Ο όρος "social networking" σίγουρα θα έχει φτάσει στα αυτιά σας. Επιχειρώντας να τον μεταφράσω στα ελληνικά – πρόχειρα και κάπως κυριολεκτικά – γελάω από μέσα μου: κοινωνική δικτύωση. Μάλλον κάτι σαν "διαδικτυακή συνεργασιμότητα" θα ήταν πιο σωστό αλλά και πάλι γελάω από μέσα μου. Θα χαρώ να ακούσω μια καίρια και περιεκτική απόδοση του τίτλου στα ελληνικά.
Θα είναι, όμως ανώφελο μιας και ο όρος θα αναφέρεται σε κάτι που δεν υπάρχει. Πραγματικός χαμός γίνεται στο διαδίκτυο σήμερα γύρω από αυτό τον όρο. Ένα ακόμη buzzword που αποφέρει υπέρογκα κέρδη σε εκείνους που έχουν όφελος να τον διακινούν – τους διαφημιστές και τα περιοδικά (ηλεκτρονικά τε και έντυπα). Τόνοι από bytes σπαταλώνται για να μελετηθούν οι τεχνικές "κοινωνικής" δικτύωσης που αναπτύσσονται, οι επιπτώσεις της στο διαδίκτυο, στην τεχνολογία, ακόμη και στην εκπαίδευση και στο πώς μπορεί αυτή να τις ενσωματώσει δημιουργικά.
Πολύ κακό για το τίποτε, θα ήθελα να ισχυριστώ. Τίποτε δεν υπάρχει τώρα που να μην υπήρχε και πριν από δέκα χρόνια. Και 10 χρόνια στην ιστορία του διαδικτύου είναι πολλά… πάρα πολλά. Ας ερμηνεύσουμε λιγάκι τον όρο. "Social": άρα πρόκειται για τεχνικές και τεχνολογίες που βασίζονται στη συνεργατική συλλογή/ταξινόμηση/παρουσίαση περιεχομένου. "Networking": γιατί είναι εφικτό μέσω (δια)δικτύου και διασυνδέει έτσι τους συνεργαζόμενους μεταξύ τους.
Τι από αυτά δεν υπήρχε πριν από δέκα χρόνια; Δεν υπήρχαν mailing lists, newsletters, ηλεκτρονικά billboards, irc’s, ιστοσελίδες αφιερωμένες σε ειδικές θεματικές; Μήπως δεν υπήρχαν links; Υπήρχαν! Και μήπως δε μπορούσε ο πάσα εις να έχει το – μικρό έστω – χώρο του στο διαδίκτυο στα geocities και στα τόσα άλλα μέρη όπου δινόνταν δωρεάν web space για να τοποθετεί αυτό που θεωρεί ενδιαφέροντα/χρήσιμα; Μήπως δεν υπήρχαν τα εργαλεία; Ο Netscape ήταν ο πρώτος browser που ήρθε με HTML editor ενσωματωμένο! Φυσικά, σήμερα όλα αυτά είναι και πιο εξελιγμένα και πιο όμορφα και λειτουργικά και απ’ όλα! Όμως αυτή η εντύπωση κοσμογονίας που εμφανίζεται πως βρίσκεται σε εξέλιξη είναι τόσο έντονη όσο και απατηλή.
Η μόνη ουσιαστική διαφορά του 10 χρόνια πριν με το σήμερα είναι οι εκατομμύρια περισσότεροι χρήστες σε όλο τον κόσμο και οι γρήγορες συνδέσεις (τύπου DSL, cable κλπ). Όλοι αυτοί οι χρήστες διψούν για περιεχόμενο αλλά και αποτελούν στόχο για διαφήμιση δισεκατομμυρίων δολλαρίων (οι σκεπτικοί ας αναζητήσουν τα έσοδα του google από τα Adwords και μόνο, σαν άσκηση για το σπίτι). Κανείς δε θα αρνηθεί τη σημασία του διαδικτύου. Θα ισχυριζόμουν ότι η χρήση του θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική στα σχολεία σε αντίθεση με άλλα "μαθήματα" όπως, για παράδειγμα, τα Θρησκευτικά. Όμως τότε ίσως κατηγορηθώ για το ότι έτσι προσπαθώ να εξασφαλίσω θέσεις εργασίες για πληροφορικάριους στο μέλλον.
Λυπούμαι γιατί πρακτικά το διαδίκτυο σχεδόν 20 χρόνια μετά τη γέννησή του εξακολουθεί να βασίζεται πάνω στις ίδιες τεχνολογίες με τις οποίες πρωτοξεκίνησε. Λίγη HMTL και μετά λίγη Javascript με λίγο CSS κι ύστερα Flash και Applets και μετά μας είπαν ότι ανακάλυψαν και τον AJAX κλπ κλπ. Θυμίστε μου αύριο να γράψω ένα post για το Web 2.0 και για το γιατί ούτε και αυτό υπάρχει! Ένα από τα σημαντικά θετικά στοιχεία που διακρίνονται, από την άλλη μεριά είναι – επιτέλους – η σταδιακή σύγκλιση των browsers σε πολλά κοινά τεχνικά σημεία, που διευκολύνουν τη ζωή και αυτών που καταναλώνουν αλλά και αυτών που παράγουν το περιεχόμενο στο διαδίκτυο.
Την επόμενη φορά που θα ακούσετε για κάποια νέα social networking υπηρεσία σπαταλήστε 5 λεπτά για να αναρωτηθείτε τι το νέο έχει να κομίσει. Γιατί ζητάει την προσοχή και τη συμμετοχή σας; Τι προσφέρει που δεν προσφέρεται αλλού και από πολύ καιρό πριν;
εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις, διαδίκτυο | rss 2.0 | trackback
