Ten Years After, χτες βράδυ στον "Ελληνικό Κόσμο". Ήμουν εκεί! Πέρασα καλά, άκουσα καλό παλιό – κλασσικό – ροκ, από αυτούς που το πρώτο-έπαιξαν, πολλά χρόνια πριν. Μπάντα με όρεξη, διάθεση και χιούμορ ("I woke up in the morning", τους φώναξε κάποιος από το πλήθος, εννοώντας ένα από τα τραγούδια τους, για να πάρει την απάντηση "That was a good idea, I did so, too, today!"). Το κοινό δεν ήταν τεράστιο και η ατμόσφαιρα θύμιζε περισσότερο συναυλία ελληνικού συγκροτήματος με ιδιαίτερο κοινό. Αλλά, προς τιμήν τους, το συγκρότημα έπαιξε εξαιρετικα. Ο ήχος στον "Ελληνικό Κόσμο" μετριότατος. Κι άλλωστε το κοινό που έχουν στην Ελλάδα είναι μάλλον "ιδιαίτερο". Από τα highlights της βραδιάς το (giga)drum solo του Ric Lee, και οι μακρόσυρτες συνθέσεις με τις ροκ αναδρομές σε σταθμούς παλιότερους και από τους ίδιους τους Ten Years After.
Η ομάδα επί σκηνής (με νεαρό τραγουδιστή/κιθαρίστα πια)
Και πάλι…
Ορεξάτος ο κυριούλης (Chick Churchill) στα πλήκτρα
Καλός ο νέος, αλλά ο ασπρομάλλης μπασίστας (Leo Lyons) στο βάθος έδωσε ρέστα…
"I’d love to change the world, but I don’t know what to do,
So, I leave it up to you…"
ΥΓ: Αναγκαστικά τους ξέρεις, διότι η Cosmote στην τελαυταία της διαφήμιση
χρησιμοποίησε αυτό το τραγούδι τους κι άξαφνα όλος ο κόσμος το έμαθε "ξανά"¨…