27 Σεπτεμβρίου, 2014

sofia-01Η Βουλγαρία δεν είναι καθόλου γνωστή σε εμάς τους Έλληνες. Κυρίως τη γνωρίζουμε μέσα από στερεότυπα κοινωνικά (οι Βούλγαροι φέρονται “έτσι”, οι Βουλγάρες μοιάζουν “αλλιώς”),  μα και πολιτικά (μια χώρα του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού, του ανατολικού μπλοκ, του πεσόντος κομμουνισμού), αλλά και μέσα από κακεντρεχείς ποδοσφαιρικούς χαρακτηρισμούς (Βούλγαροι, χανούμισες, βαζέλες, γαύροι, κλπ). Είναι πολύ κοντινοί μας γείτονες αλλά τους γνωρίζουμε ελάχιστα. Τελικά αποδεικνύεται ότι δεν είναι παρά σακριβώς αυτό: γείτονες, άνθρωποι που επιβιώνουν μέσα στην ιστορία τους.

Μπαίνοντας στη Βουλγαρία το φυσικό τοπίο είναι απόλυτα όμοιο με το ελληνικό. Έχει γίνει λίγο πιο μελαγχολικό, λίγο πιο βόρειο, πιο βροχερό, πιο συννεφιασμένο ήδη περνώντας έξω από τις Σέρρες και το Κιλκίς και συνεχίζοντας προς τα πάνω. Αλλά εδώ η μελαγχολία εμπεδώνεται λιγάκι. Χωριά με κάμποσα εγκαταλελειμένα σπίτια. Σπίτια με ποικίλους γήινους χρωματισμούς που δένουν τη μελαγχολία του νεφελώδους ουρανού με τη – νομίζεις μονίμως – βρεγμένη γη. Σχεδόν όλα με κεραμιδοσκεπές τριγωνικές, χωρίς ταράτσες, με λίγα μπαλκόνια. Λίγο γραφικά, λίγο παρατημένα. Λίγο σα να έμειναν πίσω στην εξέλιξη του χρόνου αλλά, ταυτόχρονα, εκτέθηκαν στην τεχνολογία, την πρόοδο, το δυτικό πολιτισμό. Βλέπεις ταυτόχρονα μια Bentley να προσπερνά ένα γαϊδούρι που σέρνει μια άμαξα.

Βρίσκομαι στο σπίτι ενός ευγενέστατου Βούλγαρου, του Lubo, τον οποίο βρήκα μέσω του εξαιρετικού AirBnB. Ό,τι είπε ήταν αλήθεια για το σπίτι του. Βρίσκεται στη γειτονιά Lozenets, στη Σόφια, ακριβώς απέναντι από την έκταση που ο κομμουνιστής δικτάτορας Zhivkov είχε την κατοικία του. Το αποτύπωμα του κομμουνισμού δεν είναι ορατό στο γυμνό μάτι αλλά έχει αφήσει τη γεύση του. Λες και αυτή η χώρα θα μπορούσε να είναι μια “κανονική” (συγνώμη για την έκφραση) ευρωπαϊκή χώρα που κάτι την καθυστέρησε, κάποιο αόρατο χέρι την κράτησε λίγο πίσω (κοίτα ποιος μιλάει, ο Έλλην). Όλο αυτό το αίσθημα ταιριάζει στη μελαγχολία του καιρού και του τοπίου της. Αλλά οι άνθρωποί της έχουν κι αυτοί δυο χέρια, δυο πόδια, δυο μάτια κοκ, όπως εμείς. Το επιβεβαιώνω.

Βγαίνοντας από τα σύνορα ήρθαμε γρήγορα αντιμέτωποι με το στερεότυπο. Ένας νεαρός Βούλγαρος φτωχοδιάβολος είχε κάνει εντελώς αυθαίρετα κατάληψη στις τουαλέτες ενός σταθμού αυτοκινήτων στην εθνική οδό και ζητούσε (λίγα) χρήματα για την “υπηρεσία” της χρήσης αυτής από τους περαστικούς. Έγιναν παράπονα. Ήταν γνωστή περίπτωση. Ήρθε η αστυνομία και τον έδιωξε. Λίγο πιο μετά, φτάνοντας στον κεντρικό σταθμό των λεωφορείων, στη Σόφια, κάποιος μας άκουσε να μιλάμε ελληνικά, μας πλησίασε και μας παρακάλεσε αν μπορούμε να του αλλάξουμε μερικά lev με ευρώ γιατί ήθελε άμεσα να ταξιδέψει στην Ευρώπη και οι τράπεζες ήταν κλειστές. Τα πρώτα ταξί, δε,  αρνήθηκαν τη συνεννόηση στα αγγλικά, μιας και δε μπορούσαν προφανώς να τη φέρουν σε πέρας.

