Η πολύ ωραία σειρά του CosmoteTV, διαθέσιμη αυτή την περίοδο από το ERTflix, Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι μου έφερε στο μυαλό τη διαφορά στην κοσμοθεωρία σχετικά με τη γνώση ανάμεσα στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη (το δάσκαλο και το μαθητή). Για τον Πλάτωνα η γνώση προέρχεται από μέσα μας, είναι εσωτερική. Για τον Αριστοτέλη η γνώση προέρχεται από τον εξωτερικό κόσμο.
Σκέφτομαι λοιπόν ότι η επιστημονική γνώση είναι η πιο ισχυρή, η πιο αποτελεσματική γνώση. Έχει το στοιχείο της παρατήρησης, του σχηματισμού θεωρίας μέσα σε κάποιο αυστηρό πλαίσιο, του πειράματος, της επαλήθευσης (η διάψευσης) και, τελικά, της επαναληψιμότητας εντός του πλαισίου που έθεσε η θεωρία. Έτσι γίνεται χρήσιμη. Λειτουργεί ξανά και ξανά και ξανά!
Και αυτό αφήνει πάντα χώρο για να συνεχή βελτίωση.
Ξεκινά εσωτερικά από το άτομο, αλλά μόνο μέσα από την αλληλεπίδρασή του με τον κόσμο μπορεί να γίνει αξιοποιήσιμη. Λίγο πιο αριστοτελικά από ό,τι πλατωνικά, κατ’ εμέ, αλλά δεν έχει σημασία. Ίσως να μην είχε υπάρξει ο δεύτερος χωρίς τον πρώτο.
