαθέσιμη. Και δε μιλούμε για το password του, φυσικά. Αλλά για το ότι ο άνθρωπος εκείνος δε μπορεί να μιλά πλέον με την ελευθερία που του εξασφαλίζει η ανωνυμία του διαδικτύου. Κάτι που ως τώρα θεωρούσαμε ως ένα κεκτημένο.
Γιατί να μην μπορεί κανείς να δημοσιεύσει κάτι ανώνυμα στο διαδίκτυο; Τη στιγμή που μπορεί να το κάνει σε μια εφημερίδα, ως δημοσιογράφος! Όταν μπορεί να το κάνει καθημερινά στο δρόμο, στην πλατεία, στο καφενείο. Τι το τόσο ριζικά διαφορετικό έχει το διαδίκτυο για να διαφέρει, για παράδειγμα, ο τρόπος που αντιμετωπίζεται η συκοφαντική δυσφήμιση εκεί από ότι στην υπόλοιπη κοινωνική δραστηριότητα; Κάλλιστα δε θα μπορούσε απλά να γίνεται άρση του απορρήτου σε σημαντικά παραπτώματα όπου η ΑΔΑΕ το κρίνει απαραίτητο; Γιατί να είναι δυνατόν να αγνοηθεί ένα δικαίωμα του πολίτη έτσι απλά;
Το μόνο διαφορετικό που έχει είναι ότι είναι προσβάσιμο σε όλους. Σε όλους δίνει τη δυνατότητα να δημοσιεύουν απόψεις και κρίσεις. Και αυτό είναι ένα κεκτημένο που πρέπει να διασφαλίζουμε για λόγους επιπέδου της δημοκρατίας μας.
Κι ακόμη, η παραπάνω γνωμοδότηση, δεν αναφέρεται μόνο στο διαδίκτυο αλλά στις επικοινωνίες γενικότερα. Και στα κινητά. Οι αρχές θα έχουν προσβαση στο ποιος μίλησε, με ποιον, πού και πόσο ανά πάσα στιγμή και οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών θα είναι υποχρεωμένες να παρέχουν τα στοιχεία αυτά. Φανταστείτε πώς κλιμακώνεται κάτι τέτοιο στα γράμματα που στέλνετε, στα FAX,
Πώς, μπορεί κανείς να μη διακρίνει κάθε τόσο όλο και περισσότερους λόγους για τους οποίους η κοινωνία μας γίνεται ολοένα και πιο συντηρητική…
ΥΓ1:
Γέλασα πικρά χτες βράδυ ακούγοντας τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργο Λιάνη, χρόνια δημοσιογράφο στο επάγγελμα, να εκφράζει φόβους για την ίδια την επιβίωση του επαγγέλματος του δημοσιογράφου υπό την πίεση της άκρατης ελευθερίας του διαδικτύου που πλήττει και τον τύπο. Η συζήτηση ήταν με θέμα το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου αλλά και την κρίση του τύπου γενικότερα.
ΥΓ2:
Από το νόμο που ορίζειτη σύσταση της ΑΔΑΕ:
Άρθρο 1:
"… σκοπό την προστασία του απορρήτου των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας με οποιονδήποτε άλλο τρόπο…"
Άρθρο 2:
"… Η ΑΔΑΕ είναι ανεξάρτητη αρχή που απολαμβάνει διοικητικής αυτοτέλειας…"
Σωστά διακρίνεις μιαν κάποιαν ειρωνεία!
Προσθήκη 1:
Κάποιοι στην Καθημερινή συμφωνούν μαζί μου στο θέμα του παραγκωνισμού της αναξάρτητης αρχής ΑΔΑΕ.
Προσθήκη 2:
Και στην ΑΔΑΕ συμφωνούν ότι παράτυπα παραγκωνίζεται ο ρόλος τους (16/07/2009). Ναι και θέμα που "έσκασε" με την COSMOTE να διώκεται βάση της γνωμοδότησης Σανιδά επειδή αρνήθηκε να δώσει τα στοιχεία χρήστη της.
Προσθήκη 3:
Ο ΣΕΠΕ αντιδρά ζητώντας αποσαφήνιση της κατάστασης μιας και εταιρείες τηλεπικοινωνιών διώκονται επειδή αρνούνται να άρουν το απόρρητο των επικοινωνιών των πελατών τους!