Μετά γνωρίσαμε το Stefan. Με το ελληνικό όνομα, όπως ο ίδιος επισήμανε! Βούλγαρος ταξιτζής, μεγαλόσωμος, γελαστός. Που έχει γιο που παίζει στην ομάδα της Λάρισας τερματοφύλακας. Που πήγε πρόπερσι το καλοκαίρι στη Χαλκιδική διακοπές (πού θα έβρισκε καλύτερα;). Που μιλούσε τρεις με τέσσερεις λέξεις αγγλικά ικανές όμως για να κάνει υποτυπώδεις συζητήσεις με εμάς, τους πελάτες του. Μας πήγε ακριβώς εκεί που θέλαμε με χαμόγελο και χωρίς κρυμμένα κόστη. Αστειευτήκαμε με τη χρήση των GPS στα ταξί. Μας είπε ότι του το είχε στήσει ένας χάκερ! Μας είπε για τον κομμουνισμό, για τη μεγάλη κλινική, για την κατοικία του παλιού δικτάτορα. “Yes money… all OK!”, κατέληξε σε περισσότερες από μία φράσεις του. Κοινώς, όπου υπάρχει χρήμα υπάρχει και τρόπος.

Το ίδιο βράδυ, πεινασμένοι, συναντήσαμε άλλο νεαρό ταξιτζή και του ζητήσαμε να μας πάει κάπου να φάμε. “Not McDonalds! Traditional Bulgarian.”, του ζητήσαμε. “Ah, not centre!”, μας είπε αμέσως. Πήρε ένα τηλέφωνο κι άρχισε να απομακρύνεται από το κέντρο. Αστειευτήκαμε πικρόχολα μεταξύ μας στα ελληνικά για το πού θα μας πήγαινε και αν τα νεφρά μας βρίσκονταν σε κίνδυνο. Καταλήξαμε σε μια συνοικιακή ταβέρνα (Гостилница Краси – μην προσπαθήσεις να το προφέρεις), λίγο πιο έξω από το Lozenets. Μπήκε μαζί μας στην ταβέρνα, μίλησε με τους σερβιτόρους και μας πήγε απευθείας σε ένα τραπέζι που έγραφε “Reserved” (μικρά ρίγη συγκίνησης). Φάγαμε του σκοτωμού μια επική ποικιλία με μεγειρεμένα κρέατα και ανακατεμένα λαχανικά και φασόλια, την οποία διαλέξαμε στα τυφλά από έναν κατάλογο μόνο στα βουλγαρικά, έπειτα από την προτροή μιας ευγενέστατης νεαρής σερβιτόρας. Τώρα προσπαθώ μάταια να την αφομοιώσω (την ποικιλία) συνοδεία μιας μπύρας Stolichno, που ο οικοδεσπότης Lubo μας άφησε στο ψυγείο του. Ύστερα, με μια αναπάντηση ο φίλος ταξιτζής ήρθε και μας πήρε για να μας επιστρέψει στο σπίτι. Δεν πήγαμε στο κέντρο απόψε.

Το πρωί ξεκινά το WordCamp 2014, της Σόφιας. Οι αδελφοί Βούλγαροι αξιώθηκαν να το διοργανώσουν, παρόλα τα στερεότυπα που τους προσάπτουμε. Θα είναι πολλά καλά παιδιά της κοινότητας εκεί. Θα είναι και δυο ελληνικές startups (περίσσεια περηφάνεια). Της μιας από αυτές σχεδιάσαμε και αναπτύξαμε την ιστοσελίδα. Το βράδυ θα έχει πάρτυ για τους συμμετέχοντες στο WordCamp. Η μέρα θα είναι γεμάτη WordPress και γνωριμίες και συναντήσεις με ορεξάτους ανθρωπους που αγαπούν τις ίδιες τεχνολογίες με εμάς. Στη Σόφια, την πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, που είναι γεμάτη Βούλγαρους.

εκτύπωση Κατηγορίες: wordpress, wordpress greek community, διαδίκτυο, ήμουν εκεί | rss 2.0 | trackback | 1 σχόλιο
12 Μαΐου, 2014

NERIT-logo-νεςΠριν από ενάμιση μήνα, στις 20/03/2014, ανακοινώθηκε ο διαγωνισμός για τη νέα διαδικτυακή πλατφόρμα της ΝΕΡΙΤ με καταληκτική ημερομηνία στις 04/04/2014. Δε γνωρίζουμε ακόμη τα αποτελέσματά του, αν και από ότι φαίνεται δεν κατέληξε κάπου. Ο διαγωνισμός όριζε ότι η νέα ιστοσελίδα της ΝΕΡΙΤ θα βασιστεί πάνω στην πλατφόρμα WordPress. Αυτό, αν και ακούγεται ίσως πολύ συγκεκριμένο ως προδιαγραφή είναι λογικό, μιας και η υπάρχουσα ιστοσελίδα της ΝΕΡΙΤ είναι επίσης βασισμένη σε WordPress.

