Πρόκειται για ένα blog με πολιτική διάθεση, ανοικτό σε όλους όπου βρίσκει κανείς ενδιαφέρουσα αρθρογραφία. Πάνω από όλα, όμως, ξεχωρίζει για αυτόν το απίθανο τίτλο του, ο οποίος αναφέρεται σε μεγάλο πλήθος νέων (25-35 ετών) ανθρώπων, που οι περισσότεροι είναι και κάτοχοι πανεπιστημιακών τίτλων, αλλά ζουν υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς οικονομικής ομηρίας. Αυτό συνοψίζεται στις λέξεις "700 ευρώ"!
Μια ολόκληρη γενιά που την χαρακτηρίζει η ανασφάλεια για το μέλλον και η παντελής έλλειψη προοπτικής. Που επιβιώνει με χαμηλούς μισθούς, τους οποίους δέχεται ως το μη χείρον βέλτιστον. Που είναι υποχρεωμένη να παραμερίζει τις σπουδές και τα πτυχία της στο βωμό της καθημερινότητας. Που ανησυχεί για το αν θα πάρει ποτέ σύνταξη. Μια γενιά που αρνείται την πολιτική και η πολιτική (σαν με ειρωνεία) την καμαρώνει! Μια γενιά που δεν πεινάει, δεν υφίσταται δικτατορίες, δε χρειάζεται πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, δεν είναι διχασμένη από εμφύλιους σπαραγμούς, και άλλα πολλά τέτοια κερδισμένα "δεν".
Κι όμως, πρόκειται για μια γενιά που δεν ονειρεύεται ή κάνει όνειρα πρόσκαιρα και ταπεινά: μια καλή δουλεία, όχι κουραστική, ει δυνατόν στο δημόσιο, έναν αξιοπρεπή μισθό, ένα αυτοκίνητο – με όσο πιο πολλά άλογα αλλά, το λιγότερο, με την προοπτική κάποτε να γίνει SUV -, ένα στεγαστικό με ευνοϊκούς όρους, ίσως και κανένα καταναλωτικό, μια θέση για πάρκινγκ, κλπ. Έχουμε εγκλωβίσει τους εαυτούς μας σε πράγματα μικρά και, δυστυχώς, εύλογα και θεμιτά. Έχουμε εγκλωβιστεί στα 700 ευρώ, ή για άλλους ίσως 1000 ή 1500.
Πείτε μου πόσο καλύτερα είναι τα πράγματα σε σύγκριση με ένα ολοκηρωτικό καθεστώς; Αφού οι περισσότεροι από εμάς κοιτάμε πως θα εξασφαλίσουμε τα 700 ευρώ και όσοι το κάνουμε δεν ξαναγυρνάμε το βλέμμα πίσω ποτέ από τρόμο. Ανακυκλώνουμε μια "δημοκρατία" που υπάρχει για να διαιωνίζει τον εαυτό της. Παράγουμε τη συνέχειά μας χωρίς να αφήνουμε ίχνη.
Σαν την ηλεκτική σκούπα στα σκετσάκια του Ροζ Πάνθηρα που, σε πείσμα της λογικής, αφού τελειώσει με τις βρωμιές ρουφά τον εαυτό της. Και που πάει όλη αυτή η μάζα που η ίδια ρουφάει; Μέσα της! Μέχρι όλη να "ρουφηχτεί" και να εξαφανιστεί. Παφ!
εκτύπωση Κατηγορίες: απόψεις | rss 2.0 | trackback