Το International Design Conference στο Άσπεν του Κολοράντο, που ξεκίνησε το 1951, ήταν μια εμπορική έκθεση που φιλοδοξούσε να συνδυάσει τη μοντέρνα τέχνη, το ντηζάιν και το εμπόριο, καθώς ήταν σαφές ότι το τελευταίο θα μπορούσε να ενισχυθεί από τα δύο πρώτα. Το 1983 βρέθηκε εκεί ο Στιβ Τζομπς, ο συνιδρυτής της Apple για να δώσει μια ομιλία απευθυνόμενος στους ντηζάινερς της εποχής και να τους εμπνεύσει να ασχοληθούν με τις νέες καικαταπληκτικές τεχνολογίες που αναδύονταν και ο ίδιος πρέσβευε.
Τους είπε τα παρακάτω:
Μίλησε για την επανάσταση των προσωπικών υπολογιστών με όρους τεχνολογικής επανάστασης και κάνοντας παραλληλισμούς με τη βιομηχανική επανάσταση και την εξέλιξή της.
Είπε πως οι υπολογιστές είναι εργαλεία που έχουν ανάγκη από καλό ντηζάιν και κάλεσε τους παρευρισκόμενους να ασχοληθούν με αυτούς επαγγελματικά. Θέλουμε απλώς σπουδαίους ανθρώπους να μας βοηθήσουν, είπε, αφού επισήμανε το ανοιχτό πνεύμα εργασίας στη Σίλικον Βάλεϊ της εποχής.
Οραματίστηκε μια εποχή όπου οι μηχανές θα μπορούν “να αντιλαμβάνονται το υποκείμενο πνεύμα ενός συνόλου λέξεων” και θα μπορούν να μας απαντούν με βάση αυτό με νέες πληροφορίες.
Αναφέρθηκε στο Aspen Movie Map, ένα πείραμα του MIT από το 1978, όπου ο χρήστης πλοηγείται στην πόλη μέσα από πραγματικές εικόνες των δρόμων και με δυνατότητα να στρίβει στους δρόμους.
Ρωτήθηκε πώς θα συνεργάζονται τόσοι υπολογιστές μεταξύ τους και απάντησε ότι θα δημιουργηθούν κοινότητες ανθρώπων που θα συνεργαστούν και θα αναπτύξουν τα απαραίτητα πρωτόκολλα.
Εξήγησε πώς το λογισμικό μπορεί να λειτουργήσει ως μια ξεχωριστή οικονομία πάνω στην πλατφόρμα υλικού των προσωπικών υπολογιστών. Κάτι που χρωστάμε εν πολλοίς στον Μπιλ Γκέιτς.
Το παρόν τελικά δε δημιουργήθηκε και τόσο τυχαία.
Επίσης δες the mother of all demos.
εκτύπωση Κατηγορίες: τεχνολογία | rss 2.0 | trackback