Ο λόγος για τον οποίο γράφω αυτό το άρθρο είναι διπλός. Πρώτον, προσπάθησα να λάβω μέρος στο διαγωνισμό. WordPress κάνουμε, δεν πεταλώνουμε τζτζίκια. Αυτό σημαίνει ότι έμαθα κάποια πράγματα σχετικά με αυτόν περισσότερα από τις ξερές ανακοινώσεις. Τελικά, δεν καταφέραμε καν να στείλουμε προσφορά. Έχουμε, δε, σημαντικά παράπονα να καταθέσουμε δημοσίως. Δεύτερον, το θέμα έχει αρχίσει και παίρνει κάποιες διαστάσεις στα ΜΜΕ, μιας και η ΝΕΡΙΤ, έπειτα από την περυσινή διαδοχή της ως δημόσια τηλεόραση είναι γενικά hot topic.

Εντωμεταξύ, μια “νέα” ιστοσελίδα της ΝΕΡΙΤ εμφανίζεται

Μάλιστα, πριν από λίγες μέρες βγήκε στον αέρα μια νέα έκδοση της ιστοσελίδας της ΝΕΡΙΤ, η οποία συγκέντρωσε διάφορα σχόλια στα ΜΜΕ και – φυσικά – στα social media. Ειδικά στα τελευταία το θέμα καλύφθηκε με τη συνήθη σοβαρότητα και καλή προαίρεση που οι χρήστες τους επιδεικνύουν. Ειρωνικά σχόλια, καταδικαστικά, καχύποπτα, κλπ. Όπως αποδείχθηκε, προς απογοήτευση των σκανδαλοθηρών, δεν πρόκειται πραγματικά για το νέο site της ΝΕΡΙΤ αλλά για ένα – ας το πω εγώ – ενδιάμεσο, που υλοποιήθηκε εσωτερικά από τη ΝΕΡΙΤ. Βέβαια, οι σκανδαλοθήρες συνέχισαν να πράττουν αυτό που ο πανικός για τα pageviews και το λιγοστό μυαλό τους επιτρέπει: να αναπαράγουν με θράσος τη μη διασταυρωμένη πληροφορία.

Συνολικά θέλω να καταλήξω σε μερικά συμπεράσματα (tl;dr):

  1. Tα 35.000€ που ζητούσε ο διαγωνισμός ήταν λίγα για το μέγεθος του project.
  2. Αδιαφάνεια κατά τη διαδικασία δεν υπήρχε. Απροθυμία ναι. Πολλή.
  3. Το νέο site της ΝΕΡΙΤ δεν είναι ένα theme που κόστισε 55$.

Το περιεχόμενο του διαγωνισμού και το κόστος του

Ο διαγωνισμός ζητούσε το σχεδιασμό και την κατασκευή της νέας ιστοσελίδας της ΝΕΡΙΤ. Βασική προδιαγραφή ήταν η νέα ιστοσελίδα να βασιστεί στο WordPress, όπως και η παλιά. Αυτό σημαίνει τουλάχιστον ότι το υπάρχον περιεχόμενο θα πρέπει να ενσωματωθεί στη νέα ιστοσελίδα. Ο διαγωνισμός αναφέρεται, δε, στη διαχείριση του “συνόλου του περιεχομένου των τηλεοπτικών, ραδιοφωνικών και διαδικτυακών μέσων μετάδοσης της ΝΕΡΙΤ”, δηλαδή ειδησεογραφία, εκπομπές, blogs συντακτών, προϊόντα & υπηρεσίες, αρχείο κλπ. Η εκτίμησή μου είναι ότι αυτό το περιεχόμενο (θα) είναι αρκετά εκτεταμένο.

Παράλληλα, το σύστημα διαχείρισης της ιστοσελίδας είναι ανάγκη να διασυνδεθεί με δύο εξωτερικά συστήματα: 1) αυτό της διαχείρισης του newsroom της ΝΕΡΙΤ και 2) αυτό του, γνωστού μας κατά τα άλλα, αρχείου της ΕΡΤ (νυν αρχείο ΔΤ). Πρόκειται για δύο proprietary συστήματα, διαφορετικά μεταξύ τους, σε διαφορετικές τεχνολογίες, με τα οποία θα πρέπει η ιστοσελίδα της ΝΕΡΙΤ να διασυνδεθεί λειτουργικά για άντληση πληροφοριών. Αυτό, κατά την εκτίμησή μου, μυρίζει πολύ custom development. Κοινώς ανθρωποώρες και μάλιστα όχι ανειδίκευτου εργάτη.

Και όλα αυτά, φυσικά, με accessibility, μοντέρνο design, responsive design, διαχείριση διαφημιστικού χώρου, documentation, ώρες εκπαίδευσης… τα πάντα. Χωρίς δισταγμό σας λέω ότι τα 35.000€ του διαγωνισμού είναι ποσό μικρό για το μέγεθος του έργου και όχι μεγάλο.  Ο μόνος σοβαρός λόγος για να το κάνει αυτό μια εταιρεία είναι για το γόητρο, για το ενδιαφέρον που έχει το έργο και για τη δημοσιότητα που σίγουρα θα πάρει όταν ολοκληρωθεί. Όσα αντίθετα ακούστηκαν είναι από άσχετους με το χώρο ή υπερβολικά καχύποπτους κυνηγούς μαγισσών.

Προσπαθώντας να λάβω μέρος στο διαγωνισμό

Με αυτό το κίνητρο, λοιπόν, να αναλάβουμε, ως Nevma, ένα ενδιαφέρον και μεγάλο σε έκταση έργο, που θα πάρει και κάποια δημοσιότητα, αποφασίσαμε να (προσπαθήσουμε) λάβουμε μέρος στο διαγωνισμό. Χωρίς να το καταλάβουμε βρεθήκαμε σε μια αλληλουχία καθυστερήσεων από την πλευρά της ΝΕΡΙΤ, σε βαθμό που να καθιστούν τη συμμετοχή μας σε αυτόν αδύνατη. Τα πράγματα έγιναν με αυτή τη σειρά:

  1. 20/03/2014: Ανακοίνωση διαγωνισμού. Διαβάζοντας το διαγωνισμό διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν θολά σημεία που έχουν ανάγκη από διευκρινίσεις. Πχ ο διαγωνισμός έμοιαζε να ορίζει ότι μόνο διαφημιστικές εταιρείες εγγεγραμμένες στο σχετικό τους μητρώο μπορούσανε να λάβουν μέρος. (Λίγο αργότερα, μιλώντας με τον υπεύθυνο της ΝΕΡΙΤ για το διαγωνισμό, μας επιβεβαιώνεται ότι πράγματι τα σημεία αυτά ήταν γενικόλογα και ότι δικαίως ζητήσαμε διευκρινίσεις.) Τα παραθέτω αμέσως μετά αυτό το ιστορικό.
  2. 21/03/2014: Επικοινωνούμε αρχικά στη σελίδα της ΝΕΡΙΤ στο Facebook, όπου και διαβάσαμε πρώτη φορά για το διαγωνισμό ζητώντας πληροφορίες σχετικά με το ποιος θα απαντήσει στις ερωτήσεις μας. Δεν παίρνουμε κάποια απάντηση.
  3. 25/03/2014: Επικοινωνούμε με email στο info@nerit.gr ρωτώντας το ίδιο πράγμα. Δεν παίρνουμε κάποια απάντηση.
  4. 28/03/2014: Επικοινωνούμε και πάλι στο ίδιο email. Δεν παίρνουμε κάποια απάντηση και πάλι.
  5. Επικοινωνούμε στη σχετική φόρμα στη σελίδα επικοινωνίας, στο site της ΝΕΡΙΤ (δεν έχω συγκρατήσει ακριβή ημερομηνία, αλλά είναι κάπου εκεί γύρω).
  6. 28/03/2014: Μη λαμβάνοντας απάντηση με κάποιο άλλο τρόπο (όχι, δεν τηλεφώνησα) επικοινωνήσαμε προσωπικά στο Facebook με μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ, ο οποίος συμμετέχει στο group της ελληνικής κοινότητας του WordPress. Ζητήσαμε και πάλι επικοινωνία με κάποιον σχετικά με τα ερωτήματα που θέλαμε να θέσουμε. Μας παραπέμπει σε πρόσωπο επικοινωνίας μέσω email σε μη εταιρικό email.
  7. 30/03/2014: Ξεκινά επικοινωνία με το συγκεκριμένο πρόσωπο, στο οποίο θέτουμε τα ερωτήματά μας. Τα αντιμετωπίζει ως εύλογα και διατίθεται να τα απαντήσει. Κάποια από αυτά θα μπορέσει να τα απαντήσει απευθείας και κάποια θα μπορέσει να τα απαντήσει έπειτα από επικοινωνία με τους συντάκτες του διαγωνισμού. Δεν τα απαντά ακόμη όμως.
  8. 01/04/2014: Λαμβάνουμε με email τις απαντήσεις στα μισά ερωτήματά μας. Ο διαγωνισμός εκπνέει στις 04/04/2014 σε τρεις μέρες.
  9. 02/04/2014: Μέχρι και αυτή την ημερομηνία επικοινωνούμε καθημερινά και από το τηλέφωνο. Οι συζητήσεις γίνονται σε καλό κλίμα και με καλή διάθεση αλλά χωρίς όλες τις απαντήσεις ακόμη.
  10. 03/04/2014: Λαμβάνουμε και τις τελευταίες απαντήσεις. Μία από αυτές διευκρινίζει ότι για να συμμετάσχουμε στο διαγωνισμό πρέπει “Η πρόταση πρέπει να περιλαμβάνει εικαστική σχεδίαση της ενιαίας διαδικτυακής πλατφόρμας (βλ Γ1)” O διαγωνισμός εκπνέει την επόμενη ημέρα!
  11. 04/04/2014: Εκπνοή διαγωνισμού. Αδυνατώντας να παράγουμε ένα design από τον κώλο μας σε μια μέρα δε στέλνουμε προσφορά. Ζητούμε παράταση. Ο υπεύθυνος του διαγωνισμού συμφωνεί ότι το αίτημα είναι δίκαιο, το μεταφέρει στην επιτροπή του διαγωνισμού αλλά χωρίς κάποιο αποτέλεσμα.
  12. 05/05/2014: Εμφανίζεται το “νέο” theme στην ιστοσελίδα της ΝΕΡΙΤ. Είναι ένα έτοιμο theme, το Ya’aburnee. Ο τόπος βουίζει ότι η νέα ιστοσελίδα της ΝΕΡΙΤ, αυτή των 35.000€, βασίστηκε σε ένα theme των 55$. Βέβαια, η ανακοίνωση ΝΕΡΙΤ ξεκαθαρίζει ότι το νέο theme είναι εσωτερική δουλειά (υποθέτω προσωρινή) και ότι ο διαγωνισμός δεν “προχώρησε”.

Οι διευκρινίσεις που ζητήσαμε να δοθούν

(Για να κατανοήσει κανείς καλύτερα αυτά τα ερωτήματα μπορεί να διαβάσει το διαγωνισμό.)

  1. Στην παράγραφο Β3 γίνεται αναφορά σε ανάπτυξη διαλειτουργικότητας μεταξύ της πλατφόρμας του WordPress. Δε γίνεται καθόλου αναφορά στην έκταση και το είδος αυτής της διαλειτουργικότητας. Μάλιστα η γενικότητα με την οποία γίνεται η αναφορά υποδηλώνει εργασίες όχι μικρής έκτασης. Πώς να εκτιμήσουμε αυτό το κομμάτι του έργου;
  2. Επίσης στην παράγραφο Β3 γίνεται αναφορά σε υποβολή τεχνικο-οικονομικής πρότασης για την μετάπτωση σε ισοδύναμη λύση ανοιχτού λογισμικού, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στην έκταση του έργου. Το ερώτημα κι εδώ είναι ίδιο με το (1) από πάνω.
  3. Στην παράγραφο Β4 αναφέρεστε στην ανάπτυξη διαλειτουργικότητας μεταξύ της πλατφόρμας WordPress και του πληροφοριακού συστήματος του αρχείου. Και πάλι δε γίνεται καθόλου αναφορά στην έκταση και το είδος αυτής της διαλειτουργικότητας. Το ερώτημα κι εδώ είναι ίδιο με το (1) από πάνω.
  4. Στην παράγραφο Β2.5 γίνεται αναφορά σε “λειτουργική διασύνδεση με … τεχνολογίες ώστε το πόρταλ να είναι προσπελάσιμο από ΑμΕΑ”. Περί τίνος πρόκειται αυτή η αναφορά; Δε γνωρίζουμε την ύπαρξη τεχνολογιών “διασύνδεσης” ώστε μια ιστοσελίδα να είναι προσβάσιμη από ΑμΕΑ. Αναφέρεστε στην “προσβασιμότητα” την ιστοσελίδας;
  5. Στην  παράγραφο Γ1 αναφέρετε ότι οι υποψήφιοι θα κριθούν από “την παρουσίαση της πρότασης για την ανάπτυξη λογισμικού WordPress και τη σχεδίαση της ενιαίας διαδικτυακής πλατφόρμας”. Δεν είναι ξεκάθαρο αν στην πρόταση των υποψηφίων ζητάτε να συμπεριληφθεί και εικαστική πρόταση για το υπό διαγωνισμό πόρταλ. Το ρωτάω γιατί σε παρόμοιες περιπτώσεις στην αγορά αυτό συνηθίζεται και πρέπει να είναι σαφές!
  6. Αναφέρετε ότι οι συμμετέχοντες πρέπει να πληρούν τις προϋποθέσεις της παρ. 3 του άρθρου 12 του Ν. 3688/2008 (Α’ 163). Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι στο διαγωνισμό μπορούν να λάβουν μέρος μόνο διαφημιστικές εταιρείες. Είναι πράγματι έτσι; Πού βασίζεται αυτή η διευκρίνιση; Το έργο αφορά ξεκάθαρα την ανάπτυξη μιας διαδικτυακής πλατφόρμας βασισμένης σε WordPress. Δε θα έπρεπε να έχουν δικαίωμα συμμετοχής εταιρείες σχεδιασμού και ανάπτυξης ιστοσελίδων;

Πιστεύω ότι οι διευκρινίσεις αυτές είναι παραπάνω από εύλογες. Είναι εξαρχής κρίσιμη έλλειψη του διαγωνισμού και μόνο το γεγονός ότι αφήνει τόσο σημαντικά ζητήματα να αιωρούνται. Το ότι λάβαμε τις απαντήσεις μας τόσο καθυστερημένα, μέχρι και μία μέρα πριν τη διορία, πρακτικά έκανε αδύνατη τη συμμετοχή μας σε αυτόν. Δεν ξέρω ποιος κατάφερε τελικά να συμμετάσχει ή αν ενδιαφέρθηκε για αυτά τα ζητήματα. Τελικά φαίνεται ότι ο διαγωνισμός δεν τελεσφόρησε συνολικά.

Και για την ιστορία

nerit.gr-oldnerit.gr-newnerit.gr-yaaburnee-theme

Το παλιό site της ΝΕΡΙΤ (βασισμένο σε theme),
το νέο (βασισμένο σε theme κι αυτό) site της ΝΕΡΙΤ και
το theme στο οποίο βασίστηκε το νέο site της ΝΕΡΙΤ

 Αρμόζει στην ελληνική δημόσια τηλεόραση μια τέτοια ιστοσελίδα; Είναι σωστό να την αναλάβει εσωτερικά; Ήταν το ποσό των 35.000€ υπερβολικό; Τι έγινε τελικά με το διαγωνισμό, γιατί δεν “προχώρησε”; Αντιπροσωπεύει η ελληνική δημόσια τηλεόραση τη χώρα μας προς τα έξω; Ποια ομάδα κέρδισε τον τελικό του κύπελο Αγγλίας το 1954; Χέζουν οι αρκούδες στο δάσος; Αυτά και άλλα είναι τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα που θα μας απασχολούν για τα χρόνια που θα έρθουν.

εκτύπωση Κατηγορίες: wordpress, wordpress greek community, απόψεις, διαδίκτυο | rss 2.0 | trackback | 1 σχόλιο
22 Ιανουαρίου, 2014

Την περασμένη Τετάρτη 15-01-2014 ξεκινήσαμε τη νέα χρόνια με το δεύτερο meetup της ελληνικής κοινότητας του WordPress, στο The Hub Events, για ακόμη μία φορά με την καθοριστική συμμετοχή του Found.ation. Μας πήρε λίγο καιρό, αν φανταστεί κανείς ότι το προηγούμενο meetup έγινε μόλις τον περασμένο Ιούνιο. Όλο αυτό τον καιρό δεν είχαμε μείνει με σταυρωμένα τα χέρια, βέβαια, προσπαθώντας συνεχώς να κρατήσουμε την κοινότητα σε εγρήγορση.

Στο meetup έγιναν 3 παρουσιάσεις και μία πολύ ενδιαφέρουσα παρέμβαση-έκπληξη από απόσταση.

1. Ο Αλέξανδρος Ίτσιος (I&K EnterLogic LTD) μας μίλησε για SEO στην εποχή της HTML5.

wordpress-greek-community-2nd-meetup-alexandros

2. Οι Παρασκευάς Σμυρλάκης και Επαμεινώνδας Γάσπαρης (Singularity Lab) μας μίλησαν για τη startup τους και το τεχνολογικό της προϊόν, το Ermis, που υπόσχεται να κάνει τη ζωή όσων χρησιμοποιούν WordPress πιο εύκολη.

wordpress-greek-community-2nd-meetup-paris-notis

3. Ο Γεράσιμος Τσιάμαλος (CSS Igniter) μας ανέλυσε την παγκόσμια αγορά premium themes, μας παρότρυνε ότι είναι μια καλή εποχή για να ασχοληθεί κανείς με αυτήν επαγγελματικά, δίνοντας παράλληλα  χρήσιμες συμβουλές από την εμπειρία του.

wordpress-greek-community-2nd-meetup-gerasimos

Τέλος, συνδεθήκαμε ζωντανά μέσω Skype με τον Ευάγγελο Αθανασιάδη (WordPress Greece) στη Λάρισα, ο οποίος είναι ο διαχειριστής της ελληνικής έκδοσης του WordPress και της μετάφρασης του WordPress στα ελληνικά. Μας μίλησε για το έργο που παράγει και τη βοήθεια που χρειάζεται από την κοινότητα.

wordpress-greek-community-2nd-meetup-vaggelis

Ξεκινώντας τη συνάντηση επέμεινα σε μερικά σημεία που έχουμε εντοπίσει σχετικά με την κοινότητα του WordPress στην Ελλάδα. Κυρίαρχο από αυτά είναι το γεγονός ότι η κοινότητα είναι πολυ-διασπασμένη. Και κάτι έπρεπε να γίνει για αυτό. Αυτό κάνουμε.

wordpress-greek-community-2nd-meetup-takis-01

Έτσι ώστε να μη χρειαστεί ξανά να βρεθώ σε αυτή τη θέση:

wordpress-greek-community-2nd-meetup-takis-02

Δε μου επιτρέπεται να κλείσω χωρίς να ευχαριστήσω όσους συνέδραμαν και σε αυτό το event: Κώστας Φρυγανιώτης (έκανε τα “πάντα” να δουλέψουν), Γιώργος Κακοσούρης, Πλάτων Καββαδίας (για το online streaming με τη HostHouse), Indrit Sholla (για τις φωτογραφίες), Γιάννης Σκλάβος από το Found.ation, Αντώνης Ζαχόπουλος (για την κάμερα) αλλά και Πόπη Παπαναστασίου (για τα γραφικά του meetup). H κοινότητα σας ευγνωμονεί!

Μέχρι το επόμενο meetup…

εκτύπωση Κατηγορίες: wordpress, wordpress greek community, διαδίκτυο, τεχνολογία | rss 2.0 | trackback | 1 σχόλιο
15 Δεκεμβρίου, 2013

the-battle-of-open-source-software-elearning-expo-2013Σήμερα πήρα μέρος σε μια ανοιχτή συζήτηση σχετικά με το open source λογισμικό και ιδιαίτερα τη χρήση του στον τομέα του e-learning. Η συζήτηση έγινε στα πλαίσια της e-LearningExpo 2013 και είχε τίτλο “The battle of open source software“. Πήρα μέρος εκπροσωπώντας άτυπα την κοινότητα του WordPress στην Ελλάδα, μαζί με τον Φώτη Ευαγγέλου για την κοινότητα του Joomla και το Γιάννη Αράπογλου για την κοινότητα του Moodle. Τη συζήτηση συντόνισε ο Αίαντας Αρτεμάκης του Αθήνα 9.84.

Τα επί μέρους θέματα της συζήτησης αφορούσαν τις ίδιες τις πλατφόρμες (Joomla, WordPress, Moodle) και τις γενικές δυνατότητές τους, καθώς και τις ιδιαίτερες εφαρμογές τους στον εκπαιδευτικό χώρο. Ήταν σαφές πως οι πρώτες δύο εξειδικεύονται στη διαχείριση περιεχομένου, ενώ η τρίτη ειδικότερα στο e-learning. Μιλήσαμε ακόμη για λειτουργικότητα, για θέματα ασφάλειας και πώς την αντιμετωπίζουμε, για το πώς μπορεί να κάνει ένας νεοεισερχόμενος στις τεχνολογίες του web τα πρώτα του βήματα, για τις open source άδειες λογισμικού κα. Τέλος, δεχθήκαμε μερικές ενδιαφέρουσες ερωτήσεις από το κοινό.

Δεν προσπάθησα να υποστηρίξω το WordPress έναντι των υπολοίπων, αν και σε μία-δύο περιπτώσεις χρειάστηκε να το κάνω (βλ. Joomla), γιατί πιστεύω ότι το σημαντικό συμπέρασμα από μια τέτοια συζήτηση είναι το γεγονός ότι το open source λογισμικό αποτελεί μια εξαιρετική λύση για πολλές ανάγκες και, παράλληλα, με τη μεγάλη διάδοση του διαδικτύου σήμερα είναι προσιτό και προσβάσιμο στον καθένα. Προσιτό και προσβάσιμο. Ίσως το θεωρούμε πλέον κάτι το δεδομένο αλλά εξακολουθεί να είναι καταπληκτικό το πόσο προσιτή και προσβάσιμη (το είπα πάλι) είναι πλέον η τεχνολογία. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό.

ΥΓ: Θα χαρώ να συναντήσω κάποια στιγμή ξανά και να συζητήσω μαζί του τον κύριο από το κοινό, που παρ’ ολίγο να να “ανοίξει μεγάλη κουβέντα”, ρωτώντας για τα όρια των πλατφορμών αυτών όταν εμφανίζονται ιδιαίτερες ανάγκες που δεν καλύπτονται άμεσα ή όταν υπάρχει η ανάγκη για ανάπτυξη πιο “προχωρημένων” υπηρεσιών. Πιστεύω ότι υπονόησε ότι η χρήση έτοιμου λογισμικού καμιά φορά υποσκάπτει τη δημιουργικότητά μας και, ως ένα βαθμό, συμφωνώ μαζί του!

Ευχαριστώ πολύ τον Indrit Sholla που είχε την καλοσύνη να μας παραχωρήσει τις παρακάτω φωτογραφίες από τη συζήτηση:

the-battle-of-open-source-software-e-learning-expo-2013 (1) the-battle-of-open-source-software-e-learning-expo-2013 (2) the-battle-of-open-source-software-e-learning-expo-2013 (4) the-battle-of-open-source-software-e-learning-expo-2013 (5) the-battle-of-open-source-software-e-learning-expo-2013 (6) the-battle-of-open-source-software-e-learning-expo-2013 (9) the-battle-of-open-source-software-e-learning-expo-2013 (10) the-battle-of-open-source-software-e-learning-expo-2013 (12) the-battle-of-open-source-software-e-learning-expo-2013 (13) the-battle-of-open-source-software-e-learning-expo-2013 (14) the-battle-of-open-source-software-e-learning-expo-2013 (15) the-battle-of-open-source-software-e-learning-expo-2013 (11)

εκτύπωση Κατηγορίες: wordpress, wordpress greek community, διαδίκτυο, ήμουν εκεί, τεχνολογία | rss 2.0 | trackback | καθόλου σχόλια
4 Δεκεμβρίου, 2013

contentΒρισκόμαστε στο 2013 και κατακλυζόμαστε από terabytes πληροφορίας. Κι όμως, ακόμη και τώρα, πιστεύω ότι χρειαζόμαστε ακόμη περισσότερη. Όχι ό,τι κι ό,τι όμως. Χρειαζόμαστε καθαρό και αυθεντικό περιεχόμενο. Όχι αναπαραγωγές, όχι στείρες συνθέσεις από αναπαραγωγές. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα που με εκνεύρισε σήμερα. Ως web developer λαμβάνω μερικές 100άδες feeds καθημερινά, σχετικά με τις τεχνολογίες που χρησιμοποιώ και με ενδιαφέρουν. Τα διαβάζω με αγωνία και ανυπομονησία, ψάχνοντας να βρω ενδιαφέρονται πράγματα. Νέα, ενδιαφέροντα  πράγματα! Φυσικά, δεν είναι τόσο απλό.

Σήμερα έλαβα και διάβασα το “How to Protect WordPress Sites” (link: http://webdesignerwall.com/general/how-to-protect-wordpress-sites. στο γράφω έτσι για να ΜΗΝ πας να το διαβάσεις, ή αν πας να ξέρεις πρώτα γιατί ήταν ένα κακό ποιοτικά άρθρο). Το άνοιξα σχεδόν με λαχτάρα, επειδή θεωρώ ότι δεν έχω το δικαίωμα να μην το έχω διαβάσει. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να υπάρχει αυτό το άρθρο, να έχει πέσει στα χέρια μου και να μην το έχω διαβάσει. Το WordPress είναι η δουλειά μου. Είναι και αγάπη, αλλά είναι η δουλειά μου! (Εντάξει, δεν τα ξέρω όλα ακόμα.)

Αυτό ήταν ένα κακό άρθρο για τους παρακάτω λόγους:

  1. Πολλά υποσχόμενος τίτλος.
    Ποιος δε θέλει να προστατεύσει το WordPress site του;
  2. Γεμάτο κοινοτυπίες:
    Protect your htaccess file, disable directory listing κλπ.
  3. Χωρίς πληρότητα.
    Δηλαδή, επέλεξε πρόχειρα μερικές μόνο από τις κοινότυπες τακτικές.
  4. Απίθανες συμβουλές.
    Πχ allow login from specific IPs (μπράβο, ρε μεγάλε, καλή ιδέα, να σου πω, έχεις και πελάτες;).
  5. Κακές παραπομπές.
    Το πρώτο plugin από αυτά που προτείνει έχει 122 στις 380 βαθμολογήσεις με 1 αστεράκι.
    Tο δεύτερο έχει τη χαρακτηριστική ένδειξη “This plugin hasn’t been updated in over 2 years”.

Το internet είναι γεμάτο από τέτοιες μετριότητες.
Μακάρι να υπήρχε ένας αποτελεσματικός τρόπος να προστατευτούμε από αυτές.
Χρειαζόμαστε κάτι να μας προστατεύσει από την εντροπία του internet.
Αυτό είναι!


Photo credit: eyesore9 via photopin cc

εκτύπωση Κατηγορίες: wordpress, διαδίκτυο, τεχνολογία | rss 2.0 | trackback | 1 σχόλιο