Τάκης Μπουγιούρης

Το διαδίκτυο είναι ένα καταπληκτικό μέσο! Είναι το σημαντικότερο τεχνολογικό επίτευγμα του 20ου αιώνα. Αυτό που έχει επιδράσει στις ζωές των ανθρώπων, από μόνο του, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Είναι καλό, δόξα τω θεώ που έχουμε το διαδίκτυο. Αλλά μπορεί να γίνει καλύτερο. Να μερικοί τρόποι για ένα καλύτερο διαδίκτυο από το – δημοφιλές στους κύκλους των επαγγελματιών του διαδικτύου – blog “Smashing Magazine”, που μπορείς να τους εφαρμόσεις κι εσύ (σε δική μου απόδοση):

1. Μη μοιράζεσαι κάτι αν δεν αξίζει να μοιραστεί.

2. Να διαδίδεις αυτά που αξίζουν να διαδοθούν.

3. Το ποιοτικό περιεχόμενο κάνει καλό στο πνεύμα, όπως το κακό φαγητό κάνει κακό στην υγεία.

Ορίστε, μόλις εφάρμοσα και τους τρεις!

ΥΓ: Κι αν δε βαριέσαι, διάβασε για το “αργό διαδίκτυο” (slow web, σε αντιδιαστολή με το γρήγορο φαγητό, το fast-food).

(Ευρωβαρόμετρο Ιούλιος 2012)

How often do you access the internet?
(for example, for sending emails, reading online news, chatting with friends or buying products online)

The Greece:

38% at least once a day
13% at least once a week
44% once a month
1% less often
4% never

Σύνολο το 50% των Ελλήνων πρακτικά ΔΕΝ χρησιμοποιούν το διαδίκτυο! Μη βιαστείς να κρίνεις. Αυτό είναι θετικό. Σημαίνει ότι το διαδίκτυο στην Ελλάδα δεν έχει κορεστεί ακόμη. Για όλους εμάς που ασχολούμαστε με το διαδίκτυο επαγγελματικά είναι καλό. Θα έχουμε δουλίτσα για πολύ καιρό ακόμη… Precious δουλίτσα… Ναι, ναι είναι καλό πράμα…

ΥΓ1: Εντυπωσιακή απόσταση ανάμεσα σε αυτούς που το χρησιμοποιούν καθημερινά και σε αυτούς που δεν το χρησιμοποιούν καθόλου. Σχεδόν δεν υπάρχει ενδιάμεση ομάδα! Χάσμα γενεών;

ΥΓ2: Το 65% αισθάνεται ανασφάλεια (33%) ή όχι ιδιαίτερη ασφάλεια (29%) να κάνει ηλεκτρονικές συναλλαγές. Ή, όπως έλεγε ένας παλιός μου δάσκαλος “Από τότε που φωταγωγήθηκαν οι δρόμοι εξαφανίστηκαν οι ξωτικές”. Ή αλλιώς όσο πιο πίσω τεχνολογικά είναι ένας λαός τόσο πιο τεχνοφοβικός γίνεται και αντιστρόφως – φαύλος ο κύκλος.

Το διαδίκτυο είναι ένα καταπληκτικό μέσο επικοινωνίας. Για την ακρίβεια, ένας από τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να αισθανόμαστε πολύ τυχεροί που ζούμε αυτή την εποχή είναι ακριβώς αυτός: που προλάβαμε να γνωρίσουμε τον κόσμο χωρίς διαδίκτυο (έχει τη σημασία του κι αυτό) και με διαδίκτυο. Το διαδίκτυο είναι ένας από τους πυλώνες της σύγχρονης δημοκρατίας (και πού να δεις όταν θα μπορούμε να ψηφίζουμε και μέσω αυτού).

Πλέον, η πρόσβαση στο διαδίκτυο αναγνωρίζεται από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ανάμεσα στα υπόλοιπα κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα. Το σύντομο αλλά πανέμορφο κείμενο εδώ. Highlights:

“…the same rights that people have offline must also be protected online, in particular freedom of expression, which is applicable regardless of frontiers and through any media of one’s choice”…

“Calls upon all States to promote and facilitate access to the Internet…”

Ο πατεντοπόλεμος των γιγάντων της τεχνολογίας στις μέρες μας είναι σφοδρός, βρώμικος και τελικά γελοίος. Κοίτα τώρα τι έγινε. Η Google βγάζει το Samsung Galaxy Nexus στην αγορά ωραίο και γυαλιστερό. Η Apple το ξεσκονίζει και ανακαλύπτει ότι κάποια από τις πατέντες της παραβιάζεται (σιγά που δε θα ανακάλυπτε). Το Galaxy Nexus επιτρέπει στο χρήστη, μέσω της αναζήτησής του, να ψάχνει όχι μόνο στο internet αλλά συνδυαστικά και στα περιεχόμενα του ίδιου του κινητού και των εφαρμογών του, στα δικά του δεδομένα, δηλαδή. Αυτό η Apple το έχει πατεντάρει και πιστεύει ότι είναι η μόνη στον κόσμο που έχει το δικαίωμα να αξιοποιεί. Μηνύει τη Google και απαιτεί την απαγόρευση της κυκλοφορίας του Galaxy Nexus. Η Google σταματάει να το διαθέτει στην αγορά και εκδίδει ειδικό update για τη συσκευή αυτή που “κατεβάζει” (downgrade) τη δυνατότητα αυτή σε όσους πρόλαβαν να το αποκτήσουν.

Κατάλαβες; Χρήστες αγόρασαν μια συσκευή, η οποία είχε κάποιες δυνατότητες (για τις οποίες την αγόρασαν), και ξαφνικά, μια μέρα, κάποια από αυτές τις δυνατότητες ακυρώνεται αυτόματα επειδή:

“some mindless 9-to-5 office drone at the United States Patent and Trademark Office with 2.3 kids, dog, cat, and a wife who works at WalMart, granted a stupid mindless software patent on an utterly trivial nugget of functionality”

Ο Άλαν Τούρινγκ είναι κάτι σαν ένας από τους μεγάλους προφήτες της πληροφορικής (με στοιχεία οσιομάρτυρα). Μην παρεξηγήσετε τη λέξη προφήτης, ήταν επιστήμονας με τα όλα του ο άνθρωπος αυτός. Τον αποκαλώ έτσι γιατί είναι αυτός που καθόρισε επιστημονικά την έννοια της “υπολογιστικής μηχανής“, στην οποία υπάγεται θεωρητικά κάθε ηλεκτρονικός υπολογιστής που ξέρουμε σήμερα (κάθε υπολογιστής δεν είναι παρά μία σύνθετη μηχανή Τούρινγκ).

Είναι αυτός στον οποίο οι σύμμαχοι στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οφείλουν τη μηχανή Enigma, μέσω της οποίας αποκρυπτογράφησαν μηνύματα των Ναζί, κάτι που αποτέλεσε ένα από τα καθοριστικά στοιχεία της επικράτησής τους.

Ο Άλαν Τούρινγκ ήταν ένας θαυμάσιος επιστήμονας. Ήταν όμως και ομοφυλόφιλος. Το 1952 καταδικάστηκε στην Αγγλία για “απρέπεια” (indecency), αφού παραδέχτηκε τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Στην Αγγλία του 1952 ο διαγνωσμένος και καταδικασμένος ομοφυλόφιλος υποχρεωνόταν σε ειδική φαρμακευτική αγωγή (!) που αποσκοπούσε στην χαλιναγώγηση της σεξουαλικής του επιθυμίας. Πιστεύεται ότι αυτός ο επονομαζόμενος χημικός ευνουχισμός οδήγησε και στο θάνατό του σε ηλικία 41 χρονών.

Στις 10/09/2009, ο πρωθυπουργός της χώρας (τότε ο Γκόρντον Μπράουν) ζήτησε δημόσια συγνώμη εκ μέρους της πολιτείας για τον Άλαν Τούρινγκ και την άδικη μεταχείριση της οποίας έτυχε, αλλά και τον αναγνώρισε ως ήρωα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το μεγαλύτερο βραβείο στο χώρο της Πληροφορικής, το Νόμπελ της Πληροφορικής, ονομάζεται βραβείο Τούρινγκ.

Ο Άλαν Τούρινγκ γεννήθηκε πριν από 100 χρόνια και τον εκτιμώ πολύ.

Θα ξέρεις ότι οι μεγάλες πολυεθνικές της πληροφορικής (και όχι μόνο αλλά σε αυτές αναφέρομαι τώρα) ξεπατώνονται (δε διάλεξα τη λέξη πολύ προσεκτικά, έπρεπε να πω “επιδίδονται”) σε ένα αγώνα πατεντών η μία εναντίον της άλλης (Google, Oracle, Samsung, Motorola, Apple, Microsoft κτδε^*). Από τη μία πλευρά συλλέγουν πατέντες με όλες τους τις δυνάμεις και από την άλλη μηνύουν ασταμάτητα η μία την άλλη, ισχυριζόμενες ότι οι πατέντες τους παραβιάζονται. Διαθέτουν ειδικά τμήματα για αυτήν ακριβώς τη δουλειά! Φυσικά, όλο αυτό το παιχνίδι είναι τεχνητό και οι πατέντες στο λογισμικό μια γελοιότητα.

Ένα πρόσφατο κεφάλαιο στην ιστορία αυτή έκλεισε μόλις με την ετυμηγορία του δικαστή Alsup^** ότι η καταγγελία της Oracle εναντίον της Google σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα (copyright) των προγραμματιστικών APIs απλά δε στέκει. Τα APIs είναι κάτι σαν τεχνικές περιγραφές μιας λύσης ή προσέγγισης ή συστήματος ή διασύνδεσης συστημάτων αλλά όχι η ίδια η υλοποίησή της. Θέλουν, δηλαδή, δουλειά για να δημιουργηθούν αλλά δεν είναι τα ίδια το παραγόμενο αποτέλεσμα που θα μπορούσε ενδεχομένως να προστατευθεί. Σε κάθε περίπτωση αποτελούν μια γενική ιδέα/οδηγία/διασύνδεση, που θα μπορούσε να υλοποιηθεί με πολλούς τρόπους κι επομένως (συμφωνώ με το δικαστή) δεν είναι δίκαιο κανείς να την δεσμεύει κατ’ αποκλειστικότητα (ήθελα να πω “καπαρώνει” αλλά δεν το είπα).

Το εντυπωσιακό και όμορφο δεν είναι, όμως η ίδια η απόφαση. Είναι το γεγονός ότι ο δικαστής Alsup έβγαλε την απόφαση αυτή αφού έμαθε ο ίδιος να προγραμματίζει και σε Java, εκτός των άλλων (στο internet τον έχουν αποκαλέσει “developer judge“). Μάλιστα, αναφέρεται ότι σε πολλές περιπτώσεις κατακεραύνωσε τους δικηγόρους της Oracle, αναφέροντας ότι ο ίδιος δοκίμασε να υλοποιήσει μερικά από τα APIs που η Google υποτίθεται ότι εκμεταλλεύτηκε σε βάρος της Oracle, και του φάνηκε υπερβολικό το να κατοχυρώνονται πνευματικά δικαιώματα για κάτι τόσο απλό και με πολλές εκδοχές υλοποίησης. Τι ωραία και λογικά που σκέφτηκε ο άνθρωπος και πόσο καταπληκτικό θα ήταν οι άνθρωποι που αποφασίζουν για ένα ζήτημα να έχουν οι ίδιοι εμπειρία σε αυτό^***!

—

* κτδε: και τελειωμό δεν έχει

** αυτό το άρθρο διαθέτει τον μακρύτερο τίτλο στην ιστορία αυτού του blog eveeer

*** κάποτε, πριν από χρόνια, γράψαμε με τον Παναγή μια συμπαθητική εργασία πάνω στις πατέντες λογισμικού

(σφήνα-post ανάμεσα στα εκλογικά και κοινοβουλευτικά)

Το Google είναι μια εταιρεία-τιτάνας του διαδικτύου. Οι υπηρεσίες της, συνήθως, όχι πάντα, κερδίζουν την προτίμηση των χρηστών και σας διαβεβαιώ ότι είναι, τις περισσότερες φορές, τεχνολογικά ανώτερες από τον ανταγωνισμό (αν και όχι αισθητικά, όμως αυτό είναι άλλο θέμα). Ειδικά η αναζήτηση, το γνωστό σε όλους μας Google search, αυτό που την έκανε “μεγάλη” εξαρχής, αυτό που πολύς κόσμος ταυτίζει με την ίδια την έννοια του internet, αυτό που αποτελεί την αρχή και το τέλος της συντριπτικής πλειοψηφίας των αναζητήσεων που γίνονται σήμερα στο διαδίκτυο.

Αυτή η αναζήτηση μας προτρέπει ευθέως να κατεβάσουμε τον Chrome, το browser που η Google δημιούργησε για να πλοηγούμαστε στο internet. Ισχυριζόμενη κιόλας ότι θα πλοηγηθούμε ταχύτερα. Αυτό είναι ψέμα. Αυτό είναι και εκμετάλλευση δεσπόζουσας θέσης στην αγορά από τη μεριά της Google. Η Google θέλει να έχει και το μαχαίρι και το καρπούζι και οι υγιείς αγορές οφείλουν να (και) έχουν μηχανισμούς για να προστατεύονται από παρόμοιες τακτικές και μονοπώλια. Και μη μου πείτε ότι τα δισεκατομμύρια της διαφήμισης στο internet δε είναι μια κανονικότατη “αγορά”!

Σας προτρέπω να μη χρησιμοποιείτε Google Chrome. Δείτε το σαν την άποψη ενός ειδικού (δε θέλω ου). Να χρησιμοποιείτε Firefox. Γιατί; Γιατί είναι η “τίμια πρόταση” στο χώρο των browsers. Και λέγοντας “τίμια” σας διαβεβαιώ ότι δεν υπολείπεται καθόλου σε λειτουργίες και καλούδια. Κι αν καμιά φορά σας φαίνεται αργός δοκιμάστε να απενεργοποιήσετε το κάρο με τα Addons που του έχετε εγκαταστήσει και να τα ενεργοποιήσετε (αν υπάρχουν) στον Chrome και να δούμε τότε ποιος είναι ο πιο γρήγορος.

Σχετικά παραληρήματα από το παρελθόν:

• Γιατί δε μασάω τις δωρεάν υπηρεσίες του Google
• Google Chrome OS – Να τα μας!

Έχεις επισκεφτεί πρόσφατα ιστοσελίδα μπύρας ή άλλου αλκοολούχου ποτού; Για να μπορέσεις να το κάνεις είσαι υποχρεωμένος να δηλώσεις ότι είσαι ενήλικος. Πρέπει να είσαι από 18 χρονών και πάνω. Διαφορετικά, σου είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να μπεις μέσα! Κακόμοιροι developers ιστοσελίδων αλκοολούχων παρασκευασμάτων, τι τραβάνε κι αυτοί!

Για τις τσόντες τα πράγματα είναι λίγο πιο απλά! Εδώ ο νομοθέτης είναι πιο επιεικής. Βλέπεις, η μαλακία είναι περισσότερο προσβάσιμη από το αλκοόλ.

Ξέρω τι θα μου πεις. "Τι τα θέλω και μπλέκω;". "Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες!". Ή, "Εγώ, γιατρέ μου, το ξέρω ότι δεν είμαι καλαμπόκι, οι κότες, όμως, το ξέρουνε;". Έχουμε πολλά παρόμοια έξυπνα για να αποδώσουμε την ενδεκάτη εντολή. Αυτή που λέει "Ου μπλέξεις". Όμως εγώ δεν ήθελα να μπλέξω κι ούτε που το ήξερα ότι πήγαινα γυρεύοντας. Εγώ τους λογαριασμούς μου με την ΟΤΕnet και τη Forthnet τους είχα κλείσει εδώ και χρόνια και είχα φύγει μακριά από δαύτους και νόμιζα ότι είχα ξεμπερδέψει με την ανικανότητά τους.

Και δεν ντρέπομαι ούτε φοβάμαι να το πω. Το hosting της ΟΤΕnet, ως υπηρεσία, μοιάζει με ένα κακό αργοκίνητο μπακάλικο που πουλάει μπαγιάτικο εμπόρευμα σε υψηλή τιμή. Είναι μια αθλιότητα. Μια γελοιότητα που πρέπει να τους απαγορευτεί να συνεχίζουν. Πρέπει να βγει μια ειδική αστυνομία που να συλλαμβάνει αυτή την αλητεία και να την φυλακίζει για πάντα σε πλήρη απομόνωση μην τυχόν και μολύνει κι άλλους ανθρώπους. Αυτά τα hosting πρέπει να πεθάαανουν!

Θα σας πω το τελευταίο μεγαλούργημα τους. Ξεπερνώ το γεγονός ότι έχουμε 2011 και πως κάτι παρόμοιο θα ήταν απαράδεκτο ήδη εδώ και 5-6 χρόνια οπουδήποτε στον – όχι τρίτο – κόσμο. Ένας νέος πελάτης – νομίζει ότι – πληρώνει hosting στην ΟΤΕnet. Εμείς του φτιάχνουμε το καινούριο του site. Όλα πάνε καλά μέχρι την ολοκλήρωσή του. Πρέπει τώρα το site να φορτωθεί σε ένα hosting για να το βλέπει ο κόσμος.

Ο πελάτης λέει περήφανα "Έχω hosting, στην ΟΤΕnet, το πληρώνω ήδη εδώ και καιρό". Με ένα μικρό σήκωμα του φρυδιού το δέχομαι. Ανακαλύπτω (μία με δύο ώρες στις αναμονές του support και τα πήγαινε έλα από το εμπορικό στο τεχνικό τμήμα) ότι το hosting που "πληρώνει" ο πελάτης δεν υποστηρίζει MySQL. Αλλά το εξωτικό αυτό feature μπορεί να προστεθεί με το ελάχιστο κόστος των 8,5€ ανά μήνα. Πηδάω από τη χαρά μου και ρωτάω τι πρέπει να κάνουμε για να γίνει αυτό. "Είναι απλό", μου λένε, "θα στείλει ο πελάτης ΦΑΞ με σφραγίδα και υπογραφή της εταιρείας ένα αίτημα, με το οποίο θα ζητά την προσθήκη της εν λόγω υπηρεσίας και θα αποδέχεται το επιπλέον κόστος".

Ακούτε; Θα στείλει ο πελάτης ΦΑΞ! Για να πάρει μία βάση MySQL. Άι στο διάολο…

Ναι, εγώ κράσαρα το Youtube. Να:

Το ζήτημα θα διευθετηθεί από μια άρτια εκπαιδευμένη ομάδα μαϊμούδων. Ευτυχώς